Eerste rit: Alfa Giulia 2.2 Diesel: Dans tango met mij!

Het leven wordt er niet noodzakelijkerwijs makkelijker op. Althans voor de typische middenklasse klant. Vaak in het middenkader en recht op een auto van de zaak. Gelukkig schrijft zijn werkgever niet expliciet een merk voor, maar sommige auto's worden ofwel uitgesloten door de baas (Jaguar XE - relatief goedkoop, maar hoe komt het erop aan om in een Jaguar naar de klant toe te rijden?)

Het trio van BMW 3 Serie, Audi A4 en Mercedes C-Klasse blijft. "Eens zoals altijd". Zodat je je kunt onderscheiden, maar net niet de aandacht trekt? Het hoeft niet langer te duren, maar de keuzepijn neemt toe, het besluitvormingsproces wordt ingewikkelder: een vierde alternatief komt in het spel.

Prototype BMW 3 Serie

Want Alfa Romeo is terug! Heb je recentelijk meer gelezen? Zeker. Wij zijn het hier niet mee eens omdat het goed klinkt, maar omdat de premie bij de eerste nieuwe auto er al jaren is. Bovenal moet de BMW 3 Serie, die duidelijk de maatstaf was bij de ontwikkeling van de Giulia, zich uitrekken.

Haal diep adem. Overdrijf het gewoon niet. Ik benader de nieuwe Italiaanse sedan op een volledig neutrale en afstandelijke manier. Voor de eerste uitgang valt de keuze op een configuratie die de hierboven genoemde voorbeeldklant zeker zou moeten overwegen:

De Alfa Romeo Giulia met de 132 kW/180 pk sterke 2.2 liter dieselmotor (er is ook een 150 pk variant en speciaal voor de Franse en Duitse markt een instapdiesel met 136 pk).

Dit exemplaar is gekoppeld aan het tweede uitrustingsniveau genaamd Super, dat 150 euro extra kost voor de 1.800 pk sterke diesel. Voorzien van een stof/leer combinatie in het interieur, 17 inch lichtmetalen velgen, parkeersensoren achter, chromen decoratie en meer, dus ook voor het zwakkere model zeker de moeite waard.

De testauto in gedempt donkerblauw met een beige lederen interieur oogt statig, misschien zelfs wat te benauwd voor een Alfa Romeo. 293 roddelwoorden, beste lezers, je wilt weten hoe de Giulia voelt!

Daar gaan we. De duim van de linkerhand beweegt intuïtief naar de startknop op het stuur en de vraag rijst meteen "waarom zit het hier niet op elke auto"? De viercilinder raapt zichzelf op en begint te dieselen. Heel waarneembaar en robuust, maar niet met een onaangename frequentie. Klinkt een beetje als de BMW 320d, die ik in dit verslag vaker ter vergelijking zal gebruiken. Maar dat betekent ook: een Audi A4 TDI maakt hem stiller.

Terwijl de keuzehendel van de optionele ZF achttrapsautomaat (zal ik weer BMW zeggen?) in P staat, verken ik met mijn ogen en vingers het interieur. Vanaf de eerste seconde voel je je als bestuurder helemaal opgeslokt door de auto, alsof je erin bent gestort. Past perfect. Het stuurwiel ligt prettig in de hand en vooral de materiaalmix van de lederen rand met de slipvaste kunststofstof in de duimuitsparingen is indrukwekkend. Maar waarom het Alfa Romeo-embleem in de schokdemper de bestuurder in zwart-wit aanstaart en niet in zijn volle pracht van kleur, blijft het geheim van de marketingstrategen.

De ronde instrumenten staan ​​in diepe grotten en zijn perfect afleesbaar. Dat zou bij correct gebruik ook kunnen gelden voor het 7-inch beeldscherm dat er tussen zit. De navigatiedisplays zijn goed weergegeven, maar wie de rijgegevens van bijvoorbeeld de boordcomputer opvraagt, zal zich verbazen over de ogenschijnlijk willekeurig verdeelde cijfers die veel te klein zijn op het grote zwarte vlak.

Er zijn ook boven de middenconsole. Zodra je het infotainment aanzet, verschijnt hier de mooi ingerichte monitor voor navigatie, audio en voertuiginstellingen. Een leuke afwisseling in een tijd van onhandige displays die op menig dashboard rondhangen.

Zeker het vermelden waard: De Giulia heeft geen touchscreen. Dat kan nog steeds bestaan, en het werkt. Met 20 knoppen, vier draaiknoppen (één met een extra drukfunctie, dus veel tijd moet er zijn) en twee wieltjes, die samen met het multifunctionele stuur over de cockpit zijn verdeeld, is de Alfa eenvoudig te bedienen. Als het om de bediening gaat, geldt ook: een rolmodel voor de Münchense middenklasse.

Dit geldt ook voor het gevoel van de ingebouwde kunststoffen en de indruk van kwaliteit. Te goeder trouw wijt ik het golvende tapijt in de voetenruimte van de passagier en een paar onreine delen van het deurpaneel toe aan de pre-serie status van de testauto.

Maar nu: keuzehendel op "D". Smalle landweggetjes leiden naar de Autostrada. De diesel duwt goed, zonder bomen te ontwortelen. Maar dat moet hij ook niet doen, ontspannen kilometers kronkelen is zijn werk. De automaat heeft altijd de juiste versnelling paraat en bevalt met vrij scherpe schakelovergangen, die soms doen denken aan de kenmerken van een dubbele koppeling. Zelfs op een langer kronkelig stuk, waarvoor Giulia en ik de gelikte Italiaanse autobahn verlaten, is er geen drang om de standaard schakelpaddles aan het stuur aan te raken.

Meer zoals de DNA-knop op de middenconsole. Hier kunt u de eigenschappen van de aandrijving (motor en versnellingsbak) en de besturing instellen. "A" staat voor de efficiënte modus, waarin Giulia behoorlijk onrustig lijkt te zijn. In "N" is alles gewoon normaal en hier in de bergen kies ik "D" voor "Dynamic". De motor hangt alerter aan het gas, de besturing wordt zwaarder en directer. Hiermee cirkel je de auto met millimeterprecisie over het asfalt.

Het is alsof Giulia je zonder een enkele oefenles de dansvloer op sleept en je in een perfecte tango knalt. Het is verbazingwekkend hoe snel bestuurder en auto één worden, hoe een dieselaangedreven middenklasse sedan ineens kan aanvoelen als een sportieve compacte auto. Natuurlijk speelt de achterwielaandrijving ook zijn rol bij stevige beklimmingen bergop en bergaf, zonder dat de aandrijfas zich al te brutaal wil bemoeien. ESP gebruiken? geen.

Er is nog steeds geen verstelbaar chassis voor de Alfa. Zelfs als deze optie later wordt toegevoegd, kunt u het geld er veilig voor sparen. Met de 18-inch velgen van de testauto toont de Giulia verbazingwekkend comfort, zelfs op gebarsten tweede- en derdegraads wegen. De auto koopt dit ontwerp echter niet met een sterke carrosserie in bochten of een neiging tot slingeren, Giulia doet hier een perfecte evenwichtsoefening. Gewoon tango. Het is vooral de combinatie van het ogenschijnlijke contrast tussen een comfortabel onderstel en een sportieve, directe besturing die indruk maakt.

Wat helaas niet van toepassing is op de stoelen. Terwijl de bovenrug enige zijdelingse steun ervaart, glijdt het achterwerk van de bestuurder hulpeloos rond op de te kleine stoel. Het gladde leer helpt hier ijverig, wat betekent dat mijn aanbeveling voor de standaard stoffen/lederen bekleding duidelijk moet worden vermeld. Ook met de zitplaatsen dus model BMW 3er, maar hier de huurauto-versie met de onbruikbare standaardstoelen. Het is jammer dat Alfa geen optionele sportstoelen aanbiedt met verstelbare dijbeensteunen en meer gebeeldhouwde zijsteunen.

Een baan voor modelonderhoud. Dan kan ook het grauwe plastic in de middenconsole en de krasgevoelige draai-drukknop voor infotainmentbediening weer aangepakt worden.

Als je naar rechts naar beneden kijkt, is ook de broze automatische bedieningshendel vervelend. Hij had er ook uit moeten zien als BMW (levert de ZF alleen zo?), maar had een chique Alfa Romeo-design verdiend.

De 6,8 pk sterke Giulia heeft op de proefrit 100 liter diesel per 180 kilometer gekeurd. Gezien de vaste bergpassages een redelijke waarde.

Handgeschakelde versnellingsbak als alternatief voor automaat?

Minder wordt het niet per se met de handgeschakelde versie, die ik achteraf nog even heb kunnen uitproberen voor een directe vergelijking (de grijs-beige auto op de foto's). De zesversnellingsbak is prettig kort, maar het is niet de pittige, frisse sportmixer die je zou verwachten. Net als bij de concurrent uit München is de achteruitversnelling te bereiken via een weerstand links van de eerste versnelling. Maar je kunt weer aan het drukpunt werken, het is goed mogelijk dat je per ongeluk naar achteren rijdt in plaats van naar voren.

Ook Alfa Romeo is van mening dat de handgeschakelde schakelkast minder koppel heeft dan de automaat. Hoewel er een maximum koppel van 450 Nm is, piekt deze waarde bij automatisch schakelen op 380 Nm. Maar ze betekenen ook voldoende vermogen.

Wat ook opvalt: Met het derde pedaal (voor de koppeling) wordt het behoorlijk krap in de voetenruimte, althans in mijn schoenmaatmaat (48), maar al te vaak blijft de koppelingsvoet in de steun aan de linkerkant haken.

2.250 euro is een trotse meerprijs voor de achttrapsautomaat - wat nog steeds een verstandige investering is, hij past gewoon perfect bij de uitgebalanceerde Giulia en maakt met de twee extra versnellingen beter gebruik van het koppelpotentieel van de diesel.

Dus laten we het hebben over het dure geld. De nieuwe Alfa Romeo is niet goedkoop, en dat met opzet. De Italianen waren niet van plan een budgetalternatief te lanceren voor de gevestigde premium sedans. Je wilt elkaar als gelijken zien. De Giulia Super met 39.650 pk diesel en automaat kost 180 euro. Op het eerste gezicht slechts 50 euro onder de BMW 320d. Eerlijk is eerlijk, we nemen de parkeersensoren, automatische klimaatregeling en stoffen/lederen stoelen mee in het Beiers. Maakt 41.530 euro en dus 1.700 euro prijsvoordeel voor de Italiaan.

De conclusie

Kan Alfa Romeo een comeback maken? De kansen zijn nooit beter geweest dan met Giulia. Het is een heel goede auto gebleken, gezien Alfa Romeo's lange droge periode en mislukkingen in de afgelopen paar jaar, zelfs een onverwacht goede auto. De prognose van 4.000 Giulia-verkopen in het eerste volledige verkoopjaar in 2017 op de Duitse markt is op het eerste gezicht te laag. Het knelpunt is echter waarschijnlijk het dealernetwerk, dat is gekrompen tot slechts 80 bedrijven.

Ook al is het BMW-bureau misschien om de hoek, één ding is aan te raden voor wie geïnteresseerd is in de middenklasse: voordat u een koop- of leasecontract tekent, is het zeker de moeite waard om naar de Alfa Romeo-dealer te rijden. Want het leven wordt er met de extra selectie niet makkelijker op, maar met zo'n alternatief is het zeker leuker.

Specificaties Alfa Romeo Giulia Super 2.2 Diesel (Automaat)