Test: Kia Sportage - Met de plus in kracht

De Koreaanse broers en zussen Kia en Hyundai zijn in korte tijd uitgegroeid van reguliere fabrikanten tot een soort elektrische avant-garde. Naast puur elektrische voertuigen zoals de Hyundai Ioniq of Kia Soul hebben ze een heel scala aan verschillende hybride concepten in het aanbod. De nieuwste variant is sinds kort te vinden in de compacte SUV Kia Sportage: een mild hybrid op basis van 48 volt-techniek.

Het idee achter de 48-volt-benadering: naast het conventionele 12-volt-netwerk wordt een tweede voertuigelektrisch systeem met een hogere spanning aangezogen, waardoor een krachtigere startgenerator kan worden gebruikt. Bij de Sportage komt dit op 12 kW/16 pk en is daarom zelfs geschikt als extra aandrijfbron: in ieder geval voor een korte tijd ondersteunt hij de aanvankelijk enige combineerbare motor, een 136 kW/185 pk sterke 2,0-liter dieselmotor, wanneer accelereren scheelt een of twee slokjes brandstof. De benodigde elektrische energie wordt door de generator zelf geproduceerd via remkrachtterugwinning. Ook hier is het rendement aanzienlijk hoger dan bij conventionele recuperatiesystemen dankzij de viervoudige bedrijfsspanning. De bottom line voor de mild hybrid is een standaardverbruik van maximaal 5,2 liter (voor het model met vierwielaandrijving en handgeschakelde versnellingsbak). Goede prijs voor een auto van dit formaat. Maar werkt de brandstofbesparende techniek ook in de praktijk?

Zo ver van te voren: voor het grootste deel wel. In het stadsverkeer laat de Sportage zijn techniek pas echt zien met zijn vele stop-and-go-passages. Waar veel geremd wordt, kan veel remkracht worden teruggewonnen. Onder gunstige omstandigheden is een vijf voor de komma zeker haalbaar. Ook het start-stopsysteem, dat bij het uitrollen voor verkeerslichten de motor uitschakelt, moet in dit kader enkele milliliter besparen. De automaat gooit de motor echter vaak iets te abrupt en krachtig terug, waardoor je onaangenaam dicht bij de bumper van je voorligger komt.

De krachtontwikkeling van de elektrisch ondersteunde aandrijving daarentegen is volledig overtuigend. Een startzwakte wordt niet gevoeld, althans niet in de aangedreven automatische variant. Over het algemeen kan de diesel vaak bijna op lage toeren komen omdat de elektromotor hem razendsnel uit het lage toerengebied haalt zodra er een tussensprint nodig is. De elektrische boost past harmonieus en bijna onmerkbaar in het koppel van de verbrandingsmotor - meer zacht duwend dan krachtig duwend. Ook op de snelweg is dat prettig, waar de Kia de soevereine, onopgewonden toerrijder is. Het brandstofverbruik beweegt in de richting van de 7-liter-markering, wat goed is gezien de grootte van het voertuig, maar niet langer uitstekend. Vooral boven de aanbevolen snelheid verdwijnt het effect van de 48 volt-ondersteuning en begint de SUV hard te slikken. Dit is echter geen exclusief probleem van de Kia.

Het 48 volt-systeem en de grote diesel werden in de Sportage geïntroduceerd als onderdeel van de facelift die in de zomer van 2018 plaatsvond. Ook gaven de Koreanen hun belangrijkste model in Duitsland een lichte upgrade in het interieur, dat dankzij extra metaaltoepassingen nu wat massiever en waardevoller oogt. De revisie werd gecompleteerd door een licht gewijzigde frontoptiek met optionele LED-koplampen en enkele nieuwe rijhulpsystemen, waaronder een goed werkende allround camera. Aan het kernkarakter van de Tiguan-concurrent is echter niets veranderd: de Kia Sportage blijft een optisch uiterst dynamische, eerder strak afgestelde cross-over met behoorlijk wat ruimte, goede stoelen en een prettige sfeer, die gezien de uitrusting en de zeven jaar garantie, is best een eerlijke prijs geeft. Echt goedkoop is de Sportage niet meer: ​​de gereden variant kost minimaal 40.490 euro. In de toekomst zullen echter ook andere basismotoren die niet zo krachtig en duur zijn, kunnen profiteren van 48 volt-hybridisatie.

Holger Holzer/SP-X