De Zweden maakten het zichzelf niet gemakkelijk met de nieuwe editie van hun grote SUV. De tweede generatie van de XC90 heeft niets gemeen met de eerste behalve de naam. Voor het eerst werden niet alleen de auto, maar ook motoren, transmissies en de gehele elektronische infrastructuur nieuw gemaakt. Het ontwerp is aangenaam feitelijk en zou ook veel Audi-fans moeten plezieren. Over het algemeen lijkt de grote Zweed zich meer op de Ingolstadt Q7 te richten dan de BMW X5 of Mercedes GLE. Met een lengte van 4,95 meter overtreft het iedereen behalve de Audi. Met een basisprijs van 53.400 euro in de mediumconfiguratie bevindt deze zich op een competitief niveau of iets lager.
Als je zoveel auto koopt, wil je vooral één ding: ruimte. En de grootste tot nu toe biedt Volvo overvloedig. Volwassenen zitten goed in alle vijf de stoelen (twee extra in de kofferbak kunnen als optie worden geboekt), met de gebruikelijke beperkingen voor de middelste stoel achterin. Zoals in alle auto's, wil je daar niet lang blijven zitten. Deze stoel is echter ook geschikt voor huishoudelijk gebruik en kleinere tochten Voorin zit je uitstekend op stoelen die op veel manieren elektrisch verstelbaar zijn. Voor ons kunnen de wangen op de stoel wat platter zijn.
Ruimte is ook een groot probleem in de kofferbak. De bagageruimte kan tussen 721 en 1.886 liters bevatten. Het overtreft gemakkelijk de meeste van zijn concurrenten. Als u een paar dagen als stel reist, zijn de benodigde koffers latent eenzaam achter.
Reizen is het belangrijkste probleem met de SUV. De XC90 schijnt vooral op snelwegen wanneer het niet door bouwplaatsen hoeft te gaan. Het is niet bedoeld voor de stad of kleine landweggetjes. Stedelijke parkeergarages, zelfs nieuwere, passen niet in een auto die meer dan twee meter breed is. Het zicht naar voren is nog steeds goed, maar de achterzijde is verloren in de breedte van de kofferbak. Het optionele allround camerapakket (1.100 Euro), dat we zeker zouden aanbevelen, helpt bij het manoeuvreren, niet alleen in smalle parkeergarages.
Het is al bekend dat Volvo in de toekomst alleen relatief kleine vier- of mindercilindermotoren zal aanbieden. De XC90-auto van bijna vijf meter maakt in elk geval alleen gebruik van viercilinderturbo's met een cilinderinhoud van twee liter. In het geval van onze testauto met dieselgebaseerde verbranding, 165 kW / 225 PS en 470 Newton-meters koppel.
We zijn al geconfronteerd met hogere waarden op het gebied van reis-SUV's, maar de Zweedse vierman doet het goed. Omdat het Volvo is gelukt om het gewicht van de XC90 twee ton te houden en tegelijkertijd de acht niveaus van de automatische transmissie aan te passen zodat ze kort genoeg zijn voor voldoende levendigheid en lang genoeg voor lage motortoerentallen, bleek het optische zware gewicht te zijn verbazingwekkend lichtvoetig op straat.
Indien nodig sprint de XC90 van stilstand naar snelwegsnelheid in 7,8 seconden en rijdt op de 220 snelweg km / u, zelfs iets meer na de snelheidsmeter. De viercilinder klinkt gereserveerd robuust, maar nooit vervelend. Last but not least, het feit dat er bij snelheden rond 180 km / u nog steeds geen 3.000-revoluties zijn. Dat brengt ons terug om te reizen. Met deze combinatie van motor en transmissie kunt u lange afstanden snel, ontspannen en relatief zuinig afleggen. Gemiddeld stroomde 8,6 liter diesel door de verstuivers, wat absoluut prima is, omdat we de mogelijke rijprestaties steeds opnieuw hebben gebruikt. Als u onderweg bijzonder zuinig wilt zijn, maakt de boordcomputer ook een lage zes voor de komma, wat niet ver is van het standaardverbruik van 5,8-liters.
Het navigatiesysteem was niet zo overtuigend als het ging om reizen. We zijn ons tijdens een tour twee keer uit het oog verloren en dachten dat de XC90 duidelijk van de weg was. Een bug die zal worden opgelost met de volgende (online) update. In dit opzicht moet je sowieso wennen aan moderne auto's, dat ze nu en in de toekomst steeds meer rollende computers zullen worden en overeenkomstige opstart- en update-tijden nodig hebben.
Volvo presenteert al de menunavigatie en heeft alle essentiële bedieningselementen van het voertuig - afgezien van alles wat met direct rijden te maken heeft - gebundeld in een soort iPad. De menustructuur met heen en weer of omhoog en omlaag vegen is niet zo intuïtief te gebruiken als de Zweden zouden willen, maar je kunt er zonder lang lezen mee omgaan en ook de goed verborgen aanpassingsopties vinden voor de sterk aanbevolen head-up display. De verkeersborden worden daar ook betrouwbaar weergegeven en het ene of het andere assistentiesysteem herinnerde ons altijd graag aan de naleving.
Als je te snel bent, knippert het display, als je een lange bouwplaats wilt betreden om geen obstakels voor de vrachtwagens te zijn, in plaats van de toegestane 80 km / h in de automatische afstandscontroller in te voeren, is een van de zorgzame Zweden blij om herhaaldelijk op deze faux pas te wijzen en natuurlijk onthoudt zich van het opnemen van bestellingen. Van tijd tot tijd reageerden de waarschuwingsinrichtingen ook iets te angstig en waarschuwden voor gevaren in de vorm van voertuigen voor ons die net draaiden. Autonome auto's zullen zeker veel defensiever zijn op de weg. Dit is goed voor de verkeersveiligheid. Als chauffeur voel je je een beetje betuttelend, maar je went eraan.
Over het algemeen raak je snel gewend aan de XC90. Voor mensen die van veel ruimte om zich heen houden, Zweeds design waarderen en een zekere mate van verzorging kunnen verdragen, is het zeker een alternatief voor de Duitse toppers.
Auteur: Günter Weigel/SP-X
