Kwantum van troost? Tien jaar voordat James Bond met een Aston Martin DBS door de halfopen grottunnels rond het Gardameer reed met een zesliter twaalfwieler onder de motorkap, probeerde een kleine daar in 1999 zijn hand Opel Corsa. De Opel verdeelde de massa van het voertuig gelijkmatig, inclusief het levensgewicht van de auteur van deze lijnen en een passagier met kleine bagage, meer dan 45 pk. Deze voorstelling werd geproduceerd uit een stalen kroes ter grootte van een Oktoberfest-overall, verdeeld over drie cilinders in de vorm van kleine witbierglaasjes. Uw Beieren: Ja, in Rüsselsheim of andere fijne kringen wordt gisttarwe ook gegeven in reageerbuizen van 0,33 liter (snel opdrinken voordat het verdampt).
Corsa di Cambio
Met dit kwart portie Aston Martin-cilinders en een zesde van het ademvolume ratelde de auto van Rüsselheim 's nachts door de straten van Limone naar Simione. Altijd langs de muur, naast de hoge oevers van het Gardameer, kronkelde de Corsa de wegen langs het meer op met het kleine koppelkarakteristieken van een Formule 1-motor. Deze naaimachine aandrijving, omgebouwd naar benzine, had schakelvrienden nodig (geen typefout); virtuoos, die het waar mogelijk altijd tussen nominale en maximale snelheid hield. Corsa di Cambio. Met een beetje goede wil geluisterd, klonk de machine als een zescilinder onder de relatief royale motorkap - in overschrijdingsmodus, de enige rijtoestand waarin de term "overschrijding" op de juiste manier kon worden gebruikt. De drive van een echte arme man - een desolate mobiliteit.
Diesel ezel
Rond dezelfde tijd, kort voor de millenniumwisseling, toonde Volkswagen zich met zijn eerste driepoters onder de motorkap wat verstandiger. Wel met krachtigere turbodiesels. Eerst in de toen revolutionaire Lupo 3L; daar ging het om verbruik, later met meer conventionele 1,4 liter in de Lupo en Polo - ook in bruikleen in de zalige Audi A2. De ouderen zullen het zich herinneren: een hoeveelheid scheepsdiesel: deze zelfontbrandende motoren leverden koppel in het institutionele peloton, en daarom hoefde één - ook vrouw - deze eenheden nauwelijks op te rijden in het chattergebied. De VW driecilinder is - ook vonkontsteking zoals in VW UP! – motorcultuur! Tot vandaag. De balansas van een driepotige aandrijving kan bijna nog eens drie verbrandingseenheden vervangen.
Inkrimping: drie Kölsch alstublieft
De driepotige aandrijvingen vonden 15 jaar geleden ingang in de Smart. Hardwerkende Miniplis-motoren ratelden achterin en toverden een behendige 600 pk uit een aanvankelijke 55 kubieke inhoud. Turbo: serie. Zo werden drie Kölsch-glazen toegevoegd plus een turbopomp levendige, kleurrijke stadsvlooien. Kenners weten: met een Smart had je toen het gevoel de snelste van de stad te zijn... tot de schakelpauze kwam omdat de transmissiebediening één tot af en toe drie schakelseconden nodig had. Bovendien kon de Smart alleen voor de wind varen. Met zijn traploze besturing waren er voor het overstag gaan tegen de wind ongeveer net zoveel roergangers nodig als een oorlogscaravelle van de Britse Royal Navy in de 18e eeuw. Waar er meestal maar één stuurman was, betekende dat: Cranks!
Vertrouw op je pizzabezorger
Daarbij kwam de Smart, nee... nog af te trekken: de vering. Aangezien het niet bestaat, kan het ding beter alleen met bijtstokjes worden gereden. Voordat een autotester ooit de term 'ophanging' op een Smart van de eerste generatie uitsloeg, zouden ze hun tong eraf hebben gebeten tijdens het rijden. Alleen vanwege het ellendige aanzwengelen en het slow-motion schakelen kreeg de driecilinder minder letterlijke bekendheid dan hij verdiende. Dus de luisterervaring blijft. In de burgerlijke bosdorpen van Hamburg begint bijvoorbeeld rond 18 uur een heel bijzonder spitsuur. Pizzabezorgers werken met driepots aangedreven Smart, Peugeot 00 of kleine broer Citroen C1 onder volle belasting en in lage versnelling door de buitenste noordoostelijke delen van de Elbe-metropool.
Fastfood in drie potten
Op het geratel van hoogtoerige driecilinders die voorbij vliegen, kunnen bewoners van de hoofdstraten akoestisch pizzastatistieken leiden. Let op: voor de chique wijken Volksdorf en Poppenbüttel, verlaag het pizzaquotum met tien procent, want de Sushi Express (klein label op de Smart: "Pizza is stom") levert zijn koude vis ook in drie potten. Onvergetelijk hoe de auteur van deze regels ... toen ... uitbrandde voor de "Joeys" -vestiging (de toonaangevende pizzaservice van Hamburg) met een van de eerste (rode) Smart Roadsters. Langs hun (ook rode) Pizza-Smarts. Maar de pizzachauffeurs waren jaloers. OK, zelfs met een Smart Roadster was er geen echte burn-out mogelijk vanwege ESP-castratie. Bovendien is de sportwagen een economische flop gebleken ("Schmaroadster"). Maar: met de 60 pk-versie op de For Two en Roadster introduceerde Smart de waste gate-chatter wanneer de motor afblies voordat hij schakelde. Driecilinderrrrrrr. Prrrrrrrr.
Drie witbierglazen met vuurwater
Ondertussen wordt de driecilinder volledig afgegoten. De ondermaatse Corsa-motor van toen is nu een supercharged draaiorgel geworden. Ondertussen schitterde Ford met de zijne EcoBoost-trio van één liter als Motor van het Jaar 2014. Nog opvallender is de BMW i8. Daar zijn drie originele Hefeweizen-cilinders samen goed voor 1,5 liter en spurten ze 231 pk op benzine (plus 130 pk soms elektrisch). 150 pk per liter is al een pond voor een standaard verbrandingsmotor! Wat de eerste slimme turbo's al aangaven, wordt in de i8 een verslaving. BMW, helemaal niet brutaal, verkoopt de i8-aandrijving als een gehalveerde inline zes voor 98-octaan vuurwater. Om de randen van de fysica te raken, is dit niet helemaal verkeerd, aangezien aandrijvingen uit de 3- en 6-serie vergelijkbare massakrachten ontwikkelen.
symfonieën
Wat de drie pannen onder de motorkap aan souplesse missen ten opzichte van de lijn- of rijke zescilinder 🙂, maken de drie onder de verbrandingsmotor ruimschoots goed met karakter. In de Beierse i8 is er een aandrijforgel ... alleen overtroffen door het Silbermann-orgel, dat 300 jaar geleden uitgevonden en nu gereconstrueerd (hoe passend), de Dresden Frauenkirche weer doet trillen. Twee soorten akoestiek. Eén resultaat: symfonieën. Prrrrrrrr.