Er zijn genoeg auto's waar niet mee geredeneerd kan worden. Maar slechts weinigen zien er zo goed uit als ons testvoertuig. Maar laten we ons bij de feiten houden.
Dit voertuig ziet er een beetje uit alsof het uit de tijd is gevallen. In tijden van "Fridays for Future" mogen auto's niet zo mooi, chic, elegant en sonoor zijn met een lichte neiging tot akoestische overdrijving. Ons nichtje van 16 bevestigt dat meteen, terwijl ze de Aston Martin DB 11 Volante wel mooi vindt, maar absoluut geen foto wil maken voor haar Instagram-profiel, dat verder vrij luxe is. Maar de DB 11 kan zoiets niet en hij is niet gebouwd om de wereld te redden. Hoewel hij, zoals alle sportwagens van het merk sinds 1962, natuurlijk voorbestemd is om precies dat te doen, aangezien de officiële bedrijfswagen van James Bond vrij vaak werd gebruikt tegen het kwaad van de wereld.
De Volante die ons is gegeven om te testen is een luxe product. Met de hand gemaakt in Groot-Brittannië, dat betekent het fijnste leer, perfect lakwerk, mooie eigenaardigheden zoals een elektrisch sluitende middenconsole of de net zo goed bewegende motorkap. Maar het betekent ook chromen sierstrips, waarvan de uiteinden niet helemaal overeenkomen met de spleetafmetingen die we gewend zijn van premium auto's van lokale herkomst. Handgemaakt.
Terwijl wij en iedereen die de auto tijdens de test van dichtbij mocht bekijken, in de wolken waren met het design aan de buitenkant, gunde het designteam zich een paar minpunten in het nogal nobele interieur. Het display op de middenconsole is geenszins beter dan wat technologiepartner Mercedes biedt aan klanten die geen Command- of MBUX-systeem bestellen. De plastic ventilatieopeningen zouden ook uit elke kleine auto kunnen komen en het display voor de bestuurder met de centrale toerenteller en digitale snelheidsmeter ziet er onnodig racend uit. Klassieke analoge beeldschermen zouden hier veel meer recht doen aan de stijl van de Brit. Dat de twee achterstoelen alleen bedoeld zijn om handtassen in op te bergen en niet voor mensen die nog benen hebben, is niet ongebruikelijk bij sportwagens.
Functioneel valt er niets te klagen, Mercedes-rijders voelen zich direct thuis bij de gebruikte elektronica en besturing. Dat Aston Martin het zonder klassieke versnellingspook doet en de achttrapsautomaat met een druk op de knop bedient, past bij de stijl van de auto. Als je wilt kun je handmatig schakelen met peddels, maar dat is in het dagelijks gebruik niet nodig en alleen een optie voor geforceerd rijplezier.
Zoals gezegd is er nog ruimte onder de voorkap, die elektrisch sluit. In de coupé woont een twaalfcilinder, die Aston Martin niet aanbiedt in de cabriolet. De vierliter achtender van AMG is beduidend korter en lichter. Dit compenseert ruimschoots het lichte gewichtsnadeel van het cabriodak. In ieder geval is de achtcilinder de wendbaardere keuze vanwege het lagere gewicht direct achter de vooras. Als 375 kW/510 pk niet genoeg is voor rijden met open dak, dan ben je ofwel een professionele coureur of eerder ongevoelig voor invloeden van buitenaf. Ook in geopende toestand haalt de Volante de topsnelheid van 300 km/u. We hebben het niet op die manier of met de bovenkant naar beneden geprobeerd, maar we geloven de fabrieksspecificatie.
Het is waarschijnlijker dat je met de acceleratie de bloeddruk van springerige passagiers kunt verhogen. Het duurt 4,1 seconden om de toegestane snelheid op de landweg te bereiken. Omdat je bij het uitproberen bijna niet op tijd je voet van het gas kunt halen, ben je nogal eens sneller dan de politie toestaat. Over het algemeen reageren de motor en versnellingen op de minste beweging van de rechtervoet. Wie hem gevoelig beweegt, glijdt met de Volante het liefst behendig en elegant over bochtige maar voldoende brede wegen. Met een zware voet wordt de rijstijl automatisch ruiger omdat je de hele tijd moet remmen om van de legaliteit van de rit te houden. Goed ontwikkelde wegen zijn de eerste keuze, want de achterkant van de DB11 is vrij uitgestrekt en altijd breder dan je denkt.
Als je de achtcilinder in de zacht brabbelende stand laat staan, is zelfs de verbruiksweergave discreet, wat we hier alleen voor de vorm noemen. Je kunt de Volante rijden met een verbruik van nog geen 12 liter, maar als je plezier gelijkstelt aan dynamiek, maak je geen kans. Een cabriolet als deze is niet bedoeld om de wereld te redden met dieselverbruik. Hij is ofwel voor een noodoproep met James Bond of hij is uit de garage gehaald voor een zondagse uitstap en er wordt toch zelden mee gereden, omdat de kopers ook graag de ene of de andere alledaagse auto bezitten.
Over bezittingen gesproken. Wie daar op mikt, moet bijna 200.000 euro kunnen overmaken naar de dealer van zijn keuze, uiteraard alleen voor een auto zonder extra's. Als het hierop aankomt, biedt Aston Martin een overvloed aan opties die in wezen draaien om kleuren en materialen van binnen en van buiten. Alleen al de uitbundige keuze aan kleuren voor de meest uiteenlopende interieurdetails maakt het onwaarschijnlijk dat iemand anders precies dezelfde Volante krijgt. Overigens staan de van James Bond bekende extra's niet op de optielijst: raketten, rookbommen en zelfs geen schietstoel.