Men kan waarschijnlijk nog dromen
Er zijn cabrio's die je hart zo warm maken dat de temperaturen er niet toe doen. Ook als de wind ongehinderd om je hoofd waait. Maar er is nog een reden waarom niemand hoeft te bevriezen in de nieuwe Smart Forease.
Het is net vier graden, de lucht is grijs en bewolkt en het kan elk moment gaan regenen. Er is geenszins beter weer voor een cabriorit dan op deze novembermiddag. Maar wat de natuur niet kan, moet de verbeelding oplossen. Dromen mag tenslotte nog. En in bijna geen enkele andere auto is dat zo eenvoudig als in de Smart Forease, die nu acht weken na zijn première op het Salon van Parijs klaar is voor zijn eerste reis.
Dat je hart meteen warm wordt, kan ook te wijten zijn aan het beschermingsinstinct dat bij het kleine formaat hoort - ook al dient de Smart met zijn nieuwe, ongewoon doordringende led-koplampen en brede wangen niet langer het kinderachtige plan dat nog kenmerkend was voor de eerste generaties. Schattig is de Forease in ieder geval zeker niet.
De innerlijke warmte is dan ook vooral te danken aan de zalige herinneringen die de open tweezitter oproept. Kortom, de Forease is een modern eerbetoon aan de gezegende Smart Crossblade, waarmee de Zwaben meer dan tien jaar geleden de show stalen van sommige open sportwagens.
Net als toen lieten de ontwerpers zo ongeveer alles weg wat weer en wind buiten houdt en de sensuele prikkels kon verzachten: er is geen dak of zijruiten en zelfs de voorruit is geslonken tot een betere windgeleider. Het is echter zo gevormd dat niet alleen de wind door je krullen ritselt, maar elke vlieg je in het gezicht slaat. Zelfs als het moeilijk is om de grijns in te houden, is het beter om je mond te houden.
Kort daarna houden de parallellen met de Crossblade echter weer op. Want waar vroeger een driecilinder achterin knalde, suist de Forease elektrisch door de jungle van de grote stad - de techniek van de conventionele Smart EQ zit immers verborgen onder de handgemaakte showcar carrosserie.
81 pk en 160 Nm - voor een normale cabriolet mag dat wat weinig zijn. Net als de topsnelheid van 130 km/u. En met een accucapaciteit van 17,6 kWh en een actieradius van 160 kilometer kom je letterlijk niet ver. Maar allereerst is de kleine Stromer in ieder geval een kampioen bij het sprinten door verkeerslichten en heeft hij meer dan genoeg mogelijkheden om zich te bewijzen in het stadsverkeer. En ten tweede verschuift de perceptie in de Foresase: als je bijna naakt in de wind zit, wil je niet per se sneller gaan. En warmte van het hart of een zonnig karakter - in ieder geval op een grijze novembermiddag ben je best blij als de batterij na een uur leeg is en je tijdens het opladen een beetje kunt opwarmen.
Wat de Forease misschien mist aan dynamiek en actieradius, maakt hij bovendien goed met frisse lucht en rijplezier in de drukte van de stad. En met de verbondenheid met zijn omgeving die hij op jou overbrengt. Precies in het midden in plaats van er gewoon te zijn is het devies en zelfs het geratel van de driecilinder verstoort de mogelijke zintuiglijke overbelasting dit keer niet. Net zo min als de geur van verbrande benzine natuurlijk.
Veel meer dan in de normale cabriolet, die eigenlijk gewoon een Smart is met een groot schuifdak, heb je in de drukte van de grote stad het gevoel dat je nu nog dichterbij bent. Vooral in de smalle straatjes van de oude stad. En wie met een laag zwaartepunt en een fikse stoplichtsprint door het drukke verkeer surft, voelt meer dan ooit aan een botsautootje op de kermis. Het enige verschil is dat er niet om de paar minuten een nieuwe chip in de Smart hoeft te worden geplaatst.
Hoe vergelijkbaar de Forease ook is met de Crossblade van weleer qua design en karakter, er is naast de elektrische aandrijving nog een doorslaggevend verschil: waar er 2.000 van zijn gebouwd, is de andere eenmalig en is een kleine serie zoals toen geen optie. Nog niet. Want de volgende zomer komt eraan. En men kan waarschijnlijk nog dromen.