De rondingen lachen je toe in het diepe Rosso California. De hartslag versnelt, deze vorm van emotie bestaat alleen als je bereid bent om in een Ferrari te rijden. Niet op het circuit, niet in het nobele Monaco. Hier - in de Taunus - uit de bankenstad Frankfurt, in de bochtige verleiding naar de "hoge Feldberg".
De California is de "always there" Ferrari. De Ferrari voor elke dag. Hij concurreert met nobele atleten uit Stuttgart. Geen wild paard voor een dag, elke dag een ‘stad’ opstaan. Het startpunt kan alleen Mainhattan zijn, het doel is duidelijk: wilde bochtstralen in de Taunus.
Ferrari Californië T
Passie, druk en open lucht
Het beetje stop & go-verkeer uit Frankfurt sijpelt weg in de 'comfortmodus' van de Italiaan. Ongelijke steegjes? De California kussens nonchalant. Stadsverkeer? Gaan. Heel cool, kalm en zogenaamd meisjesachtig. Magnetic-Ride-dempers zorgen voor soepel rollen op atletenniveau. Het is een bijna onnodig rijcomfort waar de "T" over opschept na zijn lift. De "kleine" Ferrari is altijd sexy geweest, nu is hij ook ongelooflijk goed. Ook onder de motorkap bevindt zich de eerste turbomotor voor Ferraristi - nou ja, de eerste turbo voor Ferraristi in het dagelijks leven. De Italianen hadden al een turbo. Maar nu, in moderne tijden. Dit is nu de eerste, echte, niet te onderschatten turbo. In het verleden, met de F40, was het grover. Echt ruig. Turbo is anders in de nieuwe California T. Niets meer met een herdenkingsmoment, niets meer met een turbolag en een koppelhamer die je in een oogwenk naar je limieten transporteert. In plaats daarvan regeert het gevoel op het pedaal. Een simpele vergelijking openen: hoe meer druk, hoe meer druk. En een beetje meer in elk gangpad. Pas in wave zeven slaat het volledige pakket van 755 Nm over de achteras.
Op de A661 richting Bad Homburg. Voor het eerst valt de hamer. De transmissie met dubbele koppeling fungeert als Dr. Genadeloos en timmerlieden de gangen door de woningen heen dat je kippenvel krijgt van ontzag. Het 180 ° V8-geluid blaast zijn Italiaanse lofzang. Ondanks de turbo's sissen de vier uitlaatpijpen knorrig tot zalig. De 3.9 V8 krijgt echt de opmars van de twee turbo's. Van janken tot brullen tot sissen en brullen. 560 pk en geen merkbare turbolag!
Platte krukas, lange slag 3.9 V8, TwinScroll-oplader. Het hele pakket is netjes achter de vooras ondergebracht. 47% staat voor, 53% van het gewicht achter. Goed voor het sportieve tempo. Met als erotisch neveneffect van de lange motorkap. En als je wilt, rijd je hem binnen enkele seconden open.
Per jou met 755 Nm
De Italiaanse sportbanden zetten zich uit alle macht schrap tegen de schuimende woede van 610 Nm in de lagere versnellingen (1-3). De Italiaan haalt zijn schouders op, 1.625 kg denkt even na over de traagheid en dan crasht de “topless Ferrari” richting horizon. Op het moment van schakelen, wanneer de krachten daadwerkelijk zonder onderbreking moeten worden uitgevoerd, bungelt je hoofd door de cockpit als het houten marmer van een poppenhoofd dat te los is genaaid, want nu staat de Manettino niet op "Comfort", maar op sport. Met moeite brengt de tractie-elektronica je in evenwicht op de rand van verlies van grip en trekt de Rosso California een donkerrode wimperlijn naar de rest van de wereld.
Als je voor het eerst diep kunt ademen, heeft de snelheidsmeter de 300 km / u-markering al benaderd. 316 gaan, zeggen de Italianen, het verkeer vanuit Frankfurt liet slechts 307 km / u toe. Het achtergrondgeluid is ondanks de turbo's adembenemend goed. Nu, bij 260 km / u, persen de turbo's kubieke meter lucht de verbrandingskamers in. De "lust" Ferrari is al duidelijk. Zich bewust van wat Rosso California in de maag triggert.
En we reden gewoon rechtdoor.
Aan het einde van de autobahn is het gewoon weer een kilometer. In de afdaling voel je eindelijk wat het betekent om op een goed verwarmde sportband te moeten vertrouwen. De vooras springt zo in de bocht dat een “oh zo instapmodel Ferrari” zo bang bang de bocht in kan worden gegooid. Commando: volgas. Het commando wordt volledig uitgevoerd zonder laaddrukonderbreking. De bochten worden schuiner, de weg smaller. Nu moeten de synapsen en de informele Italo roadster dezelfde taal spreken.
Wat zei de persmap? Nieuwe Magna Ride-dempers? Reageer je 50% sneller dan voorheen? F1 Trac Traction Control? Het geweldige bestek van de Italiaanse tractie-experts. En een koolstofkeramisch systeem dat de wilde hengst binnen 34 meter kan remmen van 100 km / u?
Wat waren we aan het denken? De California is gewoon een "vrouwen-Ferrari". Geen echte Ferrari vanwege de voorin geplaatste motor en zelfs 2 + 2 stoelen. En dan dit dak. Snap, bang, open binnen enkele seconden. Dat kan niet voor "mannen" zijn. Een speeltje. Meer zo chic. En absoluut niet op één lijn met de andere wilde dieren van de Ferraristi? Nu? Het is vooral meer van alles. Meer prestatie, meer druk, meer passie. Je kunt natuurlijk niet alles doen met deze onnavolgbare theatraliteit Ferrari 458 Speciale Vergelijk. Maar de nieuwe California T is gewoon ongelooflijk goed. Heerlijk gecomponeerd. Een symfonie voor elke dag.
Een auto om van het dagelijkse leven te genieten. Je zou ervan moeten genieten. Laat u een lesje leren. Begrijp dat een Ferrari niet de auto van een huisvrouw wordt alleen maar omdat de motor vooraan zit en het dak naar beneden is. Het gepraat dat alle Ferrari's vroeger veel meer Ferrari waren, lach erom.
'S Avonds, na urenlang gloeien op de Feldberg, kun je gelukkig en plezierig de stad in. Hoofden zullen weer omdraaien - niemand zal denken: hij rijdt in de auto van zijn vrouw. Niemand, want de nieuwe "California T" is wat hij zegt: een echte Ferrari.