2008 verstrekt Nissan met de extraverte studie Qazana in Genève die een sensatie veroorzaakte, en vooral toen twee jaar later het ontwerp van de conceptcar met de kleine SUV grotendeels ongewijzigd was. Iets soortgelijks kan nu worden herhaald: de B-segmentstudie die Gripz op de IAA heeft getoond, is niet officieel bedoeld voor de bouw, maar het zou niet verwonderlijk zijn als de visie over een jaar of twee opnieuw uitkomt - misschien met de Juke II.
De studie, die werd onthuld op de beurs van Frankfurt, is gebaseerd op weelderige 22-inch wielen, die, in relatie tot de beheersbare afmetingen van de kleine auto, er zelfs nog massiever uitzien dan ze zijn; vooral met de achteraan gemonteerde 255 banden. Aan de voorkant is er een puntneus, inclusief het brede, verticale radiatorrooster met een V-vormig chroomembleem. Het zijaanzicht wordt gedomineerd door de stijgende schouders, en dankzij het zilverkleurige schilderwerk lijkt het ook alsof de daklijn sterk naar achteren daalt - samen geeft dit veel dynamiek, zelfs wanneer stilstaat. De Japanners noemen deze geometrie gekenmerkt door randen en hoekige vormen "Geometry Design" en zien de Gripz "een klein monster dat de hele tijd in een rotonde rondcirkelt" - weliswaar een gedurfd idee.
Aan de achterzijde strekt de achterruit zich uit tot het rechtopstaande, schildachtige kofferdeksel, dat ook als spoiler dient. Links en rechts flankeren hem met gebogen lichten die doen denken aan de BMW i8. Daaronder, heel klassiek, twee uitlaatpijpen. De Gripz heeft het ook nodig, hoewel het eigenlijk op elektriciteit werkt. De batterij, die alle vier de wielen aandrijft door middel van een elektromotor, raakt leeg, een niet-gespecificeerde range extender springt in de bres en genereert nieuwe energie. Maar hij moet niet zelf rijden. De elektrische aandrijfeenheid is geleend van de Nissan Leaf en moet daarom ongeveer 80 kW / 109 pk leveren en een koppel van 250 Newton leveren. Nissan weigert echter precieze details te geven, evenals de exacte afmetingen. Echter, de Gripz, met een lengte van ongeveer 4,10 meter en een hoogte van ongeveer 1,50 meter, heeft waarschijnlijk behoorlijk juke-afmetingen.
Toegang tot de cockpit is via openslaande deuren die naar voren openzwaaien en openen met een druk op de knop - er is dus geen behoefte aan deurgrepen die kunnen kreuken op de strak passende metalen afdekking. Op de voorste rij en achterin zijn kuipstoelen bekleed met glad leer, dat doet denken aan een fietszadel. De achterbank wordt betreden via "zelfmoorddeuren" scharnierend aan de achterkant; door het ontbreken van B-stijlen is instappen eenvoudig.
Binnen vertrouwen de Japanners op matrood plastic, dat hier en daar wordt opgeblazen met lichte kussens - zoals op het dashboard, op de middenarmsteun of aan de zijkanten van de middenconsole. De ronde ventilatiemondstukken doen denken aan straalturbines, de grote koolstofvalantie kan ook de rand van een racefiets zijn. Daarachter bevindt zich een enkel rond instrument met geïntegreerde, kleine extra klokken. Naast de serie komt de stompe versnellingshendel, terwijl het infotainment-display dat vrij op het dashboard lijkt te zweven er futuristisch uitziet. Lijkt dit op het nieuwe multimediasysteem Nissan? Of de Japanners het echt snel zonder buitenspiegels willen doen, is nog open. In het onderzoek doen camera's al hun werk.
Of en zo ja, hoe de designtaal van de Gripz bij Nissan in de serie is geïmplementeerd, staat nog steeds in de sterren. Maar de richting is duidelijk: op dit moment, met uitzondering van de Juke, hebben de Japanners, met Micra, Pulsar en ook Qashqai, vrij eenvoudige modellen met weinig herkenningswaarde in hun portefeuille - dat zou in de toekomst opnieuw moeten veranderen. En het "Geometry Design" is een goede stap op weg naar een nieuw familiegezicht.
Auteur: Michael Gebhardt / SP-X