inhoud Zichtbaar
Kust tot kust in viercilinder luxe voering
In de VS zijn er 12.000 McDonald's-winkels. Over 10.000 Seven-Eleven benzinestations en bijna elke hoek zijn er vooroordelen die willen worden weerlegd. Zoals het stomme idee om 6.000-mijlen door de VS te rijden in een plug-in hybride.
Dag 1 - "Het regent nooit in Zuid-Californië"
Pas later werd duidelijk dat de regenachtige start in de droomfabriek, in het levendige LA, aan de magnifieke Santa Monica Boulevard pas het begin was van een winterstorm in het voorjaar van 2018. Natuurlijk had men de 740Le xDrive het liefst willen fotograferen in het warme, zachte licht van een langzaam ondergaande zon in zee aan de westkust. In plaats daarvan ongemakkelijke temperaturen in het eencijferige Celsius-bereik en zware regenval. Aan de andere kant maakt zulk frustrerend weer het alleen maar makkelijker om afscheid te nemen van de grote stad die op 12 rijstroken trilt tot hij stilstaat. Zeven dagen oostwaarts. Alleen in de zeven-serie BMW met slechts vier cilinders. Waarom doe je dit jezelf aan?
Wegrijden om jezelf te vinden
Er zouden mensen moeten zijn die van A naar B rijden alleen maar omdat ze naar B. Autorijden is voor mij altijd een manier om innerlijke rust te vinden. En geen ander land is beter geschikt voor een roadtrip dan de VS. Geen enkel ander land is zo gericht op individuele mobiliteit met de auto. Geen enkel ander land verenigt een grotere tegenstelling dan deze momenteel verdeelde natie. Dit is echter niet bedoeld als artikel over de verdeling van deze Verenigde Staten in de tijd van Trump. Het is ook niet bedoeld als een artikel dat de kustgebieden beter presenteert dan het "midden" van de VS.
Voordat ik vertrok, wist ik niet welk verhaal het zou worden.
Uitgangspunt Santa Moncia Pier - eigenlijk een bestemming
Dag 1 - De snelheidsmeter toont 3132 mijl
Santa Monica Pier is officieel de bestemming van Route 66. De houten pier is een magische attractie voor toeristen. En als eindpunt van de legendarische route door de VS heeft de steiger in de Stille Oceaan een zekere magie. Op deze dag, 8 januari 2018, is het ongewoon nat, regent het smerig op de Noordzee-manier en in plaats van een pittoreske zonsondergangsfeer is de lucht niet gierig met troebel grijs. Tijd om op weg te gaan. Vers aangekomen uit Duitsland zou een overzichtelijke afstand van 230 kilometer op de eerste dag van de reis voldoende moeten zijn. Zelfs de langste reis begint met de eerste stap. Vanuit Los Angeles leidt de route me richting Las Vegas. Ik laat deze keer echter de zondige metropool achterwege. Barstow is de bestemming halverwege Las Vegas.
Met een plug-in hybriden door de VS?
Zeven dagen in een BMW zeven. Klinkt verleidelijk. Zeven dagen in een viercilinder met elektrische hulpaandrijving? Klinkt heel anders. En toch blijkt juist deze afstand van motorvraatzucht een spannende uitdaging te zijn. In Californië kunnen ze elektrische auto's opladen - en de batterij van de 740Le xDrive iPerformance is geen uitdaging in LA Maar wat zal de rest van de VS beantwoorden op mijn vraag over een stopcontact? Ik vermoed dat ik het antwoord al weet voordat ik deze vraag voor de eerste keer stel. Het wordt dus ook een efficiencyreis met hindernissen. Een plug-in hybride zonder stopcontacten is maar half zo handig.
Op de avond van de eerste dag werden 135 mijl gereden, $ 10 voor de eerste burger bij Five Guys en een overnachting in de Ramada Inn in Barstow. Een stopcontact voor de zeven? De vriendelijke blondine achter de balie glimlacht vreemd. "Deze Duitsers - altijd anders".
Van Barstow tot Flagstaff in Arizona
Dag 2 - Hildeguard krijgt een naam
De tweede dag op de weg wordt gekenmerkt door de alomtegenwoordige insignes van de toeristische route 66. Route 66 - laten we eerlijk zijn, wie klikt er niet met zijn tong en wie heeft de countrymuziek-afspeellijst niet meteen opgegraven? Ondertussen schrapte ik de logge naam van de BMW 740 Le xDrive iPerformance en noemde hem Hildeguard. Omdat Hildegard past bij de klassieke uitstraling van de grote limousine. Lichtbeige leer in het interieur en de technologie armada voor de veiligheid van de bestuurder. Vandaar Hildeguard. De remassistent redde me op dag 1 toen een oude Ford pick-up op zoek was naar alternatieve feiten bij de 4-way stop. Bedankt Hildeguard.
Het is moeilijk onmiddellijk te begrijpen dat een plug-inhybride benzinestations verandert in de beste vrienden van reizen. Chauffeurs van full-size pick-up trucks in de VS kunnen echter alleen maar jammerlijk glimlachen met een maximale tankinhoud van 46 liter. En dat je tot 50 km elektrisch kan blijven glijden, wie helpt het als de accu niet kan worden opgeladen bij het wegrijden. Hildeguard geeft de indruk de verkeerde keuze te zijn voor deze reis, net als het eenzaam wordt, tussen Amboy en Oatmen.
Als u door de VS reist, lijkt het alsof u op alle 30-mijlen een Deja-vu hebt. Door de steeds terugkerende verzameling benzinestations, fastfoodrestaurants en truckstops voel je je gevangen in een eindeloze lus van saaie roadtrip B-films. Maar degenen die buiten de gebaande paden zijn, kunnen zelfs het gevoel hebben dat ze alleen door het wilde westen reizen op zo'n heilige plek van roadtriptoerisme als Route 66. En er zijn 50-mijlen naar het dichtstbijzijnde tankstation een probleem als u alleen nog 30-mijlen over hebt.
Tanken stop 1 op 291 mijl, tanken stop 2 bij kilometerstand 508 mijl. Het feit dat je in deze grote auto maar 10 liter brandstof tankt, kan velen irriteren - maar na dag 2 maakte hij indruk met een omweg "terug" naar een benzinestation, na de tweede tankstop wachten ze niet langer met tanken tot Hildeguard "huilt honger". Dan is het beter om wat eerder nog een kop koffie van $ 1 te halen, een voorraad van 10 liter in te slaan en even je voeten te strekken. Al zit je eigenlijk niet comfortabeler dan bij Hildeguard op schoot.
Van Flagstaff tot Amarillo
Dag 3 - De winterstorm haalde me in.
Op deze derde dag, nadat de Touri-locaties op de 66-route de dag ervoor waren afgevinkt, vertrokken we op een echte roadtrip-afstand. 615 mijl naar Amarillo of 984 mijl naar de eerste echte steak.
Helaas was er geen uitlaatklep voor Hildeguard in de La Quinta Inn in Flagstaff. Hiervoor moeten de zevens 's morgens van dag 3 worden vrijgemaakt van 15 centimeter verse sneeuw. Bedankt, lieve "Winterstorm Inga".
Ten oosten van Gallup is er een indrukwekkend weerspektakel. De bijna eindeloze uitgestrektheid van de prairie laat zien welk weer je morgen kunt verwachten. Je kunt het aan de horizon zien. Na 20 uur pure rijtijd in de auto, ergens tussen New Mexico en Texas, overweldigt een overweldigende eenzaamheid je. De uitgestrektheid die te zien is, lijkt bijna onwerkelijk. Na de indrukwekkende canyons in Arizona, vermoordt New Mexico je met eindeloze uitgestrektheid.
Windturbines als teken van verandering
Ironisch genoeg vlak voordat Texas plotseling honderden windturbines op de prairie plaveide. Een teken van verandering. Terwijl je in een plug-in hybride zit en je altijd wanhopig op zoek bent naar een stopcontact. Er is het andere uiteinde van de socket, een pinwheel, een geweldig pictogramafbeelding. Er gebeurt iets. Ook in de VS.
In het algemeen: "The USA". Met slechts twee woorden, slechts zes letters, doe je een heel land onrecht aan. Misschien staat er "de VS" op papier. Maar eigenlijk moet je praten over een land van verschillen, culturele contrasten, tegenstrijdigheden. Waarbij één ding de mensen verenigt. Geen enkel ander land ter wereld deelt zo mijn liefde voor auto's. Zoals deze VS. Geheel vrij van jaloezie krijgt u waarderende blikken voor uw auto. Mensen raken betrokken bij een "praatje" zonder u vooraf te willen onderzoeken. Zelfs op een reis van 7 dagen, alleen in de zevens, ben je niet de enige. Open de deur, zoek een plek waar koffie of een hamburger of beide is, en je maakt deel uit van dit land. Denken zonder grenzen, zo simpel kan het zijn. En toch is het zo moeilijk.
Drury Inn and Suites in Amarillo, natuurlijk zijn er ook geen stopcontacten. En wil je een steak eten in Amarillo, dan kies je liever voor iets anders dan het Hoffbrau Steak & Grill House. Nee. Ik wilde niet zeuren en klagen. Maar als er na 14 uur rijden, na 1.000 km, een 100 gram vleesmonsterpakket als hoofdgerecht wordt verkocht, dan kun je je verstoppen in je hotelkamer met twee blikjes Miller Lite en huilen.
Van Amarillo tot Little Rock
Dag 4 - vlees, geschiedenis en nog eens 1.000 km onderweg
Toen de winterstorm op de derde dag boven de prairie in New Mexico het tempo van Hildeguard niet kon bijhouden, begroette hij me op de ochtend van dag 4 met koude 2 ° en hevige windstoten. Een weer dat een hond niet buiten de deur zou sturen. De steak-ervaring voor het avondeten wordt verwerkt door "The Big Texan" in Amarillo te bezoeken en een 250 gram-ontbijtbiefstuk met twee gebakken eieren te krijgen. Dat is hoe Texas gaat. Dat is hoe biefstuk gaat. Dat is hoe Roadtrip gaat. Dat is hoe de VS gaat.
Op deze dag rijden 10-uren door de graanschuur van de VS. Oklahoma heeft zo weinig van ons op het scherm als het op vakantie aankomt, omdat er niets is. Niets dan land. Veel land. Vlak land. Land met velden. Land zonder velden. Tussen individuele boerderijen en enorme graansilo's. Het juiste moment om uw eigen "BMWRT-afspeellijst" voor het eerst in te ruilen voor een audioboek.
Wie zich oriënteert op de originele Route 66 zal keer op keer de stille getuigen van een geweldige wandeling tegenkomen. Gebouwen die tot aan de fundering doordrenkt zijn van geschiedenis. Soms is de patina niet erg oud, maar als je je niet laat afleiden, zul je bewijs vinden van een tijd die anders was. Gevormd door hoop.
Van Little Rock tot St. Louis
Dag 5 - geen plaats voor racisme
Na 1917 mijl op de weg, na 30 uur met Hildeguard, begint dag 5 in Little Rock, Arkansas. Voordat ik de stad verlaat, om wederom zonder Hildeguard te kunnen opladen, ervaar ik de geest van een stad die als geen ander staat voor verandering. Op Little Rock High School in 1957 gingen Afro-Amerikaanse jongeren voor het eerst naar dezelfde school als blanke jongeren. Drie jaar na de desegregatie in de Verenigde Staten was nog steeds geen vanzelfsprekendheid. De toenmalige gouverneur van Arkansas liet de Nationale Garde inzetten om dit te voorkomen. President Eisenhower moest uiteindelijk de 101st Airborne Division naar de stad sturen om een einde te maken aan de onrust en de negen studenten veilige toegang te geven tot Little Rock High School.
De rest van de dag glijden Hildeguard en ik, in gedachten verzonken, door het Mark Twain National Forest. Een prachtig gebied. Smalle straatjes. Prachtige tracks, gemaakt voor de actieve 740 Le met vierwielbesturing. Hoe een grote auto zo handig kan zijn. Het blijft het geheim van de BMW-ingenieurs.
Van St. Louis naar Chicago
Dag 6 - Het einde van Route 66 is het begin
Op de zesde dag van de roadtrip stonden slechts 298 mijl of 477 km op het programma. Tijd om na te denken over kritiek op de BMW. Meer dan 40 uur, meer dan 2.300 mijl, gedemonteerd in 5 dagen. Dit kan ook worden opgevat als een hardcore test. Maar Hildeguard, volledig toegewijd aan het luxesegment, vertoont geen naaktheid. Of nauwelijks. Natuurlijk, iedereen die 's ochtends in het donker wegrijdt, dan daglicht gebruikt en pas laat na zonsondergang op zijn bestemming aankomt, vraagt zich af waarom de BMW-technici de helderheid van het head-updisplay niet hebben geautomatiseerd. Zo pas je de helderheid van het head-up display twee keer per dag aan via de iDrive controller. Overdag tot maximale helderheid, volledig gedimd in het donker. Uitschakelen is geen alternatief, het head-updisplay is te perfect geworden. Alle benodigde informatie voor uw neus op straat. Perfect.
En ook deze lederen naad op de rugleuning. Na meer dan zeven uur per dag heb je het gevoel dat deze lederen stiksels op de verkeerde plaats zitten of is je eigen kont eenvoudig niet compatibel met de anders comfortabele krukken van Hildeguard.
Na 2.572 mijl en 6 dagen komt Route 66 voor mij en Hildeguard in Chicago tot een einde. Het is eigenlijk het begin. De weg, die eigenlijk 2.451 mijl lang is, voert sinds 1921 van Chicago naar het westen van de Verenigde Staten. Het was een van de eerste wegen die door de Verenigde Staten volledig geasfalteerd waren. “Route 66 als een eenvoudige, vaak bochtige landweg met één rijstrook, als een belangrijke transcontinentale verbinding, heeft het groeiende verkeer in de afgelopen decennia niet kunnen opvangen. De route werd constant gewijzigd, bypasses werden aangelegd, omleidingen ingekort of de hele route werd gewijzigd. Naar het voorbeeld van de snelwegen die de ex-generaal en de latere Amerikaanse president Eisenhower (presidentschap 1953-1961) in 1945 in Duitsland hadden leren kennen, werd Route 66 geleidelijk vervangen door moderne meerbaanswegen. Op 29 juni 1956 ondertekende Eisenhower de Interstate Highway Act, die een snelwegsysteem bevatte "(Wiki)
Je moet 7 dagen rijden - naar Detroit
Dag 7 - De NAIAS in Detroit
Het is een belachelijke 456 kilometer van Chicago naar Detroit. Een vakantiedag voor Hildeguard. NAIAS 2018 wacht op ons in Detroit. Maar eerlijk gezegd: na deze route, na deze tijd, na deze ervaringen, is de grootste en belangrijkste autoshow van de VS dit jaar gewoon een vermoeiend tijdverdrijf. De nieuwigheden zijn beperkt. En eigenlijk rijd ik op de eerste ochtend in Detroit de garage van het hotel in. Terug naar Hildeguard. Want zelfs als de zeven dagen voorbij zijn, gaat het natuurlijk gewoon door. Het moet. Wat is tenslotte een roadtrip door de VS als je niet helemaal naar de oostkust rijdt? Correct. Onvoltooid. En Hildeguard en ik doen geen halve dingen. Dag 7+ wacht.
7 + 1 - De winterstorm en de jaarbanden van Hildeguard
Winterbanden zijn onbelangrijk in Californië. In januari in Pennsylvania echter een goed idee. De winterstorm heeft me koud gemaakt, dankzij het verblijf van twee nachten in Detroit. De 987-kilometers van Detroit naar New York worden de zwaarste test van de hele reis. En voor het eerst ontstaat er een soort tijdsdruk op deze reis.
De terugvlucht vanuit New York zit vast. Geen vertraging gepland. En toch kan Hildeguard vertrouwen op de xDrive-vierwielaandrijving, op de lange wielbasis van de L-variant, en is zeker een van de veiligste vertegenwoordigers in zijn klasse. Maar bij 100 km / u op vers besneeuwde autowegen geven de all-year-round banden uit Californië het op.
Voor het eerst beginnen Hildeguard en ik te zweten. Vrachtwagens gooien enorme hoeveelheden sneeuwbrij voor de nieren van Hildeguard. We roeien door rijstroken, laten de besturingssystemen van de ESP uit de computerhersenen op ijzige bruggen en vragen ons af hoe dat is in Pennsylvania. In januari. Als u winterbanden had. New York verdwijnt bij zonsopgang, 400 kilometer afstand, van de bestemming van onze dag.
Bates Motel (zogenaamd een Quality Inn), is gekozen voor de hut voor de nacht. We rusten. Hildeguard moet op adem komen. De banden zijn het hele jaar door schuldig.
Dag 7 + 2 - New York, New York
Ik ben nog nooit ...
6: 34 gaat verder. Bates Motel biedt ontbijt, maar Hildeguard heeft een bestelling. Ze moet me op tijd naar New York brengen. We kunnen ons geen nieuwe vertraging veroorloven.
Het sneeuwde niet meer. De snelweg is gewist. Hildeguard laat het vliegen. Cruise control 100. Niet km / u, mijlen. De oorlogskist voor speedtickets is nog vol. We hebben een missie. Na ruim 4 uur bereiken we New Jersey en het westelijke puntje van New York. Het is tijd om de feiten onder ogen te zien.
Na 66:55 uur samen. Na 3.514 mijl samen, eenmaal door de Verenigde Staten. Alleen met Hildeguard komt de instaptijd voor de terugvlucht steeds dichterbij. Hildeguard dekte het verdriet af met een succesrapport. Het gemiddelde verbruik sinds de regenachtige start in Santa Monica was 8.1 liter. 8.1 liter per 100 kilometer. Ik ben trots op Hildeguard - ik verberg mijn verdriet. Ik bedek mijn pijn van afscheiding met een losse golf wanneer ik Hildeguard verlaat op de parkeerservice.