Beoordeling: Suzuki Swift Sport

Zelfs vóór de facelift behoorde de Suzuki Swift Sport met 103 kW/140 pk niet tot de prestatie-elite onder de dynamiek van kleine auto's. Na de revisie stuurt hij slechts 95 kW/129 pk richting de vooras. Maar verrassing: dat is genoeg.

Ook als hybride?

Dat de gebruikelijke prestatieverhoging bij een facelift momenteel bij steeds meer auto's niet voorkomt, heeft te maken met de emissienorm, die vanaf 2021 strenger wordt. Sinds de zomer heeft zelfs de meest dynamische Swift zijn prestaties met één niveau verlaagd om de uitstoot van verontreinigende stoffen en CO2 te verminderen. Daarnaast moet een 48 volt mild hybrid systeem het verbruik terugdringen. De toch al vrij lineaire vermogensopbouw van de 1,4-liter turbomotor wordt goed ondersteund door de elektrische ondersteuning, omdat hij nu nog sneller en gewilliger dan voorheen vanuit het lage toerentalbereik optrekt.

Ondanks het nieuwe hightech ingrediënt blijft het karakter van de viercilinder solide en rechtlijnig. Als je het gaspedaal intrapt, brult de kleine motor ongepolijst, accelereert snel tot bijna 2.000 tpm en trapt hem dan weer op om naar het bereik van 6.000 tpm te gaan. Suzuki heeft bespaard op elektronisch geluidsontwerp en complexe uitlaatsystemen: de turbo is geen zelfpromotor, maar een eerlijke sprinter. Op langere ritten kan dit echter vervelend zijn, aangezien het interieur vrij nonchalant geïsoleerd is.

Sportief onderstel

Als het gaat om het eigenlijke doel van de Sport Swift, wordt het daarentegen niet negatief opgemerkt: toegewijd bochtenwerk. Dit wordt geëvenaard door het stevige chassis, dat verrassend veel carrosseriebewegingen toelaat, maar anderzijds niet te hard overkomt in het dagelijks leven. De besturing is stevig genoeg, maar de handgeschakelde zesversnellingsbak zou wat meer scherpte kunnen gebruiken.

Interieur zou beter kunnen

In tegenstelling tot de relevante concurrentie heeft de Suzuki een merkbaar retro tintje. Dit is te begrijpen als lof voor de directe rijervaring, die niet wordt bedorven door elektronische gimmicks of moderne grappen (een ESP is natuurlijk nog steeds aan boord, waarvan een deel uitschakelbaar is). Aan de andere kant ziet de Japanner er wat ongepolijst uit, wat ook terug te zien is in de cockpit. Daar kunnen rode sierelementen en het kleine touchscreen de doorgaans wat ouderwetse stijl nauwelijks verhullen. Daarnaast waren nog een paar sportinsignes leuk geweest om het topmodel te onderscheiden van zijn broers en zussen. Er zijn immers speciale boordcomputermenu's en de zeer degelijke sportstoelen met ietwat zachte bekleding, maar over het algemeen goede zijdelingse steun. Ook het aanbod aan rijhulpsystemen is behoorlijk up-to-date.

Ook met de succesvolle bully-look kan de vijfdeurs punten scoren: brede spatborden, dikke uitlaatpijpen, sierdelen in carbon-look en de meerprijsvrije lakkleur "Champion Yellow" moeten een jonge doelgroep aanspreken. Dit heeft echter zijn prijs: met 23.200 euro is de "Sport" meer dan 4.000 euro duurder dan het op een na goedkoopste Swift-model. Daarmee is hij niet veel goedkoper meer dan een Ford Fiesta ST, die komt met 147 kW/200 pk en fijn gemoduleerd rijgedrag. Voor de rest zijn er momenteel maar weinig directe concurrenten - wat andere fabrikanten in deze prestatieklasse aanbieden, is niet expliciet gepositioneerd als een sportmodel, maar eerder als een krachtig gemotoriseerde prestige kleine auto.