Het is een heel bescheiden scenario, een auto gaat 's nachts kapot. Het is koud, het sneeuwt licht en het voertuig is gestrand op een donkere landweg. In het voertuig een moeder met twee kinderen van 7 en een jaar.
Wie helpt daar?
Dit is precies wat er een paar dagen geleden gebeurde met een jonge moeder. 's Avonds op weg naar huis valt de dynamo uit en rijdt de vrouw verder met de accu als energievoorziening voor de ontsteking. Maar wat moet gebeuren, gebeurt natuurlijk: de auto begint niet meer goed te lopen en komt uiteindelijk volledig tot stilstand.
Mogelijk ongunstig, de kleine auto faalt achter een heuveltje en het waarschuwingslichtsysteem knippert alleen ongemotiveerd.
De weg is niet verlicht en de maan is die nacht niet bijzonder helder.Niet alleen is het bijzonder donker geworden, ook de plaats van de pech is bijzonder ongunstig. Er is nauwelijks ruimte om de auto van de weg af te parkeren, aan de ene kant is een steile helling en aan de andere kant beperkt een vangrail de mogelijkheden.
Als ik het tafereel passeer, steekt de vrouw de straat over met een gevarendriehoek. Ik stop en vraag of ik kan helpen.
De vrouw heeft die avond meerdere keren pech, want naast de pech op deze rotplek is ook haar mobieltje leeg.
Ik laat de vrouw de telefoon gebruiken, ze bereikt niemand. De man is nog aan het werk en bekenden zijn niet te bereiken. De vrouw zit ook niet in de ADAC. Nadat ik merk hoe radeloos de vrouw is, bieden we haar aan om eerst de kinderen naar de gevarenzone te brengen.
Want tot op dit moment zitten beide kinderen nog in de auto - het is moeilijk voor te stellen wat er gebeurt als een andere weggebruiker de pechwagen te laat opmerkt op de donkere landweg. Zodat het voertuig niet alleen in het donker blijft staan, blijf ik achter en laat mijn partner wegrijden met vrouw en twee kinderen. De vrouw zou nog maar 2 km naar huis hebben gehad - voordat de kleine auto zonder stroom kwam te zitten.
Ik sta dus op straat met een oranje knipperend waarschuwingslicht en waarschuw het verkeer van de pechwagen waarvan de lichten intussen volledig zijn uitgevallen. Chagrijnig als ik ben, wed ik dat niemand gegarandeerd zal stoppen. Met dit rotweer wil iedereen gewoon snel en überhaupt naar huis. Niemand houdt het vast. Het helpt niemand.
Nog voordat de achterlichten van ons voertuig met de vrouw en kinderen aan boord uit het zicht zijn verdwenen, stopt de eerste auto en vraagt een oudere dame vriendelijk of ze kan helpen. ik ben verbaasd Maar zwaai met mijn hand.
Ik sta nog drie minuten in de donkere nacht - alleen verlicht door het oranje knipperende waarschuwingslicht, dan stopt de volgende auto. Zou ik me zo kunnen vergissen?
In de twintig minuten waarin ik het defecte voertuig “mag verzorgen” – 12 voertuigen rijden voorbij en 4 daarvan stoppen en vragen – ik ben overweldigd – dat is veel beter dan ik dacht!
Even later komen er kennissen van de vrouw en slepen we de defecte auto weg...
Ik verloor die avond een deel van mijn slechte humeur en was blij dat de bereidheid om te helpen van Duitse chauffeurs blijkbaar niet zo erg was als ik de vorige keer dacht.
En jij? zou je zijn gestopt
Beeldcredits: http://www.flickr.com/photos/skyrim/