De huurauto had £ 25 moeten kosten. Gereserveerd via de boekingssite van Lufthansa, direct in verband met een vlucht naar Londen. Allemaal op zeer korte termijn geboekt. De prijs leek redelijk, de geplande route was behapbaar kort. Dus een beetje fiesta is helemaal prima.
“Slechts” 15-30 minuten, dan zou de gereserveerde huurauto beschikbaar moeten zijn. Je moet hem eerst pakken. Omdat de aankomst in Londen 's avonds was, was de AVIS-balie in Terminal 2 al vrij en leidde de eerste route na aankomst naar de shuttlebus, die de huurders naar de hoofdparkeerplaats van AVIS op Heathrow Airport brengt.
De hoofdparkeerplaats. De Fiesta maar niet daar. Had me achterdochtig moeten maken, maar ik was moe. Een lange week, een lange dag. En mijn aandacht werd getrokken door het mooie assortiment accessoires direct aan de toonbank. USB-oplader voor het 12V-stopcontact in de auto. En een geschikte USB-kabel voor de smartphone. Samen zo duur als de huurauto voor een dag. Verleidelijk. Niet.
Ook dat had een waarschuwing moeten zijn. Maar nee, ik was moe. De synapsen zijn druk bezig met het sorteren van de laatste informatie voor de afspraak de volgende dag.
En toen kwam de val. Lieve glimlach. Een mooie jonge verhuurassistent. Wie kan zichzelf verkopen als keiharde spaarders?
Zou ik geen speciale upgrade willen? Een auto met een automaat. Het is precies op de parkeerplaats. Direct beschikbaar. Kost 40 pond. Het blijkt dat de aangeboden en vervolgens geboekte A3 £ 40 meer kost in zijn meest slecht gehumeurde basisuitvoering. Niet 40 totaal, maar 70 totaal pond. De creditcard lag daar klaar in de lezer. De klant is moe en te trots om gierig een stap terug te doen.
Ik neem gewoon een A3 voor 70 pond.
Voertuiginspectie voor het verlaten van het terrein is verplicht. Alle velgen bekrast. Drie diepe krassen op de bumper onder het kofferdeksel. In de schemering van het schaarse licht moest de zaklamp van de iPhone helpen. In het donker zijn de krassen nauwelijks te zien. Wie genoegen moet nemen met het licht van de parkeerplaats, ziet snel iets over het hoofd.
Moeten we letten op de krassen op de velgen? Mijn vraag werd ontkennend beantwoord. Ik heb toch aangedrongen. De medewerker van AVIS noteerde mijn klachten.
30 mijl later, aankomst bij het hotel. Donkere nacht, de eerste keer met het stuur rechts in links verkeer. Was spannend. Vereist nogal wat concentratie. Maar alles is in orde. Als de A3 niet de armzalige halogeenlampen van de Buchhalter-apparatuur had gehad, zou men zich onderweg wat veiliger hebben gevoeld. Maar goed. Aangekomen bij het hotel. Laat in de nacht. Nog even slapen en dan naar de afspraak.
De walging komt voor het ontbijt
Bij daglicht komt de gehuurde A3 in volle glorie tot zijn recht.
Dat de A3 onder de watervlekken zat viel in het donker niet zo op. In het licht zag het er onverzorgd uit. Maar hé. Zoiets gebeurt. Instappen van rechts, bij daglicht. Walging verspreidt zich. De wens om direct je handen te wassen. En wat is dat voor organisch residu dat aan de deurklink kleeft? De gelijmde middenconsole? Tuurlijk, iemand liet een cola bubbelen. Je eigen gsm kan je beter niet in deze siff stoppen. En wat zijn die bruine vlekken op het stuur. Denk er niet over na.
De deadline nadert. Het navigatiesysteem van AUDI houdt zichzelf voor de gek als het om routebegeleiding gaat, maar dankzij Google Maps in de smartphone komt er toch een happy end.
Op de terugweg naar het vliegveld vindt het navigatiesysteem een tankstation dat niet meer bestaat. Dus ik grijp weer naar mijn mobiele telefoon. Bijtanken. Als ik het woord tanken hoor, denk ik: ik heb al een fout gemaakt met AVIS. Dus waarom heb ik opnieuw een reservering bij AVIS gemaakt? Vermoedelijk omdat het werd aangeboden tijdens het online boekingsproces voor het vliegticket. Met slechts één klik hoeft u niet veel na te denken – u hoeft niet eens de prijzen te vergelijken. Accepteer eenvoudigweg het aanbod van AVIS en verwerk het via de boeking van het vliegticket. Het was zo mooi eenvoudig. Hierbij de tip van de vorige keer: Boek niet de “tankoptie”. Dit is alleen de moeite waard als de tank helemaal leeg is. Want er wordt niet “niets” opgeladen, maar altijd een volle tank brandstof. Een volle tank brandstof. Ja, zelfs als de tank maar voor 1/4 leeg was.
oh mijn liefste
Bij het overhandigen het geschokte gezicht van de AVIS-medewerker. Amateuracteren en een lieve oproep! "Oh mijn liefste, wat is er met de Wheels gebeurd?"
Het drong tot me door hoe verstandig het was om de schade aan de velgen te laten noteren. Al was de schade volgens informatie van de AVIS-medewerkers 16 uur eerder nauwelijks noemenswaardig en hoef je echt niets op te schrijven.
Maar goed dat ik dat gedaan heb. Anders had ik waarschijnlijk voor vier nieuwe lichtmetalen velgen betaald. In plaats daarvan zat ik in de walgelijke A3 en betaalde er veel te veel voor. Omdat het ‘superupgrade-aanbod’ een pion was. Een blik op de website van Lufthansa onthult: een automatische premium compact zou 37 pond hebben gekost, niet 70, nee, 37 pond. Bij online boeken via de website van Lufthansa.
Advies?
Beter niet !
Voor uitleg:
Uiteraard heb ik onmiddellijk contact opgenomen met AVIS nadat ik de “walgingstoestand” had herkend. Maar de druk op de deadline en de 30 kilometer tussen het hotel en het AVIS-verhuurstation dwingen u om “uit te zitten”. En nee, in het donker kon je het niet zien. En nee, ik ben geen cheapie die op zoek gaat naar "online koopjes" en dan klaagt als de tapijten vuil zijn of de buitenkant van de auto niet gewassen is. Nee, wat hier aan de hand was, was een methodische oplichterij en een huurauto die waarschijnlijk alleen in het donker aan toeristen wordt verhuurd. Sorry AVIS – maar dat was gewoon een wang…
