inhoud Zichtbaar
Wat ben ik: dit oh zo grappige raadspel dat halverwege de jaren vijftig op tv begon en eind jaren tachtig voor het eerst eindigde. In het geval van de Volkswagen T-Roc kan het bijna niet toepasselijker zijn. Dieselproblematiek, besparingsmaatregelen, golf van elektrificatie en de aanhoudende drang om premium fabrikant te willen zijn. Geen gemakkelijke patch voor de Volkswagen T-Roc. De SUV of cross-over - dat weet je tegenwoordig niet meer precies - wil van het wat bezadigde beeld dat de echt niet slechte modellen Golf, Passat en Co. hebben gecreëerd, breken uit en laten de wereld zien dat je in Wolfsburg echt hip en cool kunt zijn. De vraag rijst echter: is de gewenste koelte er echt?
Ontwerp - Hetzelfde hetzelfde maar anders
Op de een of andere manier ziet hij er bekend uit, de VW T-Roc. Een klein beetje Audi Q2 hier, wat vooral merkbaar is aan de C-stijl, een beetje Volkswagen-identiteit hier en het geheel gegarneerd met een levendige, trendy SUV-look. Voeg een tweekleurige look toe met een ander gekleurd dak en de volgende MQB-kloon is klaar.
Nou, zo simpel is het niet. Over smaak valt natuurlijk te twisten, maar men kan zonder twijfel zeggen dat de Volkswagen T-Roc een knappe vent is geworden. Op voorwaarde dat je wat geld in de hand neemt en de helaas eenvoudig ogende basisuitrusting weglaat. Want alleen wie voor sport of stijl gaat, kan kiezen voor het dak en enkele aanbouwdelen in een contrasterende kleur - lifestyle. Of heb je ooit een goedkope Mini Cooper gezien?
Gelukkig brengen ook de luxe features veel in het oog. Er zou bijvoorbeeld de dagrijverlichting zijn: gescheiden van de koplampen, neemt het de functie van de richtingaanwijzer over wanneer dat nodig is en is een vakkundige verandering in zijn rechthoekige vorm. Ook al hebben de oogkleppen in onze straten inmiddels een ondraaglijk niveau bereikt. Misschien is dat ook wel de reden waarom Audi met het looplicht kwam? Iets nieuws? Je moet het proberen! Maar we dwalen af van het onderwerp.
Terug naar de T-Roc: met stevige wielkasten, discrete kunststof planken en aangegeven onderrijbeveiliging aan de voor- en achterkant, maakt het hem comfortabel in de SUV-lade. De Wolfsburg blijft met een uitwendige lengte van 4,32 m aangenaam compact en wordt niet overspoeld door de stadsjungle. Hier worden immers de meeste SUV's gebruikt. Daarnaast - afhankelijk van je portemonnee - 16 tot 19 inch lichtmetalen velgen, kleurcontrasterende elementen zoals het dak of de buitenspiegels en de C-stijl die luid "AUDI" schreeuwt. De MQB-relatie is duidelijk zichtbaar in dit detail, wat gezien het fraaie uiterlijk geen minpunt is. Aan de achterzijde hebben de ontwerpers echter de moed verloren: men zoekt tevergeefs naar opvallende kenmerken of opvallende elementen. Alleen de chromen rand, die pretendeert twee uitlaatpijpen te omlijsten, is een blender.
Interieur - klop, klop!
De Volkswagen T-Roc wil een lifestyler zijn, zoals het spreekwoord zegt. Een jonge, stedelijke klantenkring moet worden aangesproken met de SUV, wat een Tiguan is te groot, maar waardeert de terreinlook. Deze klantenkring weet echter wat premium is en daar struikelt de nieuwkomer een beetje.
Uit de griptest blijkt uiteindelijk dat het interieur bijna volledig van hard plastic is. De bovenkant van het dashboard? Moeilijk. De middenconsole? Moeilijk. De deurpanelen? Moeilijk. Sommigen zullen hierover klagen en de premium prijs van de Wolfsburg tegengaan. Aan de andere kant moet je je afvragen hoe vaak je het bovenste deel van het dashboard echt aanraakt. Als je eerlijk bent... nooit! Hiervoor kreeg de T-Roc grote panelen mee die je – passend bij de buitenlak – in verschillende kleuren kunt laten kleuren, al naar gelang je stemming. Het is alleen jammer dat de afwerking overwegend mat is en niet hoogglans.
En anders? Niets om over te klagen! Het voorgaande gezeur is al zo hoog dat het van weinig belang is. Er staat hier tenslotte een hele goede auto. De bruikbaarheid? Super goed! Het infotainment met een 8-inch display doet handig niet zonder zijn draaiknoppen en is in zeer korte tijd begrepen. Het is ook comfortabel hoog geplaatst. En de VW T-Roc heeft nog iets anders: digitale instrumenten die vrij kunnen worden geconfigureerd. Dat brengt je in een goed humeur en past bij het stijlvolle karakter van de Niedersachsen.
Ook qua ruimte hoeft de T-Roc nauwelijks te wijken, ondanks zijn 25 kleinere centimeters ten opzichte van de Tiguan. Het zit perfect voorin en alle benodigde elementen kunnen royaal worden aangepast. Bovendien, als de passagiers in rij één geen reuzen zijn, kan rij twee ook worden getolereerd. Vooral omdat je - natuurlijk optioneel - plaats kunt nemen op mooie, veelkleurige kussens. Ook de kofferbak past bij het formaat en het lifestyle-cluster: afhankelijk van of je een variant met of zonder 4Motion vierwielaandrijving bestelt, bedraagt het basisvolume 392 tot 445 liter. Ingeklapt biedt de Wolfsburg tot 1.290 liter tot aan het dak. Dit zijn geen fantastische waarden, maar ze zijn oké.
Rijervaring - een echte Volkswagen
Het was te verwachten: de Volkswagen T-Roc rijdt perfect en neigt niet naar het extreme. Het is niet overdreven sportief of bankzacht. De crossover is er een die veel talenten combineert tijdens het rijden. Zelfs de motorkeuze is zo ingesteld dat je nooit het gevoel hebt dat je het zonder iets hebt moeten stellen. Het instapmodel biedt slechts drie cilinders en een cilinderinhoud van 999 ccm, maar het vermogen van 115 pk is redelijk acceptabel. Zeker omdat de rijprestaties van 10,1 seconden voor de sprint naar 100 km/u en een topsnelheid van 187 km/u absoluut voldoende zijn.
De 2.0 TDI met zijn 150 PS is echter leuker. Hoewel de T-Roc - die bij deze motor altijd standaard vierwielaandrijving heeft - geen racer wordt, brengt het koppel van 340 Nm je in een goed humeur. Helaas schakelt de 7-traps DSG wat behoedzaam en reageert vermoeid op spontane gascommando's. Zelfs in stop-and-go-verkeer heeft het de neiging om af en toe te stikken. Het advies is dan ook om de handgeschakelde 6-versnellingsbak te gebruiken.
Maar als je echt zonder de automatische schakeling wilt, moet je jezelf trakteren op de topmotor, de 2.0 TSI met 190 pk. De voortstuwing past hier echt bij de dynamische optiek en is ook af te lezen op het datablad. Na 7,2 seconden is er 100 km/u en wordt er pas bij 216 dingen een einde aangekondigd. Lekker sportief.
En dus laat de VW T-Roc zich ook graag van links naar rechts sjouwen, aangenaam met zijn precieze besturing en het fijngevoelige onderstel. In principe dynamisch, het geeft zelfs nooit het idee dat je je ongemakkelijk voelt. Criusen met een matige snelheid? Eenvoudig! En zelfs zonder verstelbare dempers, Chapeau!
Conclusie - de VW T-Roc en de gewaardeerde strijdmakkers
Met de VW Troc wil het in Wolfsburg gevestigde bedrijf een jong publiek aanspreken door het een hippe uitstraling te geven, maar zonder een merkgezicht te verliezen. Gezien de prijzen, die beginnen bij 20.390 euro en pas op bijna het dubbele eindigen (met volledige uitrusting), kan dit een beetje worden betwijfeld. Het is modern, biedt een hele armada aan assistenten (meestal tegen meerprijs) en is mooi om naar te kijken. Maar is hij sterk genoeg om de concurrentie vanuit je eigen gelederen aan te gaan? De Audi Q2 is al lang de standaard op straat en de Zetel Arona is - God weet - ook niet van slechte ouders. En dus mag de Volkswagen T-Roc niet in een identiteitscrisis zitten, maar hij moet het ook niet per se makkelijk hebben.