inhoud Zichtbaar
De klasse van supersportieve powerlimousines is duidelijk verdeeld: Mercedes-AMG E63, BMW M5 en Audi RS6 - dat is het. Of? Helemaal niet! Een kandidaat uit de Verenigde Staten staat niet bepaald stilletjes met zijn hoeven te poten om het echt te laten zien aan de Duitse concurrentie: de Cadillac CTS-V. Zijn recept is een supercharged 6,2 liter V8 met een waanzinnige 649 pk. De concurrentie kan het niet bijbenen. Maar slaagt de Caddy erin om tijdens het rijden de Duitse premiumconcurrentie op afstand te houden, of is het gewoon een papieren tijger? rij verslag.
DESIGN - Mannelijke randen, vrouwelijke rondingen
Laten we in typische clichés spreken: de belichaming van een echte man is gespierd, hoekig en lang, terwijl het "Coke-Bottle"-ontwerp wordt opgevat als een symbool voor vrouwelijke vormen - d.w.z. gebogen en rond. Als we naar de Caddilac CTS-V kijken, is de vraag beantwoord welke van de twee Amerikaanse clichés meer waar is: hier is een echte kerel die zijn hoofdverblijf heeft verplaatst naar de sportschool.
En echt onopvallend is de Caddy ook niet: zijn enorme, getraliede grille toont vakkundig zijn zelfvertrouwen, net als het opvallende rode lakwerk. Daarnaast is er een hoekig gevormde kap met luchtuitlaten waarin de armen van een jarenlange bodybuilder kunnen verdwijnen. Ook het ontwerp van de lamp is ongebruikelijk: de koplampen lopen door tot ver in de spatborden en zien eruit als loensende ogen, terwijl het tweedelige verticale dagrijlicht doorloopt naar het onderste gedeelte van de voorskirt. Samen met de grote koelluchtkanalen resulteert dit in een front dat geen twijfel laat bestaan over de kracht van de Cadillac CTS-V.
Aan de zijkant toont de Ami de gebruikelijke hoekige vormgeving: scherpe randen kenmerken het zicht. Het ontwerp ziet er niet saai uit, maar eerder modern en draagt de typische kenmerken van het huidige voertuigontwerp, zoals een smalle kas of een daklijn die als een coupé naar achteren afloopt. De enorme omvang van de Amerikaan komt hier ook duidelijk naar voren. 5,05 meter is gewoon geen fluitje van een cent. De massa van het voertuig blijkt ook uit de wielen: 19-inch velgen rondom met 295 banden op de achteras zijn niet per se klein - integendeel. Op de uitgestrekte carrosserie van de Caddy lijken ze echter bijna slank.
De achterkant van de Cadillac CTS-V straalt dezelfde kracht uit die aan de voorkant werd herkend met een waarderend knikje. Het begint met de correct gevormde vouw in de achterskirt, gaat verder met de vier armdikke uitlaatpijpen en eindigt met de uitstekende carbon achterspoiler. Als de motor wordt gestart, weet iedereen precies wat er aan de hand is: de Cadillac CTS-V spuugt het lied van vernietiging uit volle borst door de vier uitlaatpijpen de omgeving in. Geweldige bioscoop die iedereen op de nek in de alarmpositie zet.
Rij-impressies – Hij wil. ALTIJD!
Nou, de unit draait al, dus laten we eens kijken hoe de Ami het doet tijdens het rijden. De automaat op D en luisteren naar de tonen van de V8 met een zacht geruis van de compressor bij rustig accelereren - heerlijk. Het gaspedaal in trappen is bewust voorzichtig - we hebben het immers over 649 pk en 855 Nm, die op de achteras vrijkomen. En dus benader je voorzichtig de Amerikaan. Opvallend is dat de CTS-V ook vrij onopvallend kan zijn. Comfortabel cruisen in de stad? Geen probleem! De 8-traps automaat houdt een navenant hoge versnelling paraat en de aandrijving dus in het lage toerengebied - kracht is al in overvloed. En de stemming met veerdempers was over het algemeen acceptabel: gerommel, vervelende klappen of zelfs onaangename hardheid zijn vreemd aan de Caddy. In plaats daarvan maakt de sterke sedan indruk met aangenaam veercomfort dat wordt gecombineerd met passende strakheid.
Dat merk je ook als je snel over landweggetjes rijdt als je eenmaal gewend bent aan de prestatiekenmerken. De besturing wil stevig worden vastgehouden, maar is behoorlijk nauwkeurig en sorteert het concept van hectiek in nirvana. Hoge bochtsnelheden zijn mogelijk en kunnen worden bereikt zonder noemenswaardige rolbewegingen. Maar één ding moet je zoveel mogelijk vermijden: sterke acceleraties. Anders moet het ESP ingrijpen en de ingeklemde achterkant opvangen. Voorzichtigheid is geboden.
Als op de Autobahn de rechtervoet ineens zwaar wordt en naar beneden trapt, komt ook de achterkant tot leven en zelfs bij snelheden van 130 worden de ogen wijd opengesperd. Het duurt slechts een fractie van een seconde voordat de machine een, twee of drie versnellingen terugschakelt en het hellevuur barst los. Tractiecontrole heeft zijn handen vol om die onstuimige achterhand onder controle te houden terwijl hij duurzaam aan snelheid wint. Een spektakel dat beleefd moet worden. Als je niet gewend bent om rumoer te maken en contact met de vloerplaat te vermijden, kun je snel doorgaan naar snelheidsregio's waar de Duitse premiumcompetitie allang uitgecheckt is, zelfs zonder een hartaanval.
De 200 km/u wordt als vanzelf gehaald en het brandstofverbruik is nog lager. 250 km/h is geen enkel probleem, vanaf zo'n 290 km/h wordt het alleen wat pittiger. Dan schakelt de automaat naar een van de hoogste versnellingen - en dat is lang ontworpen. De Caddy wint nog steeds aan snelheid, alleen niet met de heftigheid die eerder werd waargenomen. Hier is heftigheid precies het sleutelwoord van de CTS-V: van nul naar 100 km/u gaat - bij gevoelig gasgebruik - in 3,7 seconden, de Amerikaan wil pas een einde weten bij 320 km/u. Indrukwekkend! Maar je kunt ook heftig de ene of de andere drift uithalen – aan performance is er immers geen gebrek – die, mits je de vaardigheden hebt, niet hoeft te eindigen in een ongecontroleerde spin.
Interieur - onderduiken was gisteren
Over twisters gesproken: deze zitten niet meer in het interieur van de Cadillac CTS-V. Wielen schitteren door afwezigheid. In plaats daarvan vind je op het infotainment een matzilveren balk die verantwoordelijk is voor het regelen van het volume. Je schuift simpelweg je vinger over het edele metaal en het wordt luider - of stiller. Het Bose-geluidssysteem heeft altijd bas achter de hand die de V8 gemakkelijk overtreft. Dit kan soms lijnrecht tegenovergesteld lijken.
Aan de andere kant is de vormgeving van het interieur prettig. hard plastic? Wat is dat?! Het maakt bijna niet uit waar je aanraakt, de Amerikaan bevalt met hoge materiaalkwaliteit. Er zijn sowieso nauwelijks kunststoffen en alles is bekleed met fijn leer of Alcantara. Daarnaast is hier en daar het gebruik van carbon en zorgt het voor een sportieve, elegante sfeer, die wordt aangevuld met smaakvol gezette panelen in pianolak.
Het wordt vooral gebruikt op het gebied van infotainment, wat - als je eenmaal gewend bent aan de volumeregeling - niet heel raadselachtig is. Het wordt bediend als een smartphone met veegbewegingen en er is geen reden voor kritiek op de schermresolutie. Als u een smartphone aansluit, wordt afhankelijk van het apparaat Android Auto of Apple CarPlay geactiveerd met de bijbehorende interface. Dat is maar goed ook, want zo krijg je toegang tot je muziekdatabase, al ingevoerde navigatiebestemmingen en gedefinieerde apps.
En ook qua ruimte hoeft de Cadillac CTS-V zich niet te verstoppen. Voorin zit je op goed gevormde Recaro-stoelen, die je niet irriteren aan een te grote hardheid, maar wel blijvende steun bieden. Alleen de dijbeensteun zou langer kunnen zijn voor lange mensen. Als de stoel eenmaal is afgesteld, is er geen gebrek aan ruimte voor zowel de bestuurder als de passagier. Als er ook volwassenen van gemiddelde grootte op de eerste rij zitten, is er voldoende ruimte op de tweede rij, zodat niets een reis met vier personen in de weg staat. Alleen de kofferbak is wat beperkt met een inhoud van slechts 388 liter. Vreemd genoeg ziet het er niet zo klein uit als de informatie doet vermoeden, maar het bevalt met zijn goede bruikbaarheid in het dagelijks leven.
Conclusie - Allerlei goede dingen zijn V8!
Premium concurrentie? Kleed je warm aan! De Cadillac CTS-V is een echte bad boy en kan zijn concurrenten zeker een kaarsje opsteken. Het faalt noch bij de selectie van materialen, noch bij de verwerking. De ruimte klopt en de drive is van het soort dat tranen van enthousiasme horizontaal naar je oren drijft. De supercharged V8 heeft druk in elke situatie en inspireert met zijn kippenvel opwekkende brul. Het is echter niet het soort dat na korte tijd op je zenuwen werkt, maar altijd een glimlach om je mondhoeken tovert. Het is geen geheim dat dit rijplezier niet gratis is. 20 liter premium benzine is eerder standaard dan uitzonderlijk. Maar vermogen heeft ook brandstof nodig – tot nu toe geen wonder. Men kan zich ook afvragen wat de vanafprijs van bijna 100.000 euro is. Niet een beetje - waarschijnlijk waar - maar ver onder het niveau van de concurrentie en dus echt een koopje. Vooral omdat hier al een volledige uitrusting is inbegrepen. En daarvoor krijg je een auto die niet op elke straathoek parkeert.