Er hangt tegenwoordig iets in de lucht over München. Nee, niet de geur van geroosterde ossen en gegrilde kippen. En ook niet dat van bier of het eindproduct van de stofwisseling dat er in de loop van een avond per liter uit voortkomt. Tenminste nog niet. Nu ruikt het meer naar benzine, hete motorolie en vooral verbrand rubber. Want terwijl de eerste toeristen in de tenten bij de Wies'n zwaaien, nodigt BMW M GmbH je uit voor een speciaal soort rijopleiding net buiten de stad: "Gecontroleerd overstuur" noemen de agitators uit Garching de cursus, wat niets is maar een rubbermoordend plezier voor gevoelige gasvoeten in krachtige sportwagens.
Het gaat tenslotte allemaal om het overwinnen van de griplimiet en de perfecte drift. "Liefst zijwaarts", zo omschrijven de instructeurs het gewenste tempo van deze trainingssessie, en M-baas Franziskus van Meel prijst het ritje op de laatste groove als een verdichting van alles wat een M-BMW kenmerkt: "Je voelt het DNA van ons merk op de beste”, zingt de gepassioneerde snelle coureur de lof van achterwielaandrijving en overtollig vermogen en vraagt om op het natte wegdek te komen.
Daar piept hij niet en er komt ook geen rubberrook uit. Maar de 432 pk sterke M4 is daar de makkelijkste plek om 'm over te steken: Maar altijd lekker langzaam, waarschuwen de trainers. Je hoeft niet in de beloofde 4,1 seconden van 0 naar 100 te accelereren, noch de 280 dingen uit te rijden die de zescilinder met zijn turbo's zo nonchalant afwikkelt. En de koppel van 550 Newtonmeter is veel te veel voor deze exercitie. Veel meer dan 30 km/h heb je niet nodig, dan is een korte gasstoot voldoende om de achterkant naar buiten te duwen. Dan snel tegensturen, het stuur laten draaien en zo subtiel met je rechtervoet spelen dat de Kraftmeier een draaimolen maakt.
Als instructeurs als BMW-fabrieksrijder Martin Tomczyk erover praten, klinkt het als kinderspel. En als elke Amerikaanse acteur die langskomt zijn banden op YouTube in rook laat opgaan, kan dat niet zo moeilijk zijn. Dat is wat je denkt - en faalt ronde na ronde weer. Keer op keer start je de auto, alleen om hem net iets te ver door te sturen. Zo erg zelfs dat je niet meer denkt in een BMW te zitten, maar in een tol en ineens met de klok mee rijdt, waar je net de andere kant op reed. Ik heb nog nooit meer respect gehad voor alle rallyrijders en showsterren als Gymkhana-prof Ken Block dan met dit verknipte plezier. Maar op een gegeven moment gaat het lukken. Eerst een kwart cirkel, dan een halve cirkel en dan heb je het ineens onder de knie, stuur je de auto daadwerkelijk met je rechtervoet en kijk je niet meer uit het voorraam maar uit het zijraam.
Kort voordat de maag door de knieën gaat, hebben de instructeurs begrip. Eerst veranderen ze van richting en dan zelfs de grond. Nu is het tijd om asfalt te drogen en aan de slag te gaan. Want hier, waar de aansprakelijkheid aanzienlijk groter is, heb je meer snelheid op het stuur nodig en meer gas onder de voeten om de M4 daadwerkelijk zijwaarts te laten draaien en zo'n hete dans te doen dat bijtende grijze rook uit de wielkasten opstijgt en de Pirelli's hun profiel maken haal het plezier uit de vreugde. Laat de anderen in de kettingcarrousel of het reuzenrad rijden - als je geen bier in je bloed hebt, maar benzine, is er geen beter plezier in de weiden dan de M4 in de draaicyclus.
Geen wonder dat de grijns op de gezichten van de deelnemers naarmate de middag vorderde steeds breder werd. Maar ook de man van de bandenservice kan goed lachen met de chauffeurs. Aan het eind van de dag staat er nog een nachtdienst op hem te wachten omdat de rubbers na de training behoorlijk versleten zijn. Maar hij moet op een trainingsdag genoeg verdienen om na de workshop een paar liter bier in de feesttent te kunnen kopen.
Wel oefenen de deelnemers vlak voor het einde op de asfaltsignaturen en slagen ze soms zelfs in een redelijk schone cirkel. Maar fabrieksrijder Tomczyk kan er alleen maar om lachen. Aan het eind van de dag stapt hij in zijn zeer speciale M3 in het Wies'n-ontwerp, die doet denken aan een 30 jaar oude M1-racewagen van prins Leopold van Beieren, en brandt zijn kronkels zo op de weg een manier die - als de Rook eenmaal is opgetrokken - een zwarte, vettige krakeling op de weg ziet. Ozapft is allang verdwenen, en nu is er eindelijk wat te eten.
Het programma klinkt natuurlijk als een gek idee dat alleen uit een bierstemming ten tijde van Wies'n kan zijn voortgekomen. Vooral als er ook een unieke M3 in het veld is, die is gewijd aan de herbergiers in hun feesttenten met zijn speciale ontwerp van Lüftelmalerei en bezienswaardigheden in München. Maar omdat driften een kunst is en je daarbij veel leert over het besturen van het voertuig, maakt ook de trainingsmodule "Controlled Oversteer" deel uit van het curriculum bij M GmbH. Vanaf een bescheiden 400 euro kunnen M-klanten en iedereen die dat wil worden zelf snel cross-traffic oefenen. En als de trainingsdeelnemer het vakkundig doet, kan hij met zijn elastiekjes aan het eind ook daadwerkelijk op het asfalt schilderen. Tijdens de normale trainingen zijn er echter hooguit donuts, beperkt fabrieksrijder Tomczyk. "We branden alleen fakkels op het beton tijdens het Oktoberfest."