inhoud Zichtbaar
Van de ruwe SUV tot de reguliere SUV in de stad
Het ontwerp duurde even. Het imago van SsangYong werd voorheen bepaald door optisch nogal zware tarieven: de modellen waarmee de Koreanen ooit hun "offensief" in Europa begonnen, lieten duidelijk militaire blauwdrukken zien. De wortels van de Korando gaan terug naar de Jeep, die werd gebouwd onder licentie van wat nu de derde grootste Koreaanse autofabrikant is uit 1954. Het succes van zulke eenvoudige, voornamelijk robuuste terreinwagens was grotendeels gebaseerd op hun prijs, die zo ver onder de concurrentie lag dat de ruwe carrosseriemix van Jeep- en Lada-elementen werd genegeerd toen de eerste Korando's vanaf 1996 in Europa verschenen. Inmiddels heeft het Indiase SsangYong-moederbedrijf Mahindra het Italiaanse topdesignadres Pininfarina onder zijn hoede genomen - het thema design heeft nu een ander gewicht en gezicht bij SsangYong.
In de vierde generatie aanzienlijk sportiever
De nieuwe Korando komt zonder schaamte of schaamte in de grote rangen van de middenklasse SUV's. Met 4,45 meter totale lengte brengt hij de Gardemaß in dit hoofdsegment, waar het merkbaar is dat met vier centimeter meer breedte (1,87 meter) en op 1,62 meter (minus 5,5 centimeter) de daklijn veel sportiever is. De truc, de C-stijl niet volledig te schilderen, maar zwart tegen het dak laten vallen, dit geeft een enigszins zwevende dynamiek onderweg, afhankelijk van de primaire kleur min of meer opvallend.
Ook in details zijn er aangename veranderingen. Van het uitlaatsysteem is niet eens meer de staart te zien, vanaf het zijlijnmodel na de B-stijl zichtbare flanken. De zorgvuldig aangebrachte deurafdichtingen houden tocht en lawaai efficiënt weg van het interieur. Alle deuren overlappen nu de zijkanten, wat ervoor zorgt dat uit een vuile Korando geen lelijke vlekken op de kleding achterblijven.
Zelfs met vierwielaandrijving niet meer dan 2.000 kilogram trekvermogen
Binnenin zitten de passagiers - afgezien van de middelste stoel - uiterst comfortabel. Zowel de voetenruimte als die boven het hoofd zijn ruim bemeten. De wielbasis van 2,68 meter heeft een zeer positief effect op de beschikbare ruimte. Wat ook voor bagage geldt: 551 liter als het standaardvolume is net zo indrukwekkend als het maximale huisnummer van 1.248 liter op een constant gladde laadvloer. Wat met zoveel praktische bruikbaarheid verrassend is, is dat zelfs de versies met vierwielaandrijving van de Korando niet meer dan 2.000 kilogram trekbelasting aankunnen. Maar de korando is misschien toch niet langer het werkpaard. Alleen de dieselversies in de topuitrusting Sapphire waren beschikbaar voor de rijpresentatie. Het schittert letterlijk met veel pianolakoppervlakken en lederen stoelen die aanzienlijk meer schoudersteun bieden dan gebruikelijk in de klas. Het feit dat ze volledig elektrisch zijn, verwarmd kunnen worden en ventilatie hebben, verbergt het kleine formaat van de stoel. Het oog glijdt over een sfeer die herkenbaar van topkwaliteit is, al laat de kloptest op de lambrisering zien dat het vooral gaat om de indruk van hoge kwaliteit. Gezien een instapprijs van 22.990 euro voor de basislijn "Crystal" met voorwielaandrijving en benzinemotor doet SsangYong technisch al heel wat. Cruise control, noodremassistent, botswaarschuwing, slaperigheidsdetectie, rijstrookwaarschuwing met waarschuwingsfunctie, elektrisch inklapbare en verwarmde buitenspiegels, DAB-audio met mp3 en bluetooth handsfreesysteem zijn slechts enkele van de zeer goede basisuitrusting die aan de bovenkant geen gaten meer laat, met uitzondering van een automatische parkeerfunctie . Met alles wat mogelijk is overschrijdt de Korando met gemak de drempel van 40 euro, maar blijft hij ver onder de prijzen die zijn directe concurrenten met dergelijke apparatuur dan noemen.
De herkenning van verkeersborden zou moeten worden verbeterd
De standaard verkeersbordherkenning overtuigde ons niet echt. Als de verkeersborden niet specifiek worden opgeroepen in de doorgaans zeer aansprekende 10,25 inch brede digitale cockpit, wekt het navigatieapparaat je helaas vaak in een vals gevoel van veiligheid. De snelheidsinformatie die daar in de vorm van borden wordt weergegeven, geeft alleen weer wat er in het kaartmateriaal is opgeslagen. Het navigatiesysteem negeert wat de camera momenteel op de weg detecteert. Verbeteringen zijn zeker nodig. Als het gaat om de keuze van de aandrijving, laten de Koreanen de klanten vrij om te kiezen. De vier uitrustingslijnen boven de basisversie Crystal, waarvan de ervaring heeft geleerd dat ze nauwelijks relevant zijn voor de markt, kunnen tegen een meerprijs van 2.000 euro gecombineerd worden met automatische vierwielaandrijving (optioneel met handgeschakelde of automatische zesversnellingsbak, waarvoor ook 2.000 euro verschuldigd is). Dit geldt voor zowel benzine- als dieselmotoren. In de twee nieuw ontwikkelde viercilindermotoren met 1,5 en 1,6 liter cilinderinhoud loopt de 1,5 liter turbobenzinemotor voor op het gebied van vermogen met 163 pk. Met 280 Newtonmeter (automatische versies 260 Nm) blijft hij dan achter bij de 136 pk sterke diesel (300 Nm; automaat 320 Nm). De vierwielaandrijving werkt automatisch en volledig variabel, voor veeleisend terrein heeft hij een blokkeerfunctie. Ook alles behalve klasse standaard.
Directe, maar lichtgewicht besturing
De 19 inch wielen die op de testauto's gemonteerd zijn, versterken zeker de ietwat bittere indruk van de ophanging. De besturing is direct, maar zoals vaak het geval erg licht. Het feit dat het bijna alle feedback van de rijstrook op weg naar het stuur filtert, is een onaangenaam neveneffect van dit wijdverbreide concept van comfort.
De diesel rijdt graag met akoestische beperking. Als het gaat om dynamiek, kun je geen heroïsche daden van hem verwachten, maar 180 km / u als maximale snelheid. Op een goed gemengd testcircuit met stadsverkeer, snelweg en snelweg in de Rheingau had de Korando 1,6e-XDi gemiddeld met automatische 6,2 liter nodig, volgens de meting door de boordcomputer.
Tekst: Solveig Grewe
Afbeeldingen: fabrikant