Op een gegeven moment in de afgelopen drie decennia is het busje niet cool geworden. Een hele voertuigklasse is in het publieke bewustzijn veranderd van het avant-gardistische ruimtevliegtuig naar de pittige familieshuttle. Het was bijzonder moeilijk voor hem Renault Espace - de grootvader van het busje vierde zijn eerste editie in 1984 en kopieerde sindsdien ijverig volgens Europees ontwerp. Ruim 30 jaar later had de Fransman genoeg van de langzame achteruitgang en durfde hij een nieuwe start te maken: als een soort SUV.
"Leren van de tegenstander" lijkt het motto van de nieuwe Espace te zijn. Met verhoogde bodemvrijheid, stevige voorkant en grote wielen, benadert het visueel die aangenaam vormgegeven cross-overs en zachte off-road voertuigen die klanten met verhoogde ruimtevereisten de afgelopen jaren uit alle andere autoklassen hebben gehaald. Dankzij de langwerpige carrosserie met het relatief lage dak ziet alles er harmonieus uit en maakt de Espace verrassend wenselijk voor een busje. De cockpit is ook indrukwekkend: schoon, netjes, mooi ingericht en goed gemaakt. De blikvanger is een portretformaat in de middenconsole, vrij in de Tesla-stijl.
Als u een luchtig busje op de werkplek van de bestuurder verwacht, moet u van gedachten veranderen. De brede middenconsole kan krap lijken, de vrij kleine ramen laten het binnen donker lijken zoals in een normale auto. De Espace is daarom een van de weinige auto's waarvoor de toeslag voor het panoramadak (1.100 Euro) eigenlijk de moeite waard is. Gewoon om de objectief goede ruimte in het juiste licht te kunnen plaatsen. Omdat het vooral aan de achterkant heel ruim is, zelfs als je alleen kinderen op de optionele derde zitrij kunt plaatsen. Maar de bagageruimte is gigantisch met een vijfzitterconfiguratie. En consequent bruikbaar - weelderige 726 kilogram laadvermogen is toegestaan. Mooi hoogtepunt: de stoelen kunnen niet alleen zoals gebruikelijk worden neergeklapt met behulp van het mechanisme op de rugleuning, maar ook op afstand worden bediend vanuit de kofferbak of via het infotainment-menu vanuit de bestuurdersstoel. Een leuke gimmick.
Over gimmicks gesproken: de Espace biedt er veel. Te beginnen met de vrij te kiezen kleur voor de sfeerverlichting van het interieur, de massagefunctie voor de voorstoelen en het "multi-sense" rijbelevingssysteem. Deze laatste past de karakteristieken van besturing, dempers, airconditioning en motor aan de voorkeuren van de bestuurder aan via vooraf ingestelde programma's, maar biedt ook de mogelijkheid van vrije zelfconfiguratie. De selectie maakt geen doorslaggevend verschil. Op de weg blijft de Espace altijd een op comfort gerichte, maar enigszins afschuifbare bestelwagen met weinig precieze besturing.
Maar de achterwielbesturing kan echt overtuigen van de hele technologie-armada. Vooral in het centrum van de stad zorgen de licht bestuurbare achterwielen ervoor dat de Espace er veel beter beheersbaar uitziet dan je zou verwachten met een lengte van 4,86 meter. De Fransman is nog steeds geen manoeuvreerwonder. Enerzijds omdat het lichaam nogal verwarrend is, zoals tegenwoordig gebruikelijk is. Aan de andere kant, omdat de zes-versnellingsbak met dubbele koppeling ingebouwd in de testauto een beetje te ruw is voor zorgvuldige rijmanoeuvres. In tegenstelling tot een conventionele automatische converter, is er geen uitgesproken kruip, zodat je op het gas moet trappen om vooruit of achteruit te gaan - wat de auto erkent als de voeten te groot zijn met een sterke zin in de ene of de andere richting. Goed als de achterman ver genoeg heeft geparkeerd.
Een klassieke automaat zou het karakter van de Espace en de essentie van de 1,6-liter biturbo-diesel beter hebben aangepast, althans in dit opzicht. Ondanks de kleine kubieke capaciteit kan hij goed overweg met de 1,7-familietruck, accelereert even krachtig en vertoont goede manieren als het gaat om lawaai en dorst. De 4,7-liters standaardverbruik zijn te optimistisch, maar in de praktijk is een goede zes liter prima voor een auto van deze grootte.
Van een gekwalificeerd rijplezier mag niet van een busje worden verwacht, zelfs niet van een dergelijk levensstijlvoorbeeld. In tegenstelling tot ruimte voor bagage en passagiers. Men kan ook hopen op originaliteit, chique sfeer en misschien een beetje speelsheid. En de Espace levert dit alles - meer uitgesproken dan de meeste van zijn concurrenten. De nieuwe editie is niet zo revolutionair als de debuutgeneratie - maar het is in ieder geval een succesvolle heropleving van een genre dat het laatst werd gezien.
