Rijcomfort is al tientallen jaren een essentieel kenmerk van Franse auto's. Maar ook zij hebben de laatste tijd de trend naar meer dynamische gangen niet helemaal kunnen negeren. Maar nu ligt hij Citroen C3 zet wederom duidelijk in op gemak. En combineert het comfortabele onderstel met een echt knus interieur. In het fel bevochten segment van kleine auto's kan dit onafhankelijke karakter een echt verkoopargument zijn.
Het ontwerp is ongetwijfeld het hoogtepunt van de kleine Citroën. Zelfs de voorkant met de door de ruimte gescheiden lichten en de zijkant met de rustieke kunststof planken zorgen voor een hoge herkenningswaarde. De vijfdeurs is eindelijk een potentiële blikvanger door het uitgebreide aanpassingsprogramma. Zowel als een funky stadsauto met tweekleurige verf en kleurrijke toepassingen als monochroom-elegant in gedempte kleuren en met onopvallende decoratieve strepen, is hij te zien. Bijzonder succesvol is het ontwerp met aandacht voor detail interieur, dat ondanks de hoge Hartplastikanteil erg huiselijk oogt. Bovenal verdrijft de stofgerelateerde cockpit de anders gebruikelijke in technoid koude moderne auto's. Voeg daar een touchscreen-gebaseerd dashboard aan toe dat het aantal knoppen in het interieur tot bijna nul reduceert en de klassieke werkplek van de bestuurder bijna een kleine woonkamer maakt. Het feit dat het concept operationele inefficiënties gedetailleerd weergeeft - bijvoorbeeld wanneer het navigatiescherm moet worden afgeklikt om het airconditioningsysteem te regelen - kan gemakkelijk als vanzelfsprekend worden beschouwd.
De bankachtige stoelen fungeren als een interface tussen wooncomfort en rijcomfort. De bijna platte kussens voor de billen en rug zijn strak genoeg opgevuld en strakke zelfzuchtige inzittenden niet één. Natuurlijk bieden ze in ruil daarvoor nul laterale ondersteuning - maar in de bochten is sowieso niet een van de sterke punten van de C3. Maar de vering is gewoon te zacht en comfortabel afgesteld. In het stadsverkeer is dit zeer aangenaam, de kleine auto zwaait ondanks korte wielbasis grof asfalt en kuilen vrij nonchalant weg. Dankzij de degelijke afwerking bereikt de inzittenden geen kraken of kraken.
De C3 is opmerkelijk eenvoudig te besturen, passend bij de focus op stadsverkeer. De pedalen zijn zo soepel dat zelfs urenlang stop-and-go verkeer met constant in- en uitschakelen geen krampen in de dijen veroorzaakt. De stuurbekrachtiging mist een beetje gevoel, maar ontlast ook de bestuurder met krachtige ondersteuning tijdens het manoeuvreren. En dankzij het goede zicht naar achteren en de duidelijk gedefinieerde afmetingen van de achterzijde, is het parkeren van het voertuig van vier meter kinderspel.
De 1,2-liter driecilindermotor met 81 kW/110 pk die in de testauto is gemonteerd, brengt de kleine auto snel op gang bij verkeerslichten en doet het goed als het gaat om sneller meezwemmen in het stadsverkeer. Zelfs bij lage toerentallen is er voldoende vermogen aanwezig zodat je zelden naar de wat onhandige schakelpook van de vijfversnellingsbak hoeft te reiken.
Het C3-concept bereikt echter uiterlijk zijn grenzen op de snelweg. Daar zorgt de zachte vering ervoor dat de Citroen rusteloos lijkt wanneer korte golven en gewrichten het lichaam stimuleren om permanent te rinkelen. De motor is ook te zien bij hogere snelheden, dat er nu zeker meer verfijnde en beter geïsoleerde driecilinders zijn in de nieuwe automarkt. Op zijn minst blijft hij op zijn dorst - ongeveer 7,0-liters zijn prima op snelwegsnelheid. In stadsverkeer kun je met anderhalve liter minder rondkomen.
En ongeacht de nogal matige langeafstandscapaciteiten, is de C3 niet zonder fouten. Zelfs in de stad vervelend de kleine deuropeningen, die het in- en uitstappen naar de eerste rij bemoeilijken. Niet optimaal gedimensioneerd is ook de kofferbak met zijn hoge en brede dorpel. Daar registreer je tenminste de functionele nadelen van de mooie vorm. Desondanks blijft de Citroen C3 onder de lijn een van de momenteel meest interessante kleine auto. Zijn praktische zwakheden maakt hij goed met zijn speciale charme. Maar dat is niet erg goedkoop. Hoewel het basismodel met 11.990 Euro redelijk civiel geprijsd is, maar wie de stylingmogelijkheden volledig wil benutten en een aantal leuke extra's wil bestellen, betaal 5.000 Euro snel meer. In combinatie met de geteste benzinemotor begint de prijslijst op 18.400 Euro - voor het model in de vrij speciale kleur "amandelgroen". Als je mooi wilt zijn, moet je altijd extra betalen voor de C3, in dit geval ten minste nogmaals 500 Euro voor een slimme verf. (Holger Holzer / SP-X)