Kritiek op de 24-uurs race Nürburgring 2016

Er zouden mensen moeten zijn die nog nooit op de Nürburgring zijn geweest. En er zijn mensen die eerder naar de Nürburgring zijn geweest, maar nooit bij de 24-uursrace. Ik begrijp beide soorten mensen niet. Het motorsportmekka Nürburgring is een volledig aparte culturele site. Al meer dan 20 jaar een pelgrimsoord voor mij. Niet alleen jaarlijks voor de 24-uursrace. Voor mij is de Nürburgring, en vooral de Nordschleife, een magneet die me altijd aantrekt. Hoe slecht het weer ook is. Zonnebrand onder de regenjas en de volgende dag met een zonnesteek en verkoudheid in bed. De Nürburgring verwent je niet altijd met een "geweldig klimaat". Maar bovenal is het klimaat op de Ring niet meer het beste. De waanzin van expansie, de dromen van veel geld, bankroet, de verkoop. Als het trouwens niet voor een autorace was, zou je de ring gewoon moeten negeren. Veel van wat daar is gebeurd, is zo triest. Maar. Het is de Nordschleife. En met de 24-uursrace is het grootste motorsportevenement dat we in Duitsland hebben daar opgegroeid.

N24h - 2016

24h race, we moeten praten!

Dat hebben de fabrieken en fabrikanten ook zelf ontdekt. En zoals zo vaak wordt professionalisering ook gevolgd door een “maar”. Zeker - de GT3-Brummers zijn indrukwekkende sportartikelen, ongelooflijk snel op de Nordschleife - maar ook eenvoudige "warenhuisartikelen". Zelfs als het geweldig is. En hier komt het punt waarop de twee harten, oh wat - drie harten - in mijn borst kloppen. Ik wentel me graag in herinneringen aan die tijd en doe dat ook vaak. Toen het nog geen triljoen kijkers waren, werd dat gerapporteerd als een nieuw record. Toen kleine privéteams hun jaarlijkse vakantie doorbrachten tijdens de 24-uursrace. En de laatste steenkool. En vaak ook het laatste shirt. Het was een onbezorgde sportiviteit. Het was de marathon die we samen hebben meegemaakt en meegemaakt. Zo perfect onvolmaakt en wonderbaarlijk benaderbaar.

Maar de mens is aangeboren: hij wil verbeteren. De reden voor de atletische competitie is er ook in verborgen. De strijd. De overwinning. En de volgende keer: hoger, sneller, verder. De werken komen met professionaliteit, veel geld. Het is ingeschakeld op het zeer grote wiel. Maar waar een GT3-menigte over de lus ploegt in het onweer van het Sub-8-tijdperk, wordt ruimte voor de amateur schaars.

De fascinatie van "technologie" kan een GT3-racer het beste bevredigen. Speciale oplossingen. Regelgeving vecht voor voor- en nadelen. Dan valt, onmerkbaar, de pret achter zich en verschijnt het masker van Mammon aan tafel.

Mercedes-AMG heeft dit jaar, net als Audi vorig jaar, laten zien wat het betekent als fabrieken zich concentreren op de autosport op de Nordschleife. De Mercedes AMG GT 3 heeft op indrukwekkende wijze zijn “dominantie” op de ring gevestigd. Een viervoudige overwinning? Een schitterende prestatie voor technici en coureurs. De strijd van de Mercedes-AMG-klantenteams aan de ring? Pure opwinding. Dezelfde wapens - professionele coureur en uiteindelijk beslissen 5.7 seconden de overwinning. Na 24 uur. Iedereen die zegt: ze vinden GT3's saai, ze liegen.

Maar fascinatie mag de ogen niet blind maken voor de conflicten en problemen. De 24-uursrace op de Nürburgring heeft een groot probleem nu hij het meest succesvol is. In 2016 had het het kleinste startveld in jaren. De strijd om balans en prestatie ontaardt in een schaduwbokswedstrijd. En terwijl RTLnitro zich haast naar het 24-uurs uitzendrecord, zijn de fans dronken op de onverzorgde campings. Letterlijk verdrinken in de stront die zich daar opbouwt. Iedereen die de moeite neemt en op Facebook zoekt naar de ervaringen van degenen die de hagel van de 24-uursrace van dit jaar zijn ingeslagen, leest over angstaanjagende tekortkomingen op het gebied van hygiëne. Van een onbalans van eigenwijze beveiligingshackers en een gebrek aan overzicht bij het aansturen van de “grote” partij op de ring. Terwijl zelfs de geaccrediteerde journalisten de beveiliging moeten laten interfereren met hun werk in de pits - het kampeervuil, de douane buiten, rond het “mooiste racecircuit” ter wereld brutaal. Van motorsportevenement tot motorsportballerina. Ook dat is een gevolg van groei. En een gebrek aan zichtbaarheid van de organisatoren. De bergen afval na de race? Afbeeldingen zijn al geaccepteerd.

Als organisator vertrouw je op de werken op de route. De “kleintjes” voelen zich verwaarloosd, de richting van de tv-camera's vindt ze niet eens. De migratie van de "harde kern" is allang begonnen. Maar wat gebeurt er als een plant afscheid neemt? Wat als BMW en Porsche volgend jaar ook bezuinigen op hun inzet? Net als Audi dit jaar. Wat als de werken geen ticketquota meer kopen, de glazen paleizen bouwen en de nodige dekking kopen met veel mediageld? Een diepe val en een harde landing zouden het gevolg zijn. En dus spelen alle partijen een spel zonder net of valse bodem.

Beste 24-uurs race, we moeten dit dringend doen praat over je toekomst! actie te ondernemen!

 

 

[=” ” ]..hier zou eigenlijk een heel ander artikel moeten verschijnen, maar de problemen moeten worden aangepakt. Je kunt niet doen alsof alles in orde is. Het “andere artikel” staat onder “Avontuur Nürburgring 2016" vinden.

 

Foto's: zelfbedieningsmedia: Stefan Baldauf en Guido ten Brink

 

Totaal
0
Aandelen
Laat een bericht achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met * markiert

gerelateerde berichten