4matic: Hoe het allemaal begon - Met de S124 in de sneeuw

Met de S124 naar de Timmelsjoch. In de winter.

De Zwaben maken het niet gemakkelijk. Altijd deze cryptische typenamen. De voorgangers de E-Klasse, bijvoorbeeld de 230 E en Co., behoorden in de jaren 1984 tot 1997 (ja, modelseries werden zo lang gebouwd ...) de W124-serie. Maar alleen als limousine. Als stationwagen, of zoals de Zwabische het zegt, als "T-model", was het de S124. Op de IAA van 1985 presenteerde Mercedes vierwielaandrijving voor de W en S 124. In het najaar van 2015, opnieuw voor de IAA, wordt de vierwielaandrijving, die Mercedes-Benz 4matic doopte, 30 jaar oud. Je hoeft Happy Birthday niet meer te zingen, maar het is een goed moment om te onthouden hoe het toen was - met vierwielaandrijving.

Timmelsjoch: begin december 2014

Op 2.175 meter hoogte ligt er aanvankelijk geen sneeuw. Hier op de bouwplaats voor het nieuwe Timmelsjoch Motorcycle Museum, ter hoogte van het voormalige tolstation, beginnen we aan onze “beklimming”. Net zoals je zou hebben gedaan in 1987. Alleen dan zou de E300 TD T 4 matic gloednieuw zijn geweest.

In deze 300 TD T 4matic zit u niet alleen op de bestuurdersstoel, u maakt deel uit van de stoelen. Ze nemen je op, ze leggen je zacht neer. De smalle A- en B-stijlen beperken het zicht nauwelijks; in tegenstelling tot moderne auto's heb je niet het gevoel in een NAVO-plaatstalen kist te zitten met achteraf ingelaste kijkgaten. Vrij uitzicht. De bestuurdersstoel is zacht verend, ik denk aan oma's bank, en die bestaat ook niet meer. Het typische “zo moet Mercedes zijn” komt meteen over. Het pompende geluid van de 3 liter zescilinder-in-lijn voorkamer-dieselmotor weerklinkt in je oren. Dit is het taxigeluid voor generaties disco-terugkeerders. Dit nagelbijtende geluid, nauwelijks beïnvloed door het motortoerental, is klassieke Mercedes-dieselmuziek. In de E300 TDT moet het 147 pk en 273 Nm zijn, die de oliebrander in 1987 voor het eerst naar alle vier de wielen stuurt.

In de meesterslager droom door sneeuw en ijs

De zon lacht ons uit. De bergen laten zich van de glinsterende kant zien. Iedereen die te langzaam op de gedeeltelijk geruimde hoge alpine weg gondels kan worden geraakt door uitgaande lawines aan het einde van de tour, wanneer de zon over de Scheibkopf schijnt. Geniet zo snel van het veilige geluid van de sluitende deuren: de diesel in de voorkamer loopt onaangetast en is voorverwarmd, de automatische op D en het pedaal ingedrukt. Gas. Dus zoiets.

De ongelooflijke traagheid van oude turbodieselmotoren is indrukwekkend. Dwingen? Nou - op een gegeven moment, terwijl de zes potten door de smalle snelheidsband slingeren, versnelt de S124 ook. Tractieproblemen? Waarom dacht je destijds precies aan tractie? Met vier man gooien we de S124 om de eerste haarspeldbochten van de High Alpine Road. Snelheidslimieten zijn in het begin niet de moeite waard. Na vier bochten worden de lichte sneeuwvlekken op de weg de eerste sneeuwbrij van het jaar. De topsnelheid van 188 km / u voor de E300 TDT 4matic lijkt nu des te theoretischer.

Buiten werpen de banden nu de sneeuw in de richting van de buitenspiegel. Vervelende ijskappen onder de losse sneeuwlaag laten de witte stationwagen rijden. ESP? Dit 'antislipsysteem' zat toen nog achter het stuur en stond onder meer bekend als de 'voertuigbestuurder'. Maar de 4matic-aandrijving stelt de chauffeur geen onoplosbare taken. Op de grote volant kan de stationwagen veilig in de helmstok worden gestald. Gemakkelijk over? De S124 maakt het niet uit. De turbodiesel drukt stoïcijns zijn kracht over de vier wielen. De viertrapsautomaat houdt het motortoerental in de kelder. Zeurend en grommend van tevredenheid dwaalt de 273 Nm door de oliecarter. Op dat moment moesten de Mercedes-ingenieurs het voorste differentieel in de oliecarter van de E 300 TD 4matic verpakken, er was gewoon nergens anders meer ruimte.

E300 TD T 4matic:

Het was de droomauto van goedbetaalde vakmensen en zelfstandigen. Zelfs vandaag maakt de S124 nog steeds indruk met zijn ruimte en, natuurlijk, dit onbeperkte zicht rondom dat alleen bekend is bij klassieke auto's. En als 4matic is het stoische tractiebereik geruststellend veilig - zelfs zonder ESP. Op meer dan 2.500 meter is de sneeuw al meters hoog, de lucht sluit en wil dat we eruit komen Geschiedenis van de Timmelsjoch vertellen. Van Schmugglern en de handelsroute tussen Zuid-Tirol en het Ötztal.

Ik heb daar zelf geen tijd voor, ik rijd liever een beetje door de sneeuw met een van de grote vaders van de moderne vierwielaandrijvingstechnologie. We rijden dus weer de hoge alpine weg af. En weer omhoog ...