De Punto was een van de bestsellers in het Fiat-portfolio. Men moet populariteit echter niet verwarren met betrouwbaarheid, althans als het gaat om zijn verschijning in de TÜV-hoofdinspectie.
Modellen met een lange looptijd behoorden de laatste jaren gewoon tot het aanbod van Fiat. Omdat er geen geld was om nieuwe voertuigen te ontwikkelen, maakte Turijn van de nood een deugd en liet de 500 (sinds 2007) en Panda (sinds 2012) met enkele revisies en met behulp van verschillende editiemodellen steeds verder van de lopende band lopen. Ook de Punto in de derde generatie kreeg een lang leven, hij werd aangeboden tussen 2005 en 2018.
Carrosserie en interieur: Geen twijfel mogelijk: de ontwerpers van Fiat hebben de goede 4 meter lange kleine auto in 2005 getekend met een bijna tijdloos aantrekkelijke carrosserie. Als de Punto bij zijn debuut als vrij chic werd beschouwd, is hij vandaag de dag nog steeds indrukwekkend. De ruimte van de drie- of vijfdeurs is netjes. Afhankelijk van de stoelconfiguratie heeft de kofferbak een inhoud van 275 tot 1.030 liter. De stoelen zijn comfortabel, er zijn talloze planken voor kleine voorwerpen in het interieur, dat meer functioneel dan chic is ontworpen.
De bouwperiode van 13 jaar kan in drie fasen worden verdeeld. Hij werd in 2005 gelanceerd als de "Grande" Punto om hem te onderscheiden van de tweede generatie, die 20 centimeter langer is. Vier jaar later werd de "grote" geschrapt en kwam de naam Punto Evo op. Visueel verschillen de Grande en Evo niet fundamenteel van elkaar. De toevoeging Evo nam in 2012 afscheid. De Italiaan vervolgde zijn voertuigleven tot 2018 als Punto zonder naamtoevoegingen.
Motoren en aandrijving: Voor de voortstuwing is er keuze uit benzine, diesel en een aardgasversie. De basisbenzinemotor is een 1,2-liter viercilinder met 48 kW/65 pk, waarvan het vermogen in de loop der tijd is toegenomen tot 51 kW/69 pk. Deze motor vereist geduld, de noodsprint is na 14,5 seconden voltooid. Aan de bovenkant van de Otto-motoren spreekt de 132 kW/179 pk sterke 1,4-liter Abarth-turbo de prestatiebeluste kopers aan. Tweecilinder turbo's met 62 kW/84 pk en 77 kW/105 pk en 1,4 liter in uitbreidingsfasen van 57 kW/77 pk tot 99 kW/135 pk zijn nog beschikbaar tussen de twee motoren.
Daarnaast bood Fiat tot 2015 dieselvarianten aan met een cilinderinhoud van 1,3, 1,6 en 1,9 liter. Hun vermogensbereik varieert van 55 kW/75 pk tot 96 kW/131 pk. Deze zouden met name frequente bestuurders moeten aanspreken. Er is ook een 1,4 liter aardgasmotor met 57 kW/77 pk.
Uitrusting en veiligheid: Naast de naamgeving is in de loop der jaren ook de aanduiding van de uitrustingslijnen veranderd. Potentiële kopers moeten de comfort- en veiligheidskenmerken van het geselecteerde model goed bekijken. ESP was in de eerste bouwjaren nog niet standaard aan boord, pas na de facelift in 2009 haalde het veiligheidssysteem ook zijn intrede in de instapmodellen. Vier airbags zorgen ook voor veiligheid, moderne assistenten waren er niet. De Punto behaalde in 2005 vijf sterren in de EuroNCAP-crashtest, maar in de nieuwe test in 2017, die onder strengere eisen plaatsvond, was er geen ster. Het ontbreken van elektronische rijhulpsystemen had hier een negatieve invloed. Fiat had het veiligheidssysteem van de Punto in de loop der jaren onvoldoende aangepast.
Kwaliteit: De TÜV-keurmeesters vinden genoeg punten om over te klagen als er een Punto aan komt rijden voor de hoofdkeuring. De Punto-modellen zitten onder het gemiddelde van alle gekeurde voertuigen over de gehele onderzoeksperiode. De problemen zijn onder meer lekkende schokdempers, zwakke remmen, veel motorolieverlies en rotte uitlaatsystemen. Dat het kwaliteitsniveau niet het allerhoogste is blijkt ook uit het grote aantal recalls waarbij onder andere veren, besturing en ABS verbeterd moesten worden. Iedereen die geïnteresseerd is in een gebruikte auto, moet daarom goed kijken en bij twijfel het voertuig laten controleren door een gespecialiseerde werkplaats.
Conclusie: Alleen het mooie uiterlijk van de Punto is niet genoeg. Je moet de Italiaanse kleine auto niet kopen zonder zorgvuldige inspectie. In de portals voor tweedehands auto's worden oudere modellen aangeboden vanaf ongeveer 700 euro, modellen gebouwd na 2009 kosten ongeveer 1.500 euro. Als je er nog duizend bij optelt, kun je rondkijken naar de voertuigen uit 2012. Voor voertuigen van vijf jaar oud moet je ongeveer 5.000 euro investeren. Investeer het geld indien mogelijk alleen in een goed onderhouden voertuig met een frisse HU.
