De viervoudig wereldkampioen uit Heppenheim, die sinds het begin van dit Formule 1-seizoen voor de Reds uit Maranello reed, bezocht het Ferrari-team in Wiesbaden op 15 juli. De "zomervakantie" van drie weken in de Formule 1 maakt het mogelijk om de Duitse dochteronderneming van zijn nieuwe werkgever in zijn thuisland te bezoeken. Een autoliefhebber als Sebastian Vettel wil niet alleen zitten en praten, hij wil ook rijden. In het ideale geval natuurlijk in een Italiaanse sportwagen en omdat het weer in Duitsland gewoon zo mooi is, in een cabriolet. In een in rood geschilderde California T rijdt hij natuurlijk door het prachtige landschap rond Wiesbaden, de Rheingau en de Untertaunus. We kennen de routes maar al te goed, onze redactie is gevestigd in het groene Taunus, dat wordt doorkruist met tal van bijna landweggetjes in bijna Toscaanse stijl.
En nu, slechts een paar dagen later, is het zover. We zitten in precies de Ferrari California T, waarin de 28-jarige Formule 1-coureur recent de valance draaide. Alsof een Ferrari, het heiligdom van de Italianen, zelfs als je het niet graag hoort in het naburige Sant'Agata Bolognese, niet genoeg was. De droomauto niet één, maar van vele generaties, waaronder de mijne natuurlijk. Maar hier is het weer anders. "De Seb" zat in deze sportstoel bekleed met cognackleurig leer en draaide aan het stuur, dat ik alleen maar probeer aan te passen.
De zitpositie is niet ongebruikelijk, maar het stuur is vrij hoog. Het is gewoon geen pseudo-atleet, ook al wordt het opklapbare dak Californië vaak bekritiseerd met het imago van vrouwelijke atleten, zoals de Porsche Boxster vroeger was. Maar hebben critici enig idee van de zaak of bekritiseren ze niet royaal alles wat niet zwart of wit is? En moet een "vrouwenauto" slecht zijn? Nee, vooral omdat deze term niet echt bestaat en waarschijnlijk past bij een felgekleurde stadsauto, waar een kleine motor aan de voorzijde 60 pk genereert, die achteraan voorzichtig, bijna onopgemerkt, wordt weggegooid in een uitlaatpijp met een rietje diameter.
Druk op de knop
Met de California T is dat helemaal anders. Na het indrukken van de startknop op het multifunctionele stuur brullen 560 pk uit vier dikke uitlaatpijpen in hun Italiaanse 8-cilindersymfonie. Het grote podium. La Traviata in de Taunus. Als je van aandacht houdt tijdens het cruisen over de boulevard, dan is de California T de juiste keuze.
En er lijken er veel te zijn. Ferrari verkocht meer dan 10.000 modellen van zijn voorganger, die nog steeds was uitgerust met de verplichte, natuurlijk afgezogen motor. Meer dan enig ander model met de zwarte "Cavallino Rampante" op de kap. En het zijn niet alleen de Ferraristi die het hebben gepakt. Met de California kwam meer dan 70 procent van de kopers naar het merk dat nog nooit eerder een Ferrari had gehad.
Gelukkig is het weer vandaag bij ons en openen we het dak, wat voelt alsof het lang duurt om van de zon te genieten. Maar ook om nog intenser naar het geluid van de 3,9 l V8-motor te luisteren. En het is enorm welk geluid we letterlijk worden teruggegooid in het dicht begroeid bos in de Taunus. Aan de voorzijde zuigt de California T de lucht in voor de laders door twee neusgaten die in de kap zijn gesneden, die vervolgens explodeert als een mengsel van benzine en lucht in de bijna centraal geïnstalleerde motor. En hier heeft het woord explosie een andere betekenis. Zo klinkt het tenminste. We kunnen niet zeggen waar het geluid vandaan komt. Alleen vanuit de uitlaat of ondersteunt de motor de orkestrale sonoriteit? Het maakt ook niet uit. De kleine haartjes op de arm staan allemaal in een hoek van 90 graden vanaf de huid naar boven.
Een turbo! Een turbo? Ferrari had lange tijd geen turbo. Het is meer dan 20 jaar geleden dat de twee bovenliggende inlaatluchtkoelers van Behr door de transparante achterruit in de legendarische F40 te zien waren. Een verklaring: Ferrari werkte aan turbovertraging om deze tekortkoming van een turbocompressor te verminderen, waarvan bekend is dat deze pas stuwkracht levert vanaf een paar omwentelingen.
Turbo draait
Dit lijkt te zijn gelukt toen we aan de eerste spurts begonnen. De motor draait snel van onderen omhoog en zorgt voor permanente stuwkracht naar de achterwielen. Een noviteit, want veel sportwagenfabrikanten hebben dit probleem al afgesneden. De technici van Ferrari hebben hier baanbrekend werk verricht en een turbomotor ontwikkeld die bijna doet denken aan de eigenschappen van een stofzuiger. Last but not least, de spruitstukken van gelijke lengte, die de stroom van de uitlaatgassen naar de turbine van de twee twin-scroll laders versnellen, gaven succes.
De automaat schakelt briljant en laat ons op de gratis autobahn binnen enkele seconden op racesnelheid komen. In slechts 11,5 seconden zijn we van nul naar 200 km / u, de lachwekkende 100 km / u van de California T na 3,6 seconden. Theoretisch kan het oplopen tot 316 km / u, wat vandaag, zoals zo vaak het geval is, natuurlijk niet bereikbaar is op de snelweg. Desalniettemin neemt de California T ons mee op de “Autostrada” terwijl we met relatief hoge snelheid door een lange bocht op de snelweg rennen.
"Het voelt niet als een snelle snelwegbocht, het lijkt meer op de" Curva Parabolica "in Monza!"
"Vettel-gevoel" stroomt door ons heen, de adem van meer dan 200 GP-overwinningen en 16 F1-constructeurs 'wereldkampioenschappen omringen ons. Bovendien is deze directe afhandeling wanneer we de California T een kleine oefening op de bochtige landwegen toestaan. Ja, deze auto is fascinerend en is zeker meer dan de "Ferrari voor dames". Het heeft zijn kleine foutjes. Het windgeruis op het vouwdak en de zijruiten, die niet perfect passen. Of de ontwerpgerelateerde decentrale opstelling van de schakelaars om de transmissie te kunnen bedienen. In Italië zie je dat gewoon over het hoofd met de woorden "thats passion". En als u een gedeeltelijk saaie sportwagen wilt, kunt u deze vinden bij de lokale premiummerken. Perfectie tot in het kleinste detail, maar vaak zonder traditie en emotie.
We zijn het erover eens wanneer we de California T terugbrengen in Frankfurt, waar geld wordt verdiend en de kopers zitten. Voor een auto vanaf 183.499 euro biedt hij een geweldige mix van sportwagen en cruiser. Nergens anders is er op dit moment zo'n geweldige turbomotor. Tel daar de geschiedenis van het merk bij op en ondertussen ook de betrouwbaarheid, wat tot uiting komt in zeven jaar routinematige kostenberekening door Ferrari zelf.
En voor de eigenaar, dat onbetaalbare gevoel als de F1-uitzending op zondag voorbij is, snel naar de garage kunnen gaan om een klein beetje "verwilderd" te zijn.
Tekst: Bernd Schweickard | © Foto: Ferrari, Björn Habegger, Bernd Schweickard