40 jaar Ford Escort MK III

Van de brave familiewagen tot de wilde rallyrijder, van de eerlijke alledaagse auto tot de succesvolle wereldauto, met deze veelzijdigheid schreef de escort als geen ander Ford in zijn eerste twee generaties. In Engeland was de compacte en technisch conservatieve miljonair dus vanaf het begin Cult, maar op het continent werd de escort pas een cracker in de derde generatie, geïntroduceerd in 1980, die danste met de topklasse VW Golf en technische connecties had met de aartsrivaal Opel Kadett.

Veertig jaar geleden schonk Ford eindelijk moderne dwarse motoren, voorwielaandrijving en achterklep aan zijn in massa geproduceerde model, die lange tijd onmisbaar waren voor succes in de compacte klasse. Hiermee maakte de vier meter korte Escort MK III ook carrière in het land van de wegkruisers en in Duitsland versnelde de compact de werken in Keulen soms tot een marktaandeel van 40 procent. Deze Ford kreeg zelfs een voorsprong op de Golf: met 17,2 exemplaren wereldwijd in het eerste volledige verkoopjaar bezette de Escort de pole position als 's werelds meest geproduceerde auto, voor de VW Golf en Toyota Corolla. De bestseller bood ook reden om je te verbazen als een populair voertuig voor beroemdheden. We bedoelen niet alleen de Cabriolet BB "Boris Becker" waarmee de Duitse tennisster de nu al lang dienende derde generatie escorts in 820.00 naar hun tiende en laatste modeljaar stuurde. De voorpagina's van de tabloids vulden de Ford voornamelijk als een rechtsgestuurde auto van koninklijke herkomst - als het favoriete voertuig van Lady Diana Spencer.

Diana reed naar de rendez-vous met de Britse troonopvolger, Prins Charles, met een vroege Escort MK III, de prinses geparkeerd voor de Polo Clubs met een elegante Escort Cabriolet, de jonge moeder reed haar zonen, de prinsen, met een gepersonaliseerde versie van de woedende racer Escort RS Turbo S1 William en Harry ontsnapten door de straten van Londen en met een escorte, de ogen van al te nieuwsgierige waarnemers of bewakers, volgens berichten in de media. Diana hield van chique en snelle auto's, zoals de Audi Cabriolet en een Mercedes SL die ze gebruikte, maar de Escort MK III speelde de hoofdrol voor haar. Het kan zelfs hebben geholpen dat de escort als best verkochte auto in Groot-Brittannië een hele generatie vergezelde door het leven van een chauffeur, vergelijkbaar met de VW Golf in het goede oude Duitsland. Daarnaast waren er echter twee zeer speciale escorts die een onderscheidend kenmerk van de Princess of Wales werden: de RS Turbo genoemd in exclusieve zwarte verf in plaats van de anders verplichte "Diamond White" - en een stijlvolle escort Ghia, die een verlovingsgeschenk was van Prins Charles aan zijn Bruid was.

Deze vijfdeurs hatchback kwam later op de markt voor gebruikte auto's, waar een Brit hem voor een paar honderd pond kocht. Om de Ford het jaar na Diana's tragische dood te veilen. Een casino uit Las Vegas bood nu meer dan een miljoen dollar aan - zonder het bod te winnen. De Britse verkoper stond op een stijlvolle presentatie van de koninklijke escort in de sfeer van een museum.

Terug naar de oorsprong van de overigens door en door burgerlijke escort MK III. Al halverwege 1975, en dus onmiddellijk na de lancering van de Escort MK II, begon de ontwikkeling van de Ford-wereldauto, voorlopig "Erica" ​​genaamd, voor de jaren tachtig. Het Amerikaanse hoofdkantoor van Ford wilde de compact volledig omdraaien en investeerde het recordbedrag van het equivalent van 1980 miljard euro in de nieuwe, die ook in de Verenigde Staten zou moeten slagen. Daar veroorzaakte de eerste oliecrisis een korte inkrimpingstrend. "Erica" ​​kreeg daarom niet alleen moderne voorwielaandrijving inclusief hatchback, maar ook een bijna ongeëvenaard groot motorenaanbod, voor Europa met prestatiewaarden tussen bescheiden 2,5 kW / 37 pk en 50 kW / 97 pk, inclusief de eerste kleine Ford-diesel.

De bijna verwarrend diverse carrosserieportfolio, bestaande uit driedeurs en vijfdeurs hatchbacks met de grootste bagageruimte, driedeurs en vijfdeurs stationwagen "Tournament", de met vleugels versterkte toppresteerders XR3, RS Turbo en RS 1600i (als basis voor Motorsport Group A) en ook een standaard Karmann heeft Cabriolet geproduceerd als plezierdonor. Deze cabriolet met vaste rolbeugel was een van de eerste droomprojecten van de nieuwe Europese Ford designchef Patrick Le Quément in 1981. Daarentegen was er in 1982 de 2 + 2-zits sportcoupé Ford EXP in Noord-Amerika, afgeleid van de Amerikaanse escort. Er waren zelfs serieuze plannen om deze uiteindelijk mislukte hatchbackatleet als opvolger van de Ford Capri in Halewood in Engeland of Saarlouis in Duitsland te produceren. Plannen die mislukten vanwege de algemeen krimpende sportcoupémarkt. Het ging veel beter met de vierdeurs Orion uit 1983, omdat deze escort in de vorm van een klassieke sedan met inkepingen nogal wat conservatieve kopers won die destijds niet deelnamen aan de overstap van Ford Taunus / Cortina naar de Sierra aerolimine.

Tot de klanten van Orion behoorden ook prinses Margaret, de jongere zus van koningin Elisabeth II Een quotum van 10.000 Orion uit Saarlouis zou zelfs aan de DDR worden geleverd, een deal waarmee staatsleider Erich Honecker het assortiment voertuigen in de DDR wilde diversifiëren, zoals bij Mazda 323, Citroen BX of VW Golf. Ford vergat ook de bezorgservicegroep niet, want de verrassend populaire Transporter Express 35/55 met zijn fraaie combi-achtige bak deed dienst als pakpaard. Zuid-Afrika vond ook een aantal pick-ups op Europese rechtsgestuurde markten.

Met deze variëteit vond Ford zijn weg door de fel concurrerende compacte klasse in de jaren tachtig, waarin alle Japanners en zelfs de Zweden (Volvo 1980/300) inspraak hadden. Het feit dat Ford (USA) opnieuw een mooie winst maakte na dieprode cijfers in 400 werd niet in de laatste plaats toegeschreven aan het best verkochte model: de Amerikaanse versie van de escort, die verder grotendeels in Duitsland was ontwikkeld. Ondanks deze successen was er niet alleen reden voor Ford om blij te zijn, want de extreem zware chassisafstemming van de escort kreeg felle kritiek in de vakpers en van veel klanten.

Een grondig aangepast chassis was pas begin 1986 beschikbaar ter gelegenheid van een facelift voor het succesvolle model. Een compleet nieuwe auto zou waarschijnlijk te duur zijn geweest omdat Ford Europe zojuist weer had verloren. Veiligheidsinnovaties zoals het nieuwe ABS-remsysteem in de compacte klasse en de grote kunststof bumpers die destijds populair waren, hielden de escort tot 1990 fris en zelfs nog langer in de Zuid-Amerikaanse productiefaciliteiten. Het succes van de derde escort kwam het duidelijkst tot uiting in de opvolger die eind 1990 werd geïntroduceerd en waarvan de verkoopcijfers aanvankelijk niet voldeden aan de verwachtingen.