"Matte lak, dat is iets van 2012 ..." - totdat plotseling de Fiat 500S in Alpi Verde voor u staat.
Nu zelfs de laatste premiumfabrikant op de matte laklaag is gesprongen, is zijn rit aanzienlijk vertraagd. In alle grijstinten hebben we het nu gezien, of het nu low-foiled of gespoten is - op de een of andere manier is de trend niet langer.
En dan komt de normale kleine Fiat en draagt NAVO-olijf. Natuurlijk noemen ze het wonderbaarlijk anders, maar de aanwezigheid wordt niet timide. Het gele (!) Lederen interieur maakt het niet minder opvallend.
De 500S is zo geweldig. Met de grote luchtinlaten, spoilervinnen aan de voor- en achterzijde, terwijl de donkere ramen en verduisterde chroomaccenten, maakt hij ook kwaad. Rode remklauwen en accenten op de saaie zwarte zestien-inch wielen krijgen de rest.
De door het model onderhouden LED-lampen aan de voor- en achterzijde een jaar geleden zijn nu nog beter in deze omgeving, vooral als je de grimmige xenonlenzen in de toeslaglijst haakt. Hoe dan ook, het is de prijs die je meteen vanaf het begin moet verteren: net onder 22.000 Euro merkt onze testauto op dempen en een beetje verlegen op de folder. Echt veel geld voor zo weinig auto. Maar de 500S met zijn 105 PS twin-air motor zorgt ervoor dat de pijn over de krachtige prijs snel wordt vergeten, zelfs wanneer hij stilstaat.
In het interieur verwelkomt hij je in een donkere grot dankzij de zwarte hemelbekleding, de sportstoelen hebben dezelfde gele lederen accenten als de deurpanelen, het stuur is sportief en de versnellingspook van de zesversnellingsbak is zoals gewoonlijk binnen handbereik. De nieuwe Uconnect Live HD-Navi is heerlijk fris - geen vergelijking met het vergelijkbare systeem in zijn grote broers en zussen - de connectiviteit via kabel en Bluetooth werkt wonderwel en de 440 watt van het Beats-geluidssysteem met dikke subwoofer drukt minstens zo goed als de 0.9 in stilstand Liter tweecilinder.
Omdat: het hinkt nog steeds een beetje boven de inactieve limiet. Eenmaal in beweging is het de bron van vreugde die het altijd is geweest. Misschien zelfs de gelukkigste motor die momenteel voor geld beschikbaar is? Zijn tremolo - dit prachtige schokken, het verre geluid van een Ducati-V2 of gewoon de herinnering uit de kindertijd als we nog steeds de lollystok in de fietsspaken steken, geweldig. Je bent altijd verbazingwekkend snel, want het stompe viercilinderoor hoort simpelweg te weinig ontstekingsprocessen en denkt altijd dat het op halve snelheid is. Dit is echter geen probleem, want de Twinair vuurt alleen al zijn vermogen op de top van de turn. Het bloeit hier, scheurt bijna gulzig en gooit de kleine 500 losjes uit de hoeken en brengt het zo nodig in evenwicht met iets minder dan 200 km / u op de snelweg.
Dat dit niet zijn favoriete terrein is, natuurlijk, de 500S niets. De korte wielbasis en de hoge bouw voelen zich meer betrokken bij de stad dan de distilleerderij over lange afstand. Een abrupte remmanoeuvre van volle snelheid, omdat een Ausscherender de kleine matten over het hoofd heeft gezien, blij om te eindigen met zweterige handpalmen en ogen met grote wielen. Hij is dan heel gemakkelijk op de achteras, begint een kleine dans, zoals twee. Met het sturen wordt het niet echt vastgelegd, te weinig feedback geeft je, omdat alle gevoel verstikt is in de enorme krachtondersteuning.
Maar hij is slechts een kleine auto, een hartenbreker en geen enkele voor het ronderecord. In de stad maakt hij vervolgens de wereld recht: snel bij het stoplicht, nauwkeurig in alle gaten en gemakkelijk te parkeren met één vinger. Bovendien is de geschikte beat van de uitlaat en de wereld echt heel goed.
