Vierwielaandrijving? Heb je dat nodig? Zo ja, zijn er verschillen in technologie? Dit artikel is bedoeld om een oriëntatie te geven in de jungle van technologie en tegelijkertijd uit te leggen wat de 4 × 4-technologie van de Mitsubishi Plug-in Hybrid Outlander zo speciaal maakt.
Om een auto door een bocht te laten rijden, heb je een differentieel in het midden van de as nodig. Dit differentieel neemt de compensatie van de snelheidsverschillen tussen de wielen over. In bochten moet het buitenste wiel een grotere afstand afleggen dan de binnenkant van de bocht. Als u geen verschil tussen de wielen had, zou de auto terughoudend zijn om de hoek te rijden onder zware spanning en banden. Tegelijkertijd zorgt het differentieel er ook voor dat kracht die niet naar de grond kan worden gebracht de weg van de minste weerstand aflegt. Bij het nemen van een bocht met een voertuig met voorwielaandrijving zou dit het binnenwiel zijn, wielslip of een spinnewiel is het resultaat.
Moderne SUV's hebben vaak een zogenaamde hangende vierwielaandrijving. Een "PTU (Power Transfer Unit)" ontkoppelt de vierwielaandrijving en "hangt" alleen de achteras als de aangedreven vooras slipt. Vervolgens wordt de kracht verdeeld over de twee assen op dezelfde manier als anders tussen de twee wielen van een as. Maar ook hier moet een snelheidsverschil worden gecompenseerd. In dit geval tussen de assen. Omdat de achteras een kortere afstand aflegt dan de vooras.
Een starre krachtverdeling zou hier ook tot spanning in de aandrijflijn leiden. Het gebruik van de vierwieltechnologie leidt ook tot een extra gewicht. Meer aandrijfassen, meer overdrachtskisten, meer differentiëlen en mogelijk zelfs hydraulische componenten.
Verschillen in de vierwieltechnologie
Vierwielaandrijving maakt de overbrenging van drijvende krachten en daarmee de voortgang mogelijk, zelfs in ongunstige weersomstandigheden. Wat een fiets niet alleen kan, maken vier wielen. Tot zover de theorie. De noodzakelijke differentiëlen staan succes echter in de weg. Een vierwielaandrijving, waarbij de kracht tussen de voor- en achteras wordt verdeeld, moet drie differentiëlen hebben. Zolang deze niet kunnen worden geregeld, zorgt dit er echter ook voor dat een enkel spinnewiel het systeem verlamt. De kracht gaat de weg van de minste weerstand en de vierwielaandrijving zou nutteloos zijn. Klassieke off-road voertuigen hebben daarom zijn mechanische differentieelsloten, Hiermee kunt u het snelheidcompenserende effect van het differentieel vergrendelen, het vermogen wordt in gelijke verhoudingen over beide wielen verdeeld. Hoe serieuzer het off-road gebruik, hoe meer barrières.
Moderne SUV's hebben deze dure technologie echter niet nodig. Het zware offroad-gebruik wordt hen bespaard. En dus besparen de fabrikanten ook de dure technologie van differentieelsloten. Dankzij de ABS- en ESP-voorschriften is er ook de mogelijkheid om een wiel te remmen om te remmen. Hier wordt de functie van een mechanisch sperdifferentieel gesimuleerd. En aangezien u in het dagelijks leven op droge wegen zelden echt de voordelen van vierwielaandrijving nodig hebt, besparen fabrikanten zichzelf nu de permanente vierwielaandrijving. Veel SUV's zijn in het dagelijks leven pure voorwielaangedreven voertuigen en de vierwielaandrijving reageert alleen en schakelt de achteras in in geval van "slip".
In tegenstelling tot bij permanente vierwielaangedreven voertuigen moet eerst eventuele slip worden herkend, pas dan reageert het systeem en levert het vermogen aan de achteras, vaak door middel van een lamellenslot. Om een besneeuwde helling op te rijden, kan dat voldoende zijn en sowieso in het droge ronddraaien op de volgende parkeerplaats van de supermarkt. Maar - het is eigenlijk gewoon een nep-vierwielaandrijving.
Permanente vierwielaandrijving
Technologie, autofreaks en ingenieurs zijn het erover eens dat een vierwielaandrijving pas echt spannend wordt als hij constant aan het werk is. Als hij altijd actief is, kan hij het beste slim worden aangestuurd en met een actieve spreiding van momenten. Als in de Vierwielige rallyster van Mitsubishi, bijvoorbeeld de EVO.
Verschillen tussen de rallyster en de plug-in hybriden
Terwijl de Mitsubishi Evo, net als andere voertuigen met vierwielaandrijving, een verbinding vereist tussen de aan de voorzijde gemonteerde motor met de transmissie en vervolgens met de twee assen, heeft de Plug-in Hybride Outlander twee elektromotoren, die direct tussen de wielen werden geïnstalleerd. Een starre verbinding tussen de assen is geschiedenis. Een differentieel om de snelheden tussen de voor- en achteras te compenseren niet nodig. En toch heeft de plug-in Hybrid Outlander een permanente vierwielaandrijving. Slimme controle over de vermogensregeling van de elektromotoren. Volledig variabel in vermogen te allen tijde. Soms voor, soms achter, soms beide assen - net zoals de rijomstandigheden vereisen. De stroom wordt geregeld door de besturingstechnologie van de Wereldkampioen rally mitsubishi. Tientallen jaren ervaring, geprogrammeerd in de besturingselektronica van de Plug-in Hybrid SUV.
En dus is alleen de eco-SUV de SUV met de meest eerlijke en effectieve vierwielaandrijving voor dagelijks gebruik.
