Verdomd. Ik was er bang voor. Op een gegeven moment komt deze blogpost.
Zonder reiskosten? Zonder mij!
Dit online publiceren op eigen risico, zonder portokosten en zonder een uitgeverij achter je, is een stressvolle aangelegenheid. De afgelopen 20 maanden heb ik bewust geprobeerd mijn boekhoudmodaliteiten niet te veel te verlagen tot het niveau van de “old school” motorjournalisten. Ik heb in het begin een bewust aanbod gedaan om de testvoertuigen geheel voor eigen rekening te verplaatsen en het ophalen en inleveren over te nemen.
Het lijkt mij echter dat dit niet langer gepast is.
Als ik in het begin al blij was om aandacht te krijgen, wordt het een beetje krap in het schema. Het is niets bijzonders, waarschijnlijk voelt iedereen hetzelfde. De starttijden zijn extreem stressvol, arbeidsintensief en kostbaar. Dan op een gegeven moment de "BEP-extensie'.
Als ik naar de huidige afspraken kijk, dan ben ik bijna op dit punt aangekomen en moet ik langzaamaan gaan nadenken waar ik de tijd mee ga vullen. Over "vullen" gesproken: natuurlijk leeft zelfs een online uitgever zonder een downstream-uitgeverij niet alleen van zijn kosten. Het is natuurlijk vooral belangrijk om de kostenkant niet te belasten met vermijdbare uitgaven. Om een lang verhaal kort te maken: ik kijk uit naar de gebeurtenissen die me niet alleen kosten opleveren - maar in ieder geval op "nul" uitkomen.
Excuseer mij?
Bij sommige persafdelingen en vooral bij veel PR-bureaus zou je kunnen denken: "Jo mei, is hij nu gek?" Nee. Helemaal niet. Maar integendeel. Zelfs “bloggers” hebben een leven dat gefinancierd moet worden. Dit is altijd het geval wanneer het geen "hobbyblogger" is maar een fulltime "online publisher". Of dit nu bij de bureaus en PR-afdelingen in de bloggerlade is beland of niet.
En omdat ik geen leken, vrijetijds-PR of hobbybureaus aan mijn andere kant vermoed, verleen ik ook een professionele service aan mijn kant. “Sociaal. media. bedrijfscommunicatie." Dat heb ik een keer gebeld. En ik heb het over serieus werk. Op alle belangrijke kanalen van de kleurrijke nieuwe internetwereld. Van de blog, via Twitter en Facebook, tot galerijen op Instagram, Pinterest en picasaweb. Mijn verhalen, mijn rapporten, mijn opmerkingen en mijn inzet voegen waarde toe die tot nu toe helaas moeilijk te meten was met oude statistieken.
Maar van één ding ben ik zeker en daarom doe ik dit: Mijn werk is aan het eind van de dag: Bewustwording voor mijn partners. En daar gaat het om...!
Om in de toekomst een wat beter overzicht te krijgen van de uitgavenkant, zullen evenementen zonder reiskostenvergoeding helaas nauwelijks toegang krijgen, oké - ik zou zelf een 30 minuten durend interview met Michael Schumacher in Singapore financieren - maar voor de tentoonstelling van tante Hilda's mooiste schuurvondsten, daar wordt het moeilijker.
Op een goede en succesvolle tijd!