De merkambassadeur

“Wat is dat voor ding?” Je kunt op de weg nauwelijks meer aandacht trekken dan met een Polestar 1, zelfs niet met een McLaren of Ferrari. Tijdens de test bleven mensen ons aanspreken over de zeldzame Zweden, bijvoorbeeld toen we de plug-in hybride net hadden geparkeerd. Er zijn waarschijnlijk twee hoofdredenen voor de grote belangstelling: aan de ene kant kan bijna niemand het zegel op de motorkap toewijzen aan een merk, hoewel de ster zelf eigenlijk voor altijd door Mercedes is geïntroduceerd - maar in dit geval is het is natuurlijk rond de Poolster, waaraan het merk zijn naam dankt. En aan de andere kant ziet de coupé er gewoonweg verleidelijk mooi uit.

Het platte silhouet, de brede radiatorgrille, de taillelijn en het gewelfde dak - die allemaal niets bijzonders zijn in de hedendaagse auto-industrie - combineren in het eerste model van de Volvo-dochteronderneming om een ​​buitengewoon visueel genot te creëren. Wat de mensen echter ook enigszins met verlies achterliet. Van Citroën tot Maserati, de tips van de autokenners ontvouwden zich. Misschien had het geïnteresseerde publiek in het smalle interieur moeten kijken, want bijna alles doet daar denken aan de moeder Volvo.

Minstens één "Oh" ontsnapt de nieuwsgierigen als hun vraag over prestaties en prijs is beantwoord: 609 pk, 1.000 Newtonmeter koppel, 4,2 seconden van nul naar honderd, 250 km/u topsnelheid en een vaste prijs van 155.000 euro.

Een echte sportwagen dus, deze Polestar 1. Tenminste als je afgaat op data en prijs. Dit komt echter op een nogal ongebruikelijke manier tot stand, want deze poolster is een plug-in hybride. Er wordt gebruik gemaakt van een 2,0-liter viercilinder met turbocompressor en compressor, die alleen al op 227 kW/309 pk brengt. Daarnaast zijn er twee elektromotoren op de achteras, elk met 85 kW/116 pk, en een derde, geïntegreerd in de krukas, werkt als startgenerator. Hij verrast ook met ongebruikelijke cijfers: 50 kW/68 pk en 161 Nm zijn voldoende voor veel meer dan alleen het starten van de motor. De startdynamo moet de benzinemotor ter voorbereiding op toeren krijgen voordat hij wordt aangezet, anders zou hij waarschijnlijk in de problemen komen gezien de krachtige elektromotoren. Maar zoals het is, ziet het motorenkwartet er uitgesproken en verrassend soepel uit voor een eerste werk.

Begrijp me niet verkeerd: ondanks deze prestatiegegevens is de Polestar 1 natuurlijk geen echte sportwagen. Daar is hij met een leeggewicht van 2.350 kilo simpelweg te zwaar voor. Hoewel de motoren in combinatie met de snelle, maar niet bepaald supersnelle achttraps automaat zonder problemen de auto op snelheid brengen, is de hoogste discipline van een sportwagen het nemen van bochten en draaien en niet accelereren of topsnelheid.

En dit is precies waar het gewicht een negatieve invloed heeft. De eerste Polestar stuurt slechts met tegenzin de bocht in en moet door middel van hersturen uitdrukkelijk op de hoogte worden gebracht van de wens van de bestuurder. De kilo's duwen het voertuig ook naar buiten, al is de wegligging door het lage zwaartepunt goed. Vanaf de bocht gaat het weer goed. Dankzij de elektromotoren accelereert de Polestar bijna naadloos en heftig. Omgekeerd zijn de remmen ook krachtig en goed te doseren, ook al zijn ze uiteindelijk wat synthetisch. De afstelling van het onderstel is, laten we het positief zeggen, passend sportief, in ieder geval fris. Met andere woorden: rijcomfort in engere zin is alleen te verwachten op goed onderhouden asfalt.

Natuurlijk moet worden toegegeven dat de Polestar niet zozeer als sportwagen is ontworpen, maar meer als sportieve coupé. En het is een plug-in, wat betekent dat de focus hier niet alleen op motorprestaties ligt, maar ook op de accu's en wat ze te bieden hebben. En met een officiële actieradius van 125 kilometer uit het 34,5 kilowattuur tweedelige accupakket is dat best veel. Vrijwel alle plug-in hybrides halen vandaag maar de helft. Het voertuig kan laden met wisselstroom (AC) tot 11 kW en met gelijkstroom (DC) tot 50 kW, AC-laden thuis (bij 16 ampère) duurt drie uur, DC-laden wordt aangegeven als "minder dan een uur" . . Wat, zullen de eerste e-car-rijders bevestigen, zijn natuurlijk theoretische waarden die alleen onder optimale omstandigheden gehaald kunnen worden.

Desalniettemin maakt de grootte van de batterij de Polestar 1 qua elektrische actieradius veel geschikter voor dagelijks gebruik dan een standaard plug-in model - 100 kilometer is altijd mogelijk als je de prestaties van de aandrijflijn niet constant uitput, want je kunt het in ieder geval puur elektrisch doen op de snelweg tot 160 km/u. Als je dat doet, maak je niet alleen snel een einde aan e-rijden, het wordt ook nog eens heel duur. Want wanneer de benzinemotor, die van zichzelf al erg krachtig is maar ook vrij klein is voor dit prestatieniveau, het alleen moet doen, worden al snel tweecijferige verbruikswaarden bereikt.

Maar de brandstofprijzen zijn waarschijnlijk hetzelfde voor mensen die 155.000 euro neertellen voor een voertuig als dit. Waarom is de Polestar 1 zo duur? Niet alleen de grote accu's kosten geld, ook de carrosserie, die deels van carbon is gemaakt, is niet bepaald goedkoop te produceren. Daarnaast is het eerste zelfstandige model van het merk, voorheen was Polestar alleen verantwoordelijk voor het aanscherpen van gangbare Volvo-modellen, allesbehalve een volumemodel: er moeten in drie jaar tijd maximaal 1.500 exemplaren gebouwd worden, dus grote schaalvoordelen zijn er niet. wordt verwacht.

De Polestar 1 is meer een soort merkambassadeur, bedoeld om bewustzijn en imago te creëren en de weg vrij te maken voor andere modellen. Zoals voor de Polestar 2 die in de zomer gelanceerd wordt en als mid-range SUV met puur elektrische aandrijving en maximaal 408 pk en een standaard actieradius van 500 kilometer tegen prijzen van zo'n 40.000 tot 60.000 euro de onderkant van het modellengamma. Alle andere modellen van het nieuwe merk, die vermoedelijk Polestar 3, 4 etc. gaan heten, zullen dan qua prijs en prestatie tussen de twee uitersten zitten.

Hoe succesvol dit concept zal zijn, kan vandaag niet serieus worden beantwoord. Maar het klopt dat de Polestar 1 zijn rol als merkambassadeur zeker waarmaakte, althans tijdens onze testperiode. Want de nieuwsgierige automobilisten en voorbijgangers zullen er vast een blijvende herinnering aan hebben.