Moed is wanneer je dingen gewoon aanpakt. Succes is wanneer het werkt. Toyota zal de Mirai in het najaar in Duitsland lanceren en het eerste in serie geproduceerde elektrisch aangedreven waterstofvoertuig presenteren. Tot die tijd is er tijd voor een paar gedachten over het onderwerp.
Mirai - De brandstofcel wordt een realiteit
Waterstof, brandstofcellen, elektrische voertuigen. Deze drie termen horen op de een of andere manier bij elkaar. Ook al hebben we het er al over gehad dat onze auto's straks, straks bijna 20 jaar alleen nog maar bijna 2015 jaar op waterstof zullen rijden, het duurt tot het najaar van XNUMX tot de eindklant - in theorie - een waterstofauto koopt bij de dealer kan. Waarom theoretisch? Waarom duurde het zo lang?
Zelfs de elektrische auto zelf heeft een geschiedenis die bijna net zo oud is als die van de auto zelf, maar elektriciteit als energieleverancier zou nooit zo goed kunnen worden verpakt als het nogal domme idee van benzine als energieleverancier. Of diesel. Beide fossiele brandstoffen komen eindelijk binnen en dat is slechts een van de problemen. Bovendien is de energiedichtheid nogal matig. Als je het rendement van elektrische aandrijvingen vergelijkt met dat van benzinemotoren, dan moet de benzinemotor zich eigenlijk terugtrekken tot in de laatste hoek van de ondergrondse parkeergarage en zich schamen. Maar nog steeds. Het principe van "tanken en bunkeren" van brandstof was het gemakkelijkst te implementeren bij benzine- en dieselmotoren.
Energietransitie onder de motorkap
Met de Mirai introduceert Toyota een volwaardige sedan in het formaat van een Lexus GS. Met een lengte van 4.89 meter biedt hij plaats aan vijf inzittenden en door zijn futuristische design is hij gemakkelijk te herkennen als iets 'bijzonders'. De 153 pk sterke elektromotor en de vermogenselektronica van de Mirai zitten onder de motorkap. De twee waterstoftanks zijn achterin het voertuig ondergebracht en de 56 kg zware brandstofcel komt samen met de nodige bedieningselementen onder de stoelen van de eerste rij stoelen terecht. Toyota verwacht van deze indeling een evenwichtige gewichtsverdeling, wat het rijplezier en de handling ten goede komt.
De Mirai zal een leeggewicht van 1.850 kilogram hebben (zonder bestuurder) en zal ook een redelijke (Duitse) snelwegsnelheid bereiken tot 178 km / u. Maar dit is waarschijnlijk meer dan irrelevant, de vraag zal veel belangrijker zijn: Wie koopt een Miraira?
En waar vul je het in?
Dit zijn de vragen waarmee pioniers moeten worstelen. De huidige plannen om het netwerk van waterstoftankstations uit te breiden liggen wat achter op schema. In plaats van de geplande 50-tankstations heeft het einde van 2015 waarschijnlijk alleen 23-tankstations. Dat is beheersbaar. De productieplanning van Toyota is ook beheersbaar. 2015 zal 700-voertuigen produceren, trouwens in dezelfde fabriek waar de supersportwagen Toyota LF-A al werd vervaardigd. In 2016 wilt u 2.100-auto's bouwen en vervolgens 2017 via 3.000 produceren. Volgens Toyota is de eerste jaarproductie al uitverkocht, ook al is het voertuig alleen in de VS en Japan gelanceerd.
De twee kunststof tanks hebben een inhoud van 122,4 liter en bevatten 5 kg waterstof. De Mirai moet dan tot 500 km kunnen rijden. En het enige dat uit de "uitlaat" komt, is waterdamp. Een verleidelijk uitzicht en een opwindende technologie.
Brug naar de nichetoekomst?
Maar het is ook duidelijk dat zo'n brandstofcel slechts één van de vele technologieën voor de toekomst is. De ontwikkeling van batterijtechnologie zal uitwijzen tot welk bereik het puur elektrische voertuig zinvol is en vanaf wanneer men zal overstappen op de toekomstige "langeafstandselektrotechniek" brandstofcel / waterstof.
Op korte termijn maken de prijs en de geplande hoeveelheden de Mirai tot een kleine niche-oplossing. De aankoopprijs van 78.580 € draagt bij aan de exclusiviteit van de Mirai en de botte beperking van het aantal artikelen.
Hybride pionier Toyota
Maar als een fabrikant de markt kan opschonen met een nieuwe technologie, dan zou het wel eens het Japanse autobedrijf Toyota kunnen zijn. Waarom niet? Met de lange geschiedenis van hybride auto's sinds de eerste Prius in 1997, kan men een duidelijk succes zien als een "pacemaker" in de auto-industrie.
Fazit:
Of het nu gewoon moedig of succesvol is - dat zal achteraf moeten worden beoordeeld. Waarschijnlijk niet of alleen waterstof de energietransitie vertegenwoordigt. Maar het klinkt logisch en begrijpelijk als je waterstof in de toekomst gaat begrijpen als een ‘energieopslag’. Het gebruik ervan is multifunctioneel en vooral samen met de brandstofcel milieuvriendelijk.
