inhoud Zichtbaar
Als het gaat om de bescherming van soorten, kan men Ford een beetje terloops noemen. De poema bleek een uitgestorven soort te zijn. Het was in ieder geval heel lang stil nadat de eerste Puma in 2001 na slechts vier jaar productie van het toneel verdween. Sinds september 2019 is de Amerikaanse poema in Blechhaut weer te zien in Keulen. Hoe de onstuimige cross-over SUV op basis van de Fiesta met een 155 pk sterke milde hybride aandrijving op benzine presteert in het dagelijks leven, is iets dat AUTOHUB onder de loep heeft genomen.
Om zich te onderscheiden in het extreem brede assortiment van kleine cross-over SUV's, moeten late starters - en een daarvan is de Ford Puma - met iets speciaals komen. Het verbergt zijn unieke verkoopargument onder de motorkap. Het kofferdeksel. Daar, onder het verstelbare tussenblad, ligt een vak van 80 liter dat op het eerste gezicht lijkt op een lege gereedschapskoffer. Maar de doos heeft het allemaal. Een draaisluiting in de vloer maakt het mogelijk om hier niet alleen besmeurde rubberlaarzen op te bergen, maar eventueel ook hondenpoten met de tuinslang te wassen. Bezitters van nog kleinere honden kunnen de Puma ook gebruiken als badkuip voor hun trouwe viervoeters.
Tot 1.216 liter laadvolume
Bad? Dat klopt, Ford heeft daar een zekere reputatie voor. De Taunus P3 uit 1960, ook bekend als de 17 M, kreeg de bijnaam 'Badkuip' vanwege zijn avant-gardistische ontwerp in die tijd. Laten we eens kijken of de Puma met deze bijnaam de geschiedenis van de in Keulen gevestigde autofabrikant in zal gaan. Afgezien van de afvoer-gimmick, biedt de auto met 456 tot 1216 liter laadvolume behoorlijk wat ruimte voor bagage. Maar dat zou pas echt goed zijn als het achterbanksysteem niet alleen deelbaar was, maar ook wat in lengte varieerde. Er is ruimte voor, want Ford heeft het Fiesta-platform voor de Puma in alle richtingen uitgerekt en uitgerekt. Ook achterin is er voldoende ruimte voor volwassenen. Hier is de plus van 9,5 centimeter meer wielbasis dan in de klassieke Fiesta meer merkbaar dan de toename van 7 centimeter in breedte.
Lichtshow inbegrepen
Op de voorstoelen is het gemakkelijk om in contact te komen met de deur. Het is zelfs aan te raden om de deur te openen om de stoel te verstellen. Dit wat benauwde gevoel, dat dan de kleine auto verraadt, wordt ondersteund door de zitpositie achter het stuur. Je zit in een verhoogde positie, zoals typisch is voor een SUV, maar vrij dicht bij de gedigitaliseerde hoorn des overvloeds van het display-instrument, dat een kleine lichtshow begint en een gestileerde poema projecteert. Nog een leuke gimmick, al willen we niet onder stoelen of banken steken dat Ford niet elders zo'n mooi plaatje levert: De achteruitrijcamera die onze testauto meebracht was weer een mooie uit het assortiment, maar zo nodig vrijwel onbruikbaar. Indien nodig betekent dit vies weer, waardoor het camera-oog direct bedekt wordt met een mistig laagje smeermiddel. Veel fabrikanten hebben het probleem. Blijkbaar durven ze het goede idee van VW, waarbij de lens beschermd wordt door het merklogo in de achterklep, niet over te nemen, want dit logo komt pas tevoorschijn en de lens wordt losgelaten wanneer de achteruitversnelling wordt ingeschakeld. Het is zo makkelijk ...
Succesvol ontwerp van buiten en van binnen
Terug op de bestuurdersstoel zit je hier comfortabel, het meubilair is gewoonweg geweldig voor deze voertuigklasse: antislip, stevig en verwarmd, wat in combinatie met het verwarmde stuur al snel voor een behaaglijke sfeer in het interieur zorgt. Hij is stijlvol en overzichtelijk, want de vorm van de 4,20 meter lange SUV ziet er over het algemeen erg geslaagd uit. En niet alleen omdat de ontwerpers de SUV's van Porsche kennelijk intens als inspiratie beschouwden. De instap in de Puma lukt aan de voor- en achterkant zonder problemen of verdraaiingen. Dat de kofferbakklep met een knipoog geopend kan worden, verdient in deze klasse lof. Zoals het briefje dat de firma B&O verantwoordelijk was voor het ontwerp van de akoestische ruimte in de testauto met 575 watt en 10 luidsprekers. Allemaal redelijk consistente opties.
Driecilinder kan onder belasting grommen
Dit geldt ook voor de kern - of het hart - van de poema. De driecilinder met een cilinderinhoud van 999 kubieke centimeter kan onder belasting grommen als een grote kat. Met een zachte voet op het gaspedaal spint hij heel goedgemanierd aan de andere kant. Een riemstartergenerator is verantwoordelijk voor het overlappen van de prestatiezwakte onder het turbobereik, die een 48-volt elektrisch systeem voedt en deze naar binnen duwt of indien nodig een handje helpt. De chauffeur kan mee het ondersteuningsniveau bepalen, er is keuze uit drie rijprogramma's en het tijdstip waarop de automatische uitschakeling bij het uitrollen begint, kan individueel worden bepaald. In de eco-modus zet de Puma vervolgens een cilinder in de wacht om brandstof te besparen, mits het rijprofiel dit toelaat. De schakelindicator komt altijd extreem vroeg. Degenen die het goed volgen, zullen een zeer laag toerental rijden dat niet erg overtuigend is. De elektrische ondersteuning lijkt overweldigd.
Sportieve ST-Line met alledaags rijcomfort
Het resultaat van de milde hybridisatie hoeft je niet per se van slag bij de benzinepomp: de Puma moet ongeveer zes liter brandstof hebben per 100 kilometer rijden. De prestatie viel, de sprint van 100 naar 9,0 km / u zet de Puma in 205 seconden. Bovenaan loopt hij tot 240 km / u. Een koppel van XNUMX Newtonmeter is niet te versmaden. De ST-lijn van de Puma, die doorgaans sportief is, biedt perfect rijcomfort voor elke dag. Zelfs bij de selectie van het sportdrive-programma reageert de Puma in het begin acuter, maar blijft hij soepel tijdens het rollen.
Ford is vrij vlot als het op prijsstelling aankomt. Na een vanafprijs van 23.150 euro voor de 1,0 liter benzinemotor Ecoboost met 125 pk staat de bottom line voor de volledig uitgeruste testauto 26.200 euro in de prijslijst.