inhoud Zichtbaar
Less is more - als iemand deze formule onder de knie heeft, dan is Joop Donkervoort. Want aan de poorten van Amsterdam bouwt de Nederlander al meer dan 40 jaar sportauto's die weinig meer zijn dan niets met twee stoelen en een motor. En dat is erg leuk. Voor zijn 70ste verjaardag heeft hij nu zijn meesterwerk afgeleverd.
Het is om gek te zijn! In welke richting je Lelystad ook uitrijdt, je zult nergens een bocht vinden. En ook geen helling. En zeker niet allebei samen. Omdat Lelystad in de provincie Flevoland ligt, dat deel van Nederland dat de Nederlanders volledig uit de zee hebben ontworsteld. Daardoor is het landschap daar nog vlakker en zijn de wegen rechter dan bij onze noordwestelijke buren.
Alledaagse Ferrari
En hier bouwt Joop Donkervoort natuurlijk een sportwagen die smacht naar bochten en kammen dan welke andere auto dan ook. Want sinds de voormalige DAF-ingenieur een Lotus Seven zag, staat hij in brand voor deze rijdende machine. In principe tenminste. Alleen dat hij de constructie - nou ja - iets geschikter heeft gemaakt voor alledaags gebruik en door de jaren heen naar Ferrari-niveau heeft getild. Het vergelijken van een Donkervoort D8 GTO met een Lotus Seven is dan ook een beetje zoals het vergelijken van een Porsche 911 met een Kever. Beiden volgden hetzelfde principe, maar met verschillende werelden. En met de nieuwe JD70 zijn de verschillen nog groter. Want om op de foto te blijven, het is zoiets als de 911 GT2 RS. Of eigenlijk het Nederlandse antwoord op Ferrari, Lamborghini of McLaren. Het enige verschil is dat de Donkervoort, gelimiteerd tot 70 exemplaren, exclusiever is dan de meeste Italianen en Engelsen - en met een basisprijs van 198.000 euro nog steeds minder kost.
Nederland is en is nooit zo'n grote automobielnatie geweest. Maar nu is Donkervoort de “last man standing” van Nederland geworden. Omdat DAF niet meer bestaat en Spyker blut is. Alleen in Lelystad bouwen ze al meer dan 40 jaar moedig auto's, en maken ze in ieder geval ongeveer één auto per week. En omdat de baas een mijlpaalverjaardag viert, hebben ze de D8 GTO opnieuw in handen en voor de zeventigste omgetoverd tot de JD70.
Een beest zonder afstemming
Zoals het bij zo'n gelegenheid hoort, is de auto iets heel bijzonders. Omdat hij met een maximale laterale acceleratie van meer dan 2G meer zijdelingse ondersteuning biedt dan welke andere wegsportwagen ook. En dat zonder speciale afstemming. Je hoeft alleen maar in te stappen, het harnas strakker te maken, gas te geven en aan het stuur te trekken - en je stelt de fysica zwaar op de proef. In theorie tenminste. Omdat je daar in de praktijk wel een paar bochten voor nodig hebt. En gewoon door de vele rotondes rond Lelystad jagen is op den duur saai, ook in een Donkervoort.
Waar andere sportwagens vleugels nodig hebben zo groot als de frietjes die in Nederland zo populair zijn voor zulke zijwaartse krachten, zijn de mechanische grip van een extreem mollig chassis en de kleefkracht van Nankang banden voldoende voor de Donkervoort. Ja, hij heeft ook een volledig beklede onderkant. En nu de Nederlanders zich weer sidepipes voor de uitlaat toestaan, is er achterin toch nog ruimte voor een grote diffuser. Maar verder is de boomstamkano, die er gevaarlijk uitziet voor een hagedis, naakt, strekt zijn boog zonder vleugels in de wind en ziet er net zo uit als altijd met zijn vrijstaande wielen.
vederlicht
Waarom is dat eigenlijk zo gemakkelijk voor de JD70? Omdat de auto licht is. De auto weegt nog geen 700 kilo, die bestaat uit iets meer dan 60 kilo lichtgewicht traliewerkbuisframe waarop enkele carbon panelen zijn gelijmd. Elke Fiat 500 is zwaarder en zelfs de lichtste Ferrari weegt bijna twee keer zo veel. Anders, als de Nederlanders in hun zware klompen zouden moeten ronddwalen, is dit broeder Leichtfuß.
Oh, waren er maar een paar bochten hier!
Gelukkig helpt de lichtgewicht constructie niet alleen bij de zijwaartse acceleratie, het maakt de Nederlander ook de perfecte sprinter. En dat met een relatief bescheiden motor. Want onder de lange motorkap - het enige carrosseriedeel van aluminium in plaats van carbon - bevindt zich de legendarische 2,5-liter van Audi, die de Beieren in de RS3 of TT RS installeren. Behalve dat de JD80 niet eens half zo zwaar is. In plaats van een Quattro en een tiental rijdynamiekcomputers is er eerlijke achterwielaandrijving en niets anders - behalve het verplichte ABS. En waar Audi een dubbele koppeling installeert, wordt de motor in de Donkervoort getemd met een extreem scherpe en ultrakorte vijfversnellingsbak. Elke Steptronic daarentegen heeft een eindeloos lange ploegendienst.
Huid je op de stoel
Ze kunnen natuurlijk alleen maar lachen om de 422 pk en 520 Nm in Maranello of Woking. Maar met deze vermogen-gewichtsverhouding blijft de glimlach snel in je keel steken. Na 2,7 seconden om precies te zijn. Doordat de JD niet langer naar 100 km / u hoeft te komen, wordt 200 km / u bereikt na 7,7 seconden en als je een eenzame weg achter de dijk durft te vinden, kun je met volgas tot 280 km / u gaan. Op papier is dat misschien minder dan bij Ferrari of McLaren. Maar in de praktijk zijn de gaten allang uit de kaas geblazen, zo snel voelt de Donkervoort.
Hoewel de JD70 lichter is dan elke andere auto, puristisch en radicaal, is het geen zuinige afstandsverklaring in de stijl van een Caterham of een Lotus Elise. Er is fijn leer, er is nette koolstofvezel en er is een liefdevolle cockpit die meer doet denken aan een oude jachtpiloot dan aan een racewagen. Daar kun je bij Audi zelf wat van leren. Maar als het dak open is en het tempo hoger ligt, voel je je meer een piloot dan een chauffeur. Welkom bij de Flying Dutchman.
Veel ruimte voor een kleine auto
De JD70 is ook een puristische auto, waarin niets het tarief verzwakt. Afgezien van een ABS zijn er dus geen elektrische helpers. Maar de Donkervoort verrast niet alleen met verbluffend veel restcomfort, waardoor het zelfs een toerwagen wordt. Niet voor niets passen er twee grote reistassen achter de stoelen. Maar voor de zeventigste keer is bedrijfsleider Joop Donkervoort zacht voor de ouderdom en gunt het watje onder zijn klanten in ieder geval de optie van stuurbekrachtiging. Zelf blijft hij natuurlijk zonder rijden - vooral thuis, waar hij sowieso nauwelijks hoeft te sturen. Want hoewel hij zijn vaderland als geen ander kent, heeft hij ook niet veel hoekjes gevonden.