inhoud Zichtbaar
Een koran - bij de eerste gedachte aan een Kia denkt men het meest aan een goedkope prijs. Goedkoop alledaags eten dat nogal saai is, dan te enthousiasmeren met sportiviteit. Maar de Kia Ceed GT is anders: hij ziet er niet alleen dynamischer uit dan de tammer broers, hij heeft ook 204 PS onder de motorkap. Dit zijn waarden waarmee de Golf V GTI destijds opschudde. Maar deze Kia is een GT en geen GTI. We hebben eens zijn tanden gecontroleerd en wilden zien hoeveel sport er in hem was.
Ontwerp - sportief, niet opdringerig
Uiterlijk distantieert de Kia Ceed GT zich duidelijk van zijn zwakkere broers. Het meest opvallende kenmerk aan de voorkant zijn zeker de vier LED-dagrijlichten aan elke kant. Ze creëren een nieuwe merkidentiteit die te vinden is in de nieuwere modellen, zoals de Sportage. Anders vertrouwt de Ceed GT op de gebruikelijke stilistische apparaten die ook te vinden zijn in andere sportieve compacte modellen. De luchtinlaten groeiden bijvoorbeeld en dragen nu honingraatroosters, wat vooral goed is voor de merkgrill, omdat het de "tijgerneus" benadrukt zoals deze wordt genoemd. Als u de GT in rood kiest, zijn de andere stilistische elementen van weinig nut. Maar als de keuze wit of zwart is, valt de rode bekleding op: deze vormt het einde van de onderste luchtinlaat aan de voorzijde en roept dus associaties op met een sportieve Wolfsburg.
Aan de achterkant is niets te zien van de rode bies; hiervoor is een diffuser gebruikt. Of het echt een functie heeft, is de vraag, maar of het de uitstraling van de achterkant verbetert, staat buiten kijf. Links en rechts daarvan heeft de Ceed GT ook twee uitlaatpijpen, die de sportieve look verder afronden. Ze zijn niet te groot en geven een aangenaam geluid af. Nog een stijlelement van de GT: de twee aangegeven luchtuitlaten naast de kentekenplaat. Ze hebben natuurlijk niet de functie om afvalwarmte af te voeren, maar ze nemen de reflectoren over en zijn bevorderlijk voor het sportieve uiterlijk. In verband met de vergrote dakspoiler hebben de ontwerpers rond Peter Schreyer - die destijds een groot succes was bij Volkswagen - goed werk geleverd.
Interieur - hoog op de gele auto ...
Nou, de Kia Ceed GT op de foto's is niet geel. Maar het staat daar nog steeds hoog op. Wat kleine mensen misschien niet stoort, zullen lange mensen des te meer opmerken. De stoelen kunnen eenvoudigweg niet ver genoeg worden neergelaten om een echt sportieve zitpositie te vinden. Jammer, tenslotte weten de voorste kraampjes hoe te behagen. Niet alleen de look overtuigt met zijn mix als leer en Alcantara, maar ook de grip. Netjes gevormd op de onderrug en op de dijen, kunt u zich verheugen op stevige bochten. Zelfs de ruimte is goed: als de stoel eenmaal is ingesteld, kunt u nauwelijks klagen over te weinig bewegingsvrijheid - afgezien van het te kleine verstelbereik in hoogte. Het stuurwiel kan op twee niveaus worden vergrendeld, de middenarmsteun past meteen en zelfs langbenige mensen kunnen hun fiets comfortabel onderbrengen.
Een soortgelijk beeld komt naar voren in de tweede rij: bewegingsvrijheid staat gelijk aan de concurrentie en hoeft zich niet te verbergen. Daarnaast is er het optisch en haptisch aantrekkelijke gedeeltelijk lederen interieur, dat veel bijdraagt aan het gevoel van welzijn. Dat kan ook gezegd worden over het optionele panoramadak. Het laat niet alleen veel licht binnen in het verder sportieve en donkere interieur, maar creëert ook zo'n twee centimeter meer ruimte boven het hoofd, mits de hemelbekleding elektrisch is ingetrokken. Een leuke feature van onze vijfdeurs Kia Ceed GT. Het geluid van het geluidssysteem is ook leuk: rijke bassen ondermijnen de geluiden van de digitale radiostations. Helaas gaat dat ten koste van verlies aan ruimte en bruikbaarheid in de kofferbak. Als de laadruimte met zijn basisvolume van 380 liter verder van een klasse-standaard, bruikbaar formaat is, beperkt de subwoofer die direct achter de achterbank is geïnstalleerd het volume merkbaar. Ondertussen wil Kia echter een variant in de aanbieding hebben die om ruimte te besparen in de reservewielkuip verdwijnt - probleem opgelost.
Het Koreaans is ook gemakkelijk te gebruiken. Alles is op zijn plaats en levert weinig puzzels op. Het leuke ook: iedereen die ooit in een Kia heeft gezeten - of het nu Sportage, Optima, Rio of Ceed is, zal zijn weg vinden. Het is vergelijkbaar met de benadering van Volkswagen. Natuurlijk houden de Aziaten zich vast aan de richtingaanwijzerhendel, die ook de lichten bedient. Maar in het tijdperk van lichtsensoren valt dat niet meer te bekritiseren.
Er is meer kritiek op de elektrische parkeerrem - zoiets heeft niets verloren in een auto met een sportieve claim. Ik vind de mix van analoge en digitale schermen tenminste leuk. Kortom, de snelheidsmeter wordt weergegeven als een analoog instrument, maar gebruikt een scherm. Door op de knop "GT" op het stuur te drukken, verandert de snelheidsmeter in een puur digitaal display en krijgt een donker, sportief thema. Anders is de gasinlaat nog steeds puntig, maar dat merk je nauwelijks.
Anders is het interieur niet veel te zeggen - afgezien van het infotainment. Gelukkig zijn de dagen voorbij dat een Aziatisch voertuig met een retrofit-oplossing kwam. De combinatie van radio-navigatiesysteem is netjes geïntegreerd en kan intuïtief worden bediend. Het bijbehorende menu wordt vooraf geselecteerd via vaste stationknoppen, de rest wordt bediend via touchscreen - alles is logisch en eenvoudig. Bijzonder lovenswaardig om te vermelden: de duidelijke lay-out van de navigatie. Nadat u uw bestemming hebt ingevoerd en onderweg bent, wordt niet alleen de kaart weergegeven, maar ook een duidelijke pijlweergave. Wanneer het niet in gebruik is, kan het snel worden gewijzigd in het weergeven van de mediaselectie of een weergave met beperkte pijlen. Over het algemeen het navigatiesysteem met duidelijke kaarten en een snelle manier van werken. Dat veegbewegingen niet beschikbaar zijn - spons eroverheen. Alles werkt immers soepel en gemakkelijk. Veel Franse systemen kunnen er een dikke plak van afsnijden.
Rij-indrukken - deels GT, deels GTI
204 pk, dat klinkt behoorlijk behoorlijk voor een auto uit de compacte klasse. Vooral omdat de 1.6 Turbo sonoor gromt als je hem de sporen geeft. Als de auto warm is en je gas geeft van volgas, spuit hij zelfs een beetje uit de uitlaatpijpen - mooi gedaan. Het grommen is misschien wat vermoeiend op een lange reis, maar dat valt nog te bezien. Aan de andere kant is de vermogensafgifte een beetje moeilijk. De sprint naar de landwegsnelheid duurt 7,7 seconden, maar de turbo heeft een beetje nodig om op gang te komen - een klassieke turbogat. Als dit eenmaal is overwonnen, duwt de GT comfortabel, althans in de lagere snelheden. Maar de turbo-lag is niet het soort dat je een echte klap in je maag krijgt als de oplader eenmaal vol stuwkracht heeft. Het is meer een S-Bahn: langzaam maar nadrukkelijk rol je eraf en dan weer zachtjes bij. Een ontspannen interpretatie die past bij het karakter van een GT.
Het is alleen jammer dat dit effect bij hogere snelheden afneemt. Vanaf ongeveer 160 km / h raakt de Kia Ceed GT zonder stoom. De 204 PS lijkt een beetje moe. De topsnelheid van 230 km / u kan alleen worden bereikt met veel opstarten.
Ga dus van de snelweg af, de landweg op. De sportieve Koreaan voelt zich hier duidelijk thuis. Hier kan hij comfortabel zijn koppel van 265 Nm spelen, hier kan zijn chassis schitteren. Als er hier en daar een beetje ongeleid is in het stadsverkeer - bijvoorbeeld bij het rijden over verzonken tramrails - vertoont het in bochten een heel mooie krapte. De zijwaartse kanteling van de carrosserie wordt in een overzichtelijk frame gehouden, terwijl het rijplezier groot is. Ook de scherpe schakeling draagt hieraan bij: de aansluitingen passen, de schakelingen zijn kort en scherp - dat is een plezier. Zeker als de 1.6er ruw gromt. Wanneer een warme zomerwind over het hoofd van je hoofd door het glazen dak waait en je favoriete muziek goed wordt ontvangen in de gehoorgang, mis je echt niets.
Zelfs niet de GT-modus, die op het stuur kan worden geselecteerd. Alleen de gasrespons wordt iets strakker, terwijl de besturing, het chassis en het uitlaatgeluid hetzelfde blijven. Op zichzelf kunt u de schakelaar verlaten en het voertuig vanaf het begin zo ontwerpen. Hier hebben we misschien het enige kleine nadeel gevonden dat te vinden is op de Kia Ceed GT: de besturing. Over het algemeen is het te gemakkelijk. Als het kan worden aangepast met een stuurknop op andere Kias, ontbreekt deze functie op de GT. Gezien het geweldige chassis met GTI-ambities, zou het strakker kunnen reageren en meer herstelkrachten vereisen.
Conclusie - de Gran Turismo in de compacte klasse.
Hij wil niet de sportiefste vertegenwoordiger van de compacte klasse zijn, hij wil niet overtuigen van de laatste groove op hobbyritten op het circuit en de honderdsten kietelen. Nee, de Kia Ceed GT is geen topsporter. Maar wil je dat zelfs in het dagelijks leven? Wilt u worden beperkt door overdreven chassishardheid en uitzendingen? De Ceed GT wil dat tenminste niet - en dat maakt het aantrekkelijk. Het is sportief, als je het wilt, nodigt je uit voor stevige wandelingen, verwent je met een rijke uitrusting en overtuigt met een meer dan fatsoenlijke interieurkwaliteit. De optiek is ook aantrekkelijk omdat ze aangenaam, maar niet overdreven, onderscheiden van de standaard Ceed en de rest van de sportieve compacte klasse. Alleen de besturing moet wat scherper worden gekruid. Anders: huiswerk gedaan, Kia!
