Jarenlang was het waar: wie hybride zegt, denkt Toyota Prius bijna automatisch, omdat het compacte Japanse model lange tijd het enige aanbod was met de milieuvriendelijkere dubbele aandrijving bestaande uit benzine en elektromotor. Ondertussen domineren de pure elektrische auto's de discussie en hybriden worden vaak als 'plug-in' beschouwd omdat de grotere en oplaadbare batterijen van deze modellen puur elektrische ritten tot 50 kilometers mogelijk maken. Maar de klassieke, goedkopere hybride aandrijving, waarbij een relatief kleine elektromotor vooral dient om de verbrandingsmotor te ondersteunen bij het starten en versnellen, is nog niet dood en onze testauto is hier een heel goed voorbeeld van.
In de Kia Niro werkt, naast de 1,6-liter benzinemotor met 77 kW / 105 PS, een minder krachtige elektrische motor met 32 kW / 44 PS. U kunt deze waarden niet eenvoudig toevoegen, maar de systeemprestaties van beide schijven zijn minimaal 103 kW / 140 PS. De Koreaan rijdt dienovereenkomstig snel. Natuurlijk merk je de elektrische aandrijving vooral bij het starten. Ofwel ondersteunt het de verbrandingsmotor effectief en geeft de nogal zwakke benzinemotor dat beetje behendigheid, of je kunt zelfs de eerste paar meter puur elektrisch rollen, bijvoorbeeld met een zeer gevoelige gasvoet, om bijvoorbeeld de buurt niet uit bed te gooien in de vroege ochtend. Het tweede belangrijkste toepassingsgebied van de elektromotor: deze ondersteunt de consumptie-intensieve versnelling.
In vergelijking met de vierde generatie Toyota Prius, het moederschip van alle hybriden, heeft de Kia Niro twee voordelen. Ten eerste: terwijl de kracht van de motoren in de Prius volledig flexibel wordt verdeeld via een planetaire versnelling, vertrouwen de ingenieurs van de Hyundai Group op een zesversnellingsbak met dubbele koppeling. Dit maakt een meer "Europese" rijstijl mogelijk dan de tegenhanger die werkt als een CVT-transmissie op de Prius. En ten tweede: terwijl het ontwerp van de Prius polariseert en uiteindelijk weinig rekening houdt met de lokale smaak, is de Niro optisch veel aangenamer. Tijdens onze twee weken van testen hebben we zelfs lof ontvangen van voorbijgangers en chauffeurs voor het werk van de ontwerpers van de Hyundai Group onder leiding van Peter Schreyer. Ja, beide moeten opnieuw worden genoemd: de Koreanen vertrouwen op de Duitse ontwerper en laten sommige Japanse merken er in elk geval visueel oud uitzien. En ja, Kia behoort tot de Hyundai-groep en zal daar eerder de sportieve en jongere hoek bezetten. Bij Hyundai wordt de Niro trouwens Ioniq genoemd, die niet alleen beschikbaar zal zijn in een hybride versie, maar ook vanaf volgend jaar in een pure elektrische auto-variant en later zelfs als een plug-in.
En hoe is de Niro in het dagelijks leven? Het feit dat de Koreanen vrij laat aan de slag gaan met hybride technologie in vergelijking met bijvoorbeeld Toyota, is de vijfzitter een zeer ervaren auto. Alles werkt perfect en dankzij de dubbele koppelingstransmissie is er zelfs zoiets als rijplezier. De relatief ongevoelige besturing en de waanzinnig comfortabele bestuurdersgreep kunnen zelfs pijn doen. Dankzij het kristalheldere ontwerp biedt de Niro bovendien een verrassende hoeveelheid ruimte over de totale lengte van 4,26 - ook aan de achterzijde. De kofferbak met 427-liter daarentegen is iets onder het gemiddelde, maar je kunt tot 1.425-liter bagage laden na het opklappen van de achterbank, bijna een gecombineerde waarde.
Natuurlijk kan de Kia een fundamenteel nadeel van hybride technologie niet compenseren: vanwege de twee motoren rijd je in een relatief zware auto, wat merkbaar is als je sneller rijdt. Dergelijke voertuigen zijn gemaakt voor stadsverkeer of cruisen, als het op de landweg of zelfs op de snelweg is, neemt het verbruik toe met de benzinemotor, die vervolgens wordt overweldigd vanwege het gewicht van iets minder dan 1,6 ton, afhankelijk van de uitrusting. Niettemin: iedereen die de typische, vooruitstrevende hybride stijl met een lichte gasvoet overneemt, wordt beloond met een verbruik van ongeveer vijf liter per 100 kilometer.
Een goede waarde die past bij de algehele indruk van dit voertuig. De Niro, verkrijgbaar vanaf ongeveer 25.000 euro, is een echte (positieve) verrassing op het gebied van optica en drive, alsof Kia jarenlange ervaring heeft met hybride technologie. Het is dus goed dat vrienden van deze rit nu weer een veelbelovend aanbod hebben. (Peter Eck / SP-X)