Het leven is constante verandering. Nieuw komt, oud gaat - dag na dag. Je moet je aanpassen aan de tijd, open zijn, veranderen, misschien zelfs jezelf opnieuw uitvinden.
Dus we krijgen het bijna dagelijks in kranten, gepost op internet of tv-rapporten.
Moet je echt? Joachim Scheiner, geograaf en onderzoeker ruimtelijke ordening aan de TU Dortmund, heeft deze week een interessant artikel gepubliceerd over de structurele verandering van mobiliteit in de FAZ.
Daar schrijft hij dat de geïntensiveerde reurbanisatie in schril contrast staat met het verlangen naar vrijheid van vorige generaties: "Tegen de achtergrond van dergelijke biografische ervaringen is de afname van mobiliteit bij jongere volwassenen bijzonder opmerkelijk. De bepalende dingen zijn nu meer: internet, intercontinentale vluchten, Facebook, smartphone."
U bent altijd en overal bereikbaar, snel verbonden, u kunt onderweg vergaderingen bijwonen, presentaties herzien en in het algemeen geen tijd verspillen. Na het werk naar de workout of de afterwork-cocktail, altijd goed socialiseren en netwerken met collega's, partners en klanten. En dan moet je ergens naar huis gaan en dan de metro nemen.
Omdat je het zo goed kunt uitrekken, de anderen kunt observeren en de ontdekkingen direct kunt delen. Check in bij de bushalte om punten in foursquare te verzamelen. Ondersteuning. Een ontmoetingsplaats die in deze tijd nauwelijks de straat kan zijn?
Wat een onzin.
Misschien geen ontmoeting met tas dragende mensen die dubieuze brilmonturen dragen, maar ontmoeting met de natuur. Met vrijheid.
En het onvergelijkbaar goede gevoel van zelfbeschikking. U beslist wanneer u waar en hoe snel. Natuurlijk is de auto in dit verband slechts van beperkte hulp, want niemand is er echt klaar voor, na een zware dag op kantoor om de eindeloze rij door het stadscentrum onder ogen te zien. Maar de oplossing is heel eenvoudig: twee wielen er voor!
Rauf op de doos, markeer, ga.
Laat de stress achter u, verstop de storing meteen en rij, voel, wees vrij. Facebook feed updates zijn niet interessant, whats-app-berichten blijven onbeantwoord en zelfs telefoontjes worden niet geaccepteerd - omdat dit half uur, als je de motor op de minste beweging op de gashendel op de kolom vorireißt, van jou is.
Oké, toegegeven, onze Honda Vision 50 past niet in het beeld van de humeurige Iron Rider die zijn hardtail Harley tegen de zonsondergang fotografeert. Ook andere testosteron-zwangere idealen waarin "Gevochten, gevochten, gesmeed, in dozen gedaan, gebaggerd, neergeschoten en ontbloot bovenlijf met houweel, (...) Koeien gevangen en gezegden klopten, whisky dronken en tanks gereden"Voldoet niet aan de onschuldige witte scooter met grote wielen.
Maar hij is een begin. Hij laat je zien hoe mooi de wereld van individueel verkeer vandaag nog kan zijn.
Wanneer de wind aan de baard sleept, hoor je de vogels fluiten (bij 45km / h Vmax gemakkelijk mogelijk) en nauwkeurig bij elk verkeerslicht tussen de auto's tot aan de pole position varenbladen. Je hoeft je geen zorgen meer te maken over parkers op de tweede rij, omdat je er gewoon langs glijdt, altijd op het gas blijft zitten, omdat de kleine motor zich op zijn best voelt op 7000-tochten en je volledig nieuwe kanten van je stad leert kennen omdat je hem constant aan het betrappen bent Sla hier links af of rijd rechtsaf.
Niet altijd met de huidige, maar ervaar nieuwe manieren. Gebruik afkortingen, win ruimte.
En dan is het daar: vrijheid. Het goede gevoel. Het plezier van rondreizen. Misschien moet je mensen er meer over vertellen, ze laten delen in dat gevoel en niet altijd met een kwispelende vinger praten over hoe gevaarlijk motorrijden is, hoe onpraktisch en in het algemeen.
Maak het gemakkelijk en veel plezier ermee. Overigens had de Vision 50 geen vijf liter brandstof nodig. Op 230 kilometers!
Het artikel van Fabian verscheen voor het eerst in zijn blog: http://asphaltfrage.wordpress.com/2013/05/30/geh-breitbeinig-der-honda-vision-50/
Afbeeldingen: Tobias Heil, fm
