inhoud Zichtbaar
Tot nu toe heeft Ralf-Hendrik Steinkuehler nauwgezet aandacht besteed aan originaliteit en geauthenticeerde gegevens. Maar nu verprutst de klassieke autodealer uit Hamburg de tijdlijn zelf. Want voor de Restomod Emilia GT brengen hij en zijn partners een Alfa Bertone in het hier en nu.
Historisch Ferrari tot hoogglans, gepatineerd Porsche, een paar verfijnde Maserati, casual Lamborghini, edele sportwagens van Aston Martin en daartussen een glanzend chromen Corvette - als u op zoek bent naar een krachtige klassieke auto in Hamburg, bent u in goede handen bij Ralf-Hendrik Steinkuehler. Maar binnenkort staat er een nieuwe auto met zijn eigen logo in zijn showroom bij het vliegveld. Want Steinkuehler gaat onder de autofabrikanten en wil in de toekomst petrolheads lokken met de Emilia GT, waarvan dit jaar 22 exemplaren tegen prijzen tussen 400.000 en 500.000 euro op de markt komen.
Volg de anderen
Natuurlijk neemt de klassieke autohandelaar niet helemaal afscheid van zijn roots en liggen de verdiensten voor het model niet alleen bij hem en zijn partners. De Emilia GT is gebaseerd op de Alfa Giulia GT, die in 1963 werd geïntroduceerd en beroemd werd als Alfa Bertone. Net zoals de Amerikaanse fabrikant Singer dat doet met Porsche-modellen, memminger met Mercedes en Memminger met Beetles, wil hij de oude Alfa up-to-date brengen met moderne technologie en volgt hij de trend naar hightech oldtimers, die momenteel bekend staan als "restomods" Er is veel vraag naar. Omdat ze niet alleen worden gerestaureerd, maar tegelijkertijd ook gemoderniseerd - idealiter met de technologie van dezelfde fabrikant.
Daarom trouwt Steinkuehler een oude Alfa Bertone met een nieuwe Giulia QV en plant samen met zijn ontwikkelingspartner Velo Performance uit Berlijn vooral hun krachtige hart onder de motorkap van de klassieker. Waar voorheen een maximale cilinderinhoud van 2,0 liter, vier cilinders en 131 pk beschikbaar waren, ravotten nu zes zuigers door 2,9 liter en slingeren 510 pk en 600 Nm uit de krukas.
Oud ontmoet nieuw
Om de harttransplantatie te laten slagen, heeft de Emilia GT een volledig nieuwe voorkant nodig, zodat er niet veel overblijft van de oude carrosserie van de voorruit tot aan de voorkant. En zodat het geheel maar voor de helft berijdbaar is, monteert Steinkuehler ook de assen en de automatische transmissie van de Giulia en neemt zelfs de schakelpaddles aan het stuur over.
Hij is nog steeds van hout en beschikt over analoge instrumenten, maar er is ook veel nieuwe technologie: automatische klimaatregeling, elektrische ramen en modern infotainment moeten er zijn, net als de comfortabele Recaros. Maar de achterbank blijkt overbodig en vliegt er zonder meer uit.
lichtgewicht
Ja, de rit is up-to-date, maar de rijervaring zou nog steeds veel archaïscher moeten zijn dan Alfisti tegenwoordig gewend is. Ten eerste omdat Steinkuehler ABS en tractiecontrole installeert, maar in ieder geval afziet van ESP. En ten tweede omdat de Emilia GT slechts 1.250 kilo weegt en niet zoals de Giulia straks twee ton gaat wegen. Waar de productieauto al 310 km/u haalt, zou de Emilia GT met gemak de 300 moeten halen en niet zoals voorheen met 200 km/u tegen een muur van wind moeten rijden.
"Het zal een lange weg gaan", hoopt Steinkuehler en kan haast niet wachten tot de digitale schetsen op zijn bureau eindelijk een tastbare auto in de garage worden en hij aan zijn maidentrip kan beginnen.
Voor Steinkuehler is het niet meer dan logisch dat zijn eerste auto een Alfa moest zijn, ook al flirtte hij tussendoor met een Lancia, maar wees die weer af vanwege het kleine aantal huidige modellen en de bijbehorend gebrekkige donorauto's. "Mijn eerste auto was immers een Alfasud", zegt de vader van de Emilia GT, die sindsdien niet meer van dit virus af is gekomen.
Even een beetje opwinding
Helaas is deze virulentie de laatste jaren flink afgenomen en zijn niet zo veel mensen besmet met zijn liefde voor oude metal. "Natuurlijk zijn veel autoliefhebbers nog steeds enthousiast over de oude vormen en missen ze de emoties in moderne auto's", constateerde Steinkuehler bij zijn klanten. Maar of ze nu terugkomen van de testrit met een Ferrari Testarossa, met een Lancia Delta Integrale of een Alfa Bertone, Steinkuehler ziet vaak teleurstelling op hun gezicht: "De prestaties zijn niet meer up-to-date, het comfort is niet up-to-date. datum, en dan ook nog zonder airco en stuurbekrachtiging. Om nog maar te zwijgen over het onderhoud”, vat hij de kritiek samen die hem uiteindelijk tot de complexe orgaantransplantatie heeft geleid.
Het moet speciaal blijven
Natuurlijk hebben Steinkuehler en zijn partners ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om na te denken over een elektromotor, omdat deze trendy is, nieuwe klantengroepen opent en nog minder onderhoud vereist dan een moderne verbrandingsmotor. Maar het was precies de triomf van de Stromer die Steinkuehler ervan weerhield de echt grote sprong op de tijdlijn te maken. “Onze auto moet iets speciaals zijn. Iedereen die doordeweeks elektrisch tussen huis en kantoor pendelt, moet zich in het weekend kunnen verheugen op het stevige geluid van een verbrandingsmotor en dienovereenkomstig emotioneel onderweg zijn.”
Hoewel Steinkuehler weet dat hij sommige traditionalisten van streek maakt met het project omdat een oude auto voor hen heilig is. Ook al spreekt hij van 95 procent goedkeuring in de Alfisti-kring. Maar allereerst koos hij bewust voor een model uit de grote serie en niet voor een zeldzame Ferrari of Maserati. "Er zijn tenslotte meer dan 220.000 Giulia GT's gebouwd in meer dan tien jaar, dus je kunt waarschijnlijk meer dan 22 conversies krijgen."
En ten tweede zou hij nooit een goed bewaarde klassieker hebben durven opofferen voor de Emilia, stelt de restomodder. "We zijn bewust op zoek gegaan naar donorvoertuigen die sowieso al niet meer rijklaar waren en brengen zelfs nog een paar Alfa's weer op de weg."
